Intergalactic Lovers: 'Het is oké om te vallen'

Na het overrompelende succes van Greetings & salutations werd Intergalactic Lovers ei zo na verpletterd. Drie jaar verder ontworstelen de Aalstenaars zich aan hun Little Heavy Burdens met loepzuivere indiepop.

"The light that is shed, it comes from my cigarette / I inhale my memories so I do not forget / Say goodbye to your loved ones and bid them farewell / For the place we are going is the deepest ends of hell / Get ready for war" (uit 'War')

"Het was toeval dat Little heavy burdens op Valentijn uitkwam," vertelt Lara Chedraoui, die als het over de liefde gaat haar scherpste scalpel bovenhaalt. De zangeres heeft, zoals altijd, het hart op de tong. "Ik heb net een alcoholvrije maand achter de rug," vertelt de zangeres nadat gitarist Maarten Huygens twee gin-tonics heeft aangebracht – met rietjes! "Daar zouden lichaam en geest van opkikkeren, maar ik heb er niets van gemerkt. Gisteren heb ik aan de whisky gezeten, en daar betaal ik nu de prijs voor. Maar Maarten had een goede raad: drink opnieuw wat, dan ga je je beter voelen. (Geeft haar gitarist een schouderklopje) Dank u papa!"

Ben jij de raadgever in de groep, Maarten?
Maarten Huygens: (Droog) Bij gelegenheid.
Lara Chedraoui: Allee, jij bent ons orakel! Ik wil binnenkort een alternatieve versie van De Druivelaar uitbrengen met levenswijsheden van Maarten. Zoals "Er is geen schaamte, er is enkel angst." Maarten durft alles te vragen, en alleen zo kom je vooruit, besef ik. Die wijsheden vertaalt hij nog eens in schitterende gitaarriffs.

Over gitaren gesproken, ik heb vernomen dat je geen gitaar meer kunt spelen, Lara?
Chedraoui: Ik heb een werkongeval gehad anderhalf jaar geleden, toen ik nog in de horeca werkte. Bij het uit elkaar draaien van twee glazen braken ze en sneed ik in mijn pols. Drie operaties verder bleken ook mijn pezen te zijn geraakt, waardoor ik mijn duim niet meer goed kan bewegen. Als ik een kwartier gitaar speel, schiet mijn hand in een kramp. Live hebben we nu een extra groepslid, Philipp Weies, en krijg ik meer ruimte als zangeres. Joepie.

Heeft dat de nieuwe plaat beïnvloed?
Huygens: Lara speelde nu geen gitaar meer, dus waren Raf (De Mey, bassist, tz) en ik de enige gitaristen in het schrijfproces. Dat gaf een nieuwe dynamiek. Je gaat de ruimtes creatiever invullen. We hebben met synths gestoeid. En Brendan (Corbey, drums, tz) heeft pianopartijen ingespeeld.

Jullie klaterende indiepopsongs klinken nu nog intimistischer.
Chedraoui: Dat komt wellicht door wat er met ons gebeurd is na Greetings & salutations, wat dat succes met een mens doet en hoe we daarna met elkaar omgingen. We hadden de impact onderschat, ja. Je gaat met de groep een engagement aan, wat betekent dat je veel dingen opzij moet schuiven. Mentaal en fysiek hebben we onze grenzen leren kennen. Bij de repetities stond ik soms op het punt om kattig uit te halen. Dat hoor je als ik zing. De anderen hadden het af en toe ook moeilijk, waardoor ze anders gingen spelen.

Hoe zwaar wegen die Little heavy burdens?
Chedraoui: Kleine dingen kunnen zwaar wegen, maar alles is relatief, niemand van ons heeft een ongeneeslijke ziekte.
Huygens: Je kunt versmacht worden of platgedrukt door wat je overkomt of tegenzit, maar je moet maar even de krant openslaan om te beseffen dat er mensen zijn die het veel moeilijker hebben.
Chedraoui: Als twintiger heb je dromen, je stelt jezelf doelen die je wilt halen voor je dertigste. Dat lukt dan niet en dat veroorzaakt stress. Je gaat je ook vergelijken met anderen. Ik heb nul eigenwaarde, ik trek mezelf op aan de schouderklopjes. Mijn bandmakkers staan altijd klaar om mij te steunen, maar dan nog ga ik twijfelen of ik wel goed bezig ben, of dit is wat ik wil doen. (Zucht) Het hangt af van de seizoenen, die grijze wintermaanden krijgen mij er altijd weer onder. In de zomer, wanneer de zon schijnt, kan ik het allemaal aan. (Lacht) In het beste geval kom je sterker uit die dipjes, hè. Het is oké om te vallen, zolang je weer opstaat.
Ik leer veel over mezelf door anderen te zien reageren op wat hen overkomt. Ik lach te veel dingen weg, maar dat is mijn overlevingsstrategie. Als je gepest wordt, ga je als eerste een mop maken, voordat de pestkoppen je kunnen raken.

Maar je teksten zijn niet om te lachen, zoals het onder eenzaamheid krakende 'Islands'.
Chedraoui: Iedereen is een eilandje. Je probeert te leren uit je fouten, maar uiteindelijk kom je altijd in hetzelfde stramien terecht. Soms kun je je zo alleen voelen in een zee van mensen. Dat is niet erg, maar het maakt het leven nog donkerder.Ben je meer met de teksten bezig geweest?
Chedraoui: Schrijven ging veel moeilijker. Doordat ik geen gitaar kon spelen, kwam ik wat later op repetities. De anderen hadden dan al veel muziek klaar, maar ik kreeg daar maar geen tekst bij. Ik was jaloers! Mijn hoofd zat vol, maar het kwam er niet uit. Alles wat ik op papier zette was oppervlakkig of cheesy.
Ik had eigenlijk een degout gekregen van muziek. Ik kon mijn gitaren niet aanraken, want my hands were fucked. Muziek opzetten werkte frustrerend. Ik had veel boeken gekocht. Dichtbundels van Leonard Cohen onder meer, maar die is natuurlijk veel te goed. Ook bij Bukowski besefte ik snel dat ik er maar beter mee kon stoppen. Ik moest het zelf doen. Ik nam een papier, een balpen en een wekker, om een uur te schrijven. Maar dat lukte niet, ik tekende alleen maar droedels. Gelukkig bleven de anderen in mij geloven. En toen is de etterbuil ineens opengebarsten. Oef.

Straks staan jullie opnieuw in een uitverkochte Ancienne Belgique.
Huygens: Dat is ongelooflijk. Ons vorige concert tweeënhalf jaar geleden was niet ons beste. Ik dacht dat de zenuwen weg waren, maar toen kwamen ze terug, op volle kracht. (Lacht)
Chedraoui: Ik was zó onder de indruk, je kon op mijn voorhoofd lezen 'ik wil hier weg'. (Lacht) Op de koop toe had ik vooraf mijn plectrum ingeslikt.

Vertel me niet wie daar nu mee speelt! Maar wel wat jullie met opgezette dieren hebben.
Chedraoui: Dat was een idee van Tom Hautekiet. Ik had een reportage gezien over een vrouw die al haar overleden huisdieren liet opzetten. Op het eind zei ze dat ze, als het had gekund, dat ook met haar man had willen doen. (Lacht) En ik had net geleerd dat overleven afsluiten is.

data: 22/2, 20.00

tickets: UITVERKOCHT

waar: Ancienne Belgique