Danscompagnie Thor viert zijn twintigste verjaardag

De Brusselse danscompagnie Thor van choreograaf Thierry Smits bestaat twintig jaar. Smits viert dat met een uitstekende nieuwe productie die ook bedoeld is als cadeau voor al wie van dans houdt.

Dat podiumcaptaties voor televisie nooit werken, is een ijzeren wet. Maar toen we voor ons gesprek met de Brusselse choreograaf Thierry Smits eerst naar een dvd van zijn nieuwe productie keken, zagen we meteen dat het goed was. To the ones I love is een ogenschijnlijk eenvoudige, maar erg dansante, esthetische en aangename choreografie die mooi spoort met de muziek van Bach.

"Dat was ook de bedoeling. De titel van de voorstelling mag je heel breed interpreteren," zegt Thierry Smits. "Ik heb deze creatie bedoeld als een cadeau waar de mensen hopelijk blij mee zullen zijn. De keuzes die we gemaakt hebben waren erop gericht de toeschouwers een aangenaam moment te laten doormaken. Mijn vorige productie V-Nightmares rond de vier jaargetijden van Vivaldi (in 2008 bekroond met de Prix de la Critique voor de beste dansvoorstelling van het seizoen 2007-08, mb) was heel donker en radicaal. Deze voorstelling is veel conventioneler - hopelijk in een goede betekenis van het woord. Wat To the ones I love doet werken is dat alles eenvoudig gehouden is. Er komt geen spitstechnologie bij te pas, de scène is bijna leeg, de effecten blijven beperkt, er is geen zware dramaturgische onderlaag."

Wat wel opvalt is dat u met negen donkere dansers werkt.
Thierry Smits: Dat wilde ik ook van bij het begin. We hebben er internationale audities voor gehouden. De jongens hebben trouwens verschillende tinten. Het uitgangspunt is dat de wereld vandaag gemengd is, punt uit. In de groep zitten twee Noord-Amerikanen, één Braziliaan, twee Engelsen, een Ivoriaan, een Sloveen en twee Fransmannen.

Maar ik wou er uitdrukkelijk geen etnische voorstelling van maken. Ik zie de huidskleur van de dansers als esthetisch materiaal. Zij kunnen zich daar zelf trouwens perfect in vinden. Het is een verlenging van de scenografie. Vandaar ook de T-shirts in verschillende kleuren die ze aan- en uittrekken. Die geschakeerde kleurengolf die geleidelijk en onopvallend over het podium rolt, maakt deel uit van de choreografie.

Blijkbaar hebt u geen probleem om die negen dansers allemaal tot hun recht te laten komen.
Smits: Het is een van mijn ambities voor de toekomst om vaker met een grotere groep te werken. In mijn voorlaatste stuk D'orient had ik al acht dansers - zoiets creëert meer compositorische mogelijkheden. Want dit stuk mag dan al eenvoudig lijken, er wordt niet zomaar wat in de ruimte bewogen, over de compositie is heel goed nagedacht. De muziek van Bach vraagt daar natuurlijk om.

Ook de keuze uit Bachs oeuvre was moeilijk. Ik wilde geen cantates omdat ik geen religieuze ambiance wilde binnenbrengen in het stuk, en de muziek mocht ook niet te zwaar zijn. Daarom zijn we het dus in zijn kamermuziek gaan zoeken, en om elk stuk afzonderlijk goed tot zijn recht te laten komen, heeft Max Bodson er een soundscape van gemaakt waarin hij met zijn eigen elektronische composities ook rustpunten heeft ingebouwd.

De twintigste verjaardag van Thor wordt ook gevierd met het overzichtsboek Le corps sous tensions, uitgegeven in het Engels en het Frans bij Alternatives théâtrales. In het rijk geïllustreerde boek blikt compagnon de route Antoine Pickels terug op alle producties. Van Éros délétère uit 1991 en Cyberchrist uit 1995 over Corps(e) dat de Océ-prijs voor de Podiumkunsten won tot V-Nightmares (2007). Smits: "Antoine kent mij goed, maar dat neemt niet weg dat hij kritisch is. De eerste reacties op To the ones I love zijn positief, maart het moet ook gezegd dat niet alle creaties even goed waren (lacht), en dat weet Antoine ook."

:: To the Ones I Love - Thierry Smits/Cie Thor
wanneer: 16 maart > 3 april 2010 om 20.30 uur (woensdag om 19.30 uur)
waar: Théâtre Varia, Skepterstraat 78, Elsene - 02-640.35.50
inkom: 10 > 20 euro