Samuel Yirga: 'Alicia Keys leidde me naar de piano'

Samuel Yirga, een grote nieuwkomer in de Ethiopische muziek, combineert Ethio-jazz met traditionele Ethiopische ritmes, kennis van klassieke muziek en een grote voorliefde voor r&b. Zaterdag komt hij in Espace Senghor zijn debuutalbum Guzo voorstellen. "Het is een portret van mijn muzikale levensweg."

De jonge pianist uit de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba werd eerst ontdekt door het Ethio-dubcollectief Dub Colossus uit Londen. Het is met die band rond muzikant/producer Nick Page dat Samuel Yirga internationaal kon doorbreken. Nu komt hij voor het eerst naar Europa met eigen werk. "Guzo betekent tocht, trip. Het is mijn muzikale reis, van de eerste keer dat ik Ethiopië verliet met een Ethiopische popzangeres tot de avonturen met Dub Colossus. Guzo is als een portret van mijn eigen leven, de start van mijn eigen levensweg in de muziek."

We horen Ethio-jazz, maar ook veel meer.
Samuel Yirga: Klopt. Ethiopische muziek is mijn grootste invloed, maar ook klassieke piano, jazz en moderne westerse muziek. Ik zou je echter niet echt kunnen zeggen welke muzikanten me het meest beïnvloeden, het is eerder een aaneenschakeling van vele muzikanten. Verschillende journalisten vergeleken me met Keith Jarrett, maar ik had nog nooit van hem gehoord. (Lacht) Ik ben het gaan opzoeken en hij is inderdaad ongelooflijk. Een van de beste pianisten ter wereld. Ik had wel al wat muziek gehoord van Oscar Peterson en Chick Corea, maar mijn grootste voorbeeld is Elias Negash, een Ethiopische pianist die in de VS woont. Totdat hij onlangs terugkeerde voor een kleine tournee was hij zo goed als onbekend in Ethiopië, omdat zijn muziek er niet beschikbaar is. Een ander groot voorbeeld is uiteraard Mulatu Astatke.

Een deel van het album neigt naar r&b.
Yirga: Ik ben verzot op r&b. Het was Alicia Keys die me zin gaf om piano te spelen. Ik vind het zo mooi haar te zien optreden, zingen en pianospelen tegelijkertijd.
Vóór het componeren van het album luisterde ik vooral naar r&b, Latijns-Amerikaanse en Ethiopische muziek. Jazz eigenlijk niet, daar hebben we nauwelijks toegang toe in Ethiopië. Hetzelfde voor klassieke muziek. Beide genres heb ik pas echt ontdekt in de muziekacademie.

En toch ben je erin geslaagd zo'n divers album te maken.
Yirga: Ik wil niet geklasseerd worden in jazz, wereldmuziek of klassiek. Ik ben ze allemaal. Het album is in vier delen opgedeeld: pianosolo's met invloeden uit zowel Ethiopische muziek, klassiek, r&b en jazz, dan een stuk pure Ethio-jazz, het derde deel is gewijd aan traditionele Ethiopische muziek, de muziek waarmee ik ben opgegroeid, en als laatste een paar popsongs, r&b, met guests als The Creole Choir of Cuba, de Nigeriaans-Britse zangeres Nicolette (bekend van Massive Attack, bt) en de Britse zangeres met Iraakse roots Mel Gara. De plaat geeft een goed beeld van mijn diverse muzikale smaak.In Brussel treed je solo op. Hoe breng je dat allemaal aan bod met enkel een piano?
Yirga: Alleen kan ik dat niet. Het optreden is vooral gericht op het eerste deel van het album, de pianosolo's. Van de rest van het album breng ik aangepaste versies. En ik zal voor het eerst ook zingen. Wat op het album nog niet lukte, zal ik nu live voor het eerst wel doen!

data: 1/2, 20.00

tickets: €12/13/14

waar: Espace Senghor