Barbara en René Stoeltie zetten Brussel op wereldkaart

De afgelopen vijftien jaar heeft het echtpaar René Stoeltie-Barbara Laforce precies 54 kunst- en woonboeken gemaakt, en de lifestylemagazines waaraan ze meewerkten, zijn al helemaal niet meer te tellen. Door de jaren zijn ze meestal in de buurt van hun uitgevers gaan wonen: in Londen, Parijs, Berlijn, en nu in Brussel, waar ze door het Mercatorfonds in de arm zijn genomen voor verschillende kunstzinnige publicaties. Het wachten is nu op De magie van Brussel.

Aan de Eugène Demolderlaan wonen ze sinds luttele maanden, in een van de vele herenhuizen met een enorme trappenzaal - niet zuinig verwarmd overigens. "Hier hebben we meer plaats voor het grote fotoarchief van René, iets wat in de wijk rond de Beurs, waar we voordien onder een zadeldak woonden - ook groot en mooi, hoor - niet allemaal binnen kon," steekt Barbara Stoeltie meteen van wal. René zet een kopje thee voor haar, en wij... bedanken ervoor.

Brussel is het Nederlandse paar niet vreemd. Ze wandelen vaak, door Schaarbeek, door Brussel. "De Unesco zou Schaarbeek op de werelderfgoedlijst moeten zetten," poneert wereldburger Barbara onomwonden. Van iemand die zijn riad in Marrakesh aan de koning verkocht heeft, mag je zoiets aannemen.

Sint-Hubertus
In 1977 al, niet zo lang nadat René Stoeltie afgestudeerd is aan de Grafische School in Amsterdam (op achttienjarige leeftijd was hij al getrouwd met Barbara), komt het echtpaar in Brussel wonen. Enkele jaren later wagen ze zich aan een kunst- en designgalerie in de Sint-Hubertusgale­rijen. De zaak wordt opgemerkt, en de relaties in de kunstwereld groeien.

Terwijl Barbara artikels over kunst en binnenhuisdecoratie schrijft, legt René al het moois, doorgaans interieurs met of zonder de eigenaars, vast op foto. De reportages worden een mooie bron van inkomsten. Harper's Bazaar , Elle (in verschillende edities en talen), La Maison de Marie-Claire , World of interiors , Vogue : de lijst is lang. Ook Laura Ashley schakelt voor haar catalogus Stoeltie als fotograaf in. Ondertussen vindt zijn fotowerk ook een publiek via tentoonstellingen in galeries. "We hebben in de kunstwereld heel interessante mensen leren kennen, van Georgette Magritte en Andrée Putman tot Juliet Man Ray en Louise Bourgeois," zegt Barbara.

"Het eerste boekje dat we samen maakten, was Paris object trouvé (in 1995, voor het Londense Thames & Hudson) , en daarna ging het snel," vertelt ze nog. Chez Elle , een portrettenverhaal van 25 interessante vrouwen, zette voor hen de deuren open bij Flammarion in Parijs. "Het reizen bracht veel ideeën met zich mee, maar als je een boek maakt, wordt het heen-en-weer gependel naar de uitgever zwaar," bekent de dame, die altijd zwart draagt. "Toen we met het Duitse Taschen scheep gingen (voor een lange reeks over plattelandshuizen in Frankrijk, Engeland, Nederland, Mallorca, Toscane, Zweden, red.) , zijn we maar in de buurt van de uitgever gaan wonen. Zo vlotte het allemaal beter."

Brussel heeft het duo al veel inspiratie en materiaal opgeleverd. Voor papierkunstenares Isabelle de Borchgrave maakten ze onlangs Paper illusions , en nu puzzelt het koppel aan De magie van Brussel in een serie voor het Mercatorfonds. Daarin tonen ze merkwaardige interieurs in wereldsteden als Berlijn, Parijs, Marrakesh (besproken in onze Agenda, december 2009) .

"In het boek over Brussel komen onder meer het Hortahuis, het paviljoen van Lambeaux en een fifties -interieur aan bod, al zal er ook fotomateriaal uit ons archief gebruikt worden. René heeft interieurs gefotografeerd van verzamelaars, bijvoorbeeld design uit de fifties tot seventies , collecties die door erfenissen totaal versnipperd zijn geraakt," zegt Barbara Laforce.

Sinds kort lay-out René Stoeltie al zijn boeken zelf. Aan paginering doet hij niet; witte bladzijden zijn er ook al niet. En zijn fotografie komt erin zoals hij het wil, zonder geknip en zonder tekst in de foto. Het boek Art , over groten der aarde die het echtpaar heeft ontmoet, is daarvan het beste voorbeeld.

In maart toont René Stoeltie in Galerie Kelman-Visser (bij de Zavel) weer eigen werk. "Ik breng een kleine mix van recent en wat ouder werk, zowel kleur als zwart-wit, normaal formaat én een paar vrij grote beelden. Ik exposeer niet echt veel: zowat een keer per jaar of om de twee jaar. Doorgaans zijn dat thematentoonstellingen, maar wat nu bij Visser komt, is vrij gevarieerd, al mag ik er vooraf niet veel over zeggen. Dat heb ik beloofd."

"Wie Renés werk gewoon is, van portretten en interieurs bijvoorbeeld, zal verrast zijn door de variatie aan heel vrije onderwerpen," voegt zijn vrouw er nog aan toe. "Zijn foto van een hond zonder kop is een teaser, en die doet het nu al."

:: Retrospectieve René Stoeltie bij de nieuwe Galerie Kelman-Visser, Lebeaustraat 37 (in Victor Horta's Frisonhuis!), 1000 Brussel, van 18 maart tot en met 2 mei. Meer info op 0476-97.16.71