Neil Cowley Trio, beloftevolle Engelse cross-over jazz

Neil Cowley is al enkele jaren een van de beloftevolle nieuwe gezichten van de Engelse cross-over jazz. Geen verrassing voor iemand die op zijn tiende al Shostakovich speelde in de Queen Elizabeth Hall en later als toetsenist zou toetreden tot de acid jazz band Brand New Heavies.

Waar hij als pianist op zijn vorige drie trioplaten nog bijzonder nerveus en hectisch voor de dag kwam, lijkt hij nu een beetje gas terug te nemen. Speelde hij vroeger een jazzversie van progrock, dan blijft er dit keer weinig plaats over voor notenneukerij.

Alsof hij zijn melodieën meer ademruimte gunt, wat bij de collega's dan weer leidt tot vergelijkingen met minimalistische meesters als Michael Nyman en Steve Reich. Maar uiteindelijk doet die nieuwe hang naar eenvoud niets af aan Cowley's gave om slimme patronen te naaien tussen de ritmes van de (nieuwe) bassist Rex Horan en drummer Evan Jenkins, die dit keer wel wat meer geduld moeten hebben alvorens uit te halen.

Uitgedaagd door Eno-getinte ambient, prominent aanwezige strijkers en de gitaareffecten van Leo Abrahams klinkt het totaalpakket zowel contemplatief als speels, ambitieus én dynamisch, maar af en toe ook wat ambigu en geforceerd.

Neil Cowley Trio
The Face Of Mount Hill jazz (Naim Jazz/Rough Trade Distribution)
20.00, €12, Ancienne Belgique