Lubomyr Melnyk: 'De klassieke muziekwereld is potdoof'

Met zijn sublieme, eigenhandig aangeleerde techniek is Lubomyr Melnyk de snelste pianist ter wereld, maar door het klassieke muziekveld werd zijn [i]continuous music [/i]nooit serieus genomen. Het straffe Erased Tapes-label rehabiliteert hem op zijn 65e en ook de AB geeft hem een verdiende stek in zijn Silence Is Sexy-reeks.

"Silence Is Sexy? Aha. Okay. (Lacht) Het is de eerste keer dat ik die naam hoor, maar waarom ook niet? Excellente titel!" Lubomyr Melnyk is enthousiast als we hem opbellen in thuisbasis Winnipeg, Canada. De van oorsprong Oekraïense componist en pianist heeft er de voorbije maanden aan moeten wennen dat zijn muziek plots over de tongen gaat in hippe muzikantenkringen. Volkomen terecht overigens, want zijn snelheid - 19,5 noten per seconde per hand meldt zijn website - is niet Melnyks grootste troef. De techniek waarmee hij de arpeggio's uit de vingers tovert mag dan verbluffend zijn, het is de zachtheid en de souplesse waarmee hij zijn melodieën laat samenvloeien met zijn instrument die echt vervoeren.

Kun je ons om te beginnen bondig vertellen wat die continuous music precies inhoudt?
Lubomyr Melnyk: Het is nogal complex, maar ik zal het proberen. Ik wilde klassieke concepten zoals harmonie en melodie combineren met de stem van de piano, die in de klassieke wereld werd genegeerd.

Die wereld was niet overtuigd, en je debuut, KMH: piano music in the continuous mode uit 1979, werd een grote flop. Waarom denk je?
Melnyk: Eigenlijk verraste het me niet. In de klassieke wereld is men potdoof. Men hoort er ook de schoonheid van Mozart, Beethoven, Bach en Sibelius niet. Bovendien hebben ze hun eigen kringetje van 'fantastische' pianisten. Waarom zouden ze toegeven dat continuous music een hoger niveau van pianospelen is? Dat is het natuurlijk wel. Omdat ik bijzonder complexe dingen simultaan uitvoer, stelde ik bovendien vast dat na verloop van tijd mijn lichaam en geest veranderden.

En de klassieke wereld erkent die vierde dimensie natuurlijk niet: ze zien alleen op papier geschreven noten?
Melnyk: Correct! Het is mijn streefdoel als pianist om lucht te worden, te versmelten met mijn instrument. Ik speel heel anders dan de klassieke concertpianisten die hun toetsen hard aanslaan. Bang, bang, bang! Dat is hun techniek. De continuous music-pianist laat zijn noten in een continue beweging door zijn handen in de piano vloeien. Hij slaat zijn toetsen niet, maar bejegent hen met zachtheid. De piano is mijn geliefde en je geliefde sla je nooit.

Waar je er vroeger alleen voor stond, krijg je op je nieuwe album Corollaries het gezelschap van Nils Frahm en Peter Broderick, allebei uit de Erased Tapes-stal.
Melnyk: Vroeger was ik ervan overtuigd dat anderen mijn muziek toch niet begrepen. Daarom werkte ik vaak alleen. Maar Nils en Peter vertegenwoordigen een nieuwe generatie en hebben wel een open blikveld. Samenwerken met hen gaf me een nieuwe boost, net als mijn duoplaat met gitarist James Blackshaw. Het is raar om na al die jaren in de luwte plots een heleboel mensen tegen te komen die op dezelfde golflengte zitten.

Het artwork van je nieuwe album is van de hand van Gregory Euclide, die in Brussel live zal schilderen op je muziek.
Melnyk: Ja, geweldig niet? Erased Tapes vertelde me dat Gregory's schilderijen en filosofie aansloten bij mijn eigen ideeën en bij de zogenaamde soft flow, die me heel dierbaar is. Ook hij laat zijn beelden als het ware in elkaar overvloeien. Heel herkenbaar. Ik ben heel benieuwd wat de combinatie op het podium zal opleveren, want ook voor mij is het een première.

Silence is sexy: Lubomyr Melnyk + Nils Frahm
wanneer: 19/5/13, 20.00 uur
tickets: €16/19
----------------