De evoluerende tentoonstelling van Félix González-Torres

Wiels toont een retrospectieve van de Amerikaanse kunstenaar Félix González-Torres. Specific objects without specific form is een 'evoluerende' tentoonstelling, met dank aan de bezoeker zelf en curator Elena Filipovic.

Félix González-Torres (Cuba 1957-New York 1996) maakte in zijn leven werken waarin hij zichzelf, de maatschappij, politieke kwesties en het leven zelf centraal stelde. Zijn oeuvre draait onder meer rond het functioneren van de tijd, maar ook rond het bevragen van het geldende bewind en het mechanisme van macht.

Een andere rode draad in zijn werk is kwetsbaarheid: het zich bloot geven, het zich tonen als mens. Iets wat hij verbindt met de cyclus van leven en dood. González-Torres, die overleed aan de gevolgen van aids, thematiseerde nooit zijn ziekte in zijn werk, al komen er in de tentoonstelling bij Wiels herhaaldelijk echo's van bovendrijven.

Glitter
Een tip voor de bezoeker: begin aan Specific objects without specific form op de derde verdieping. Daar fungeert Untitled (golden) (1995), een van González-Torres' latere werken, als perfecte kennismaking met het werk van de kunstenaar.

Het is ook een manier om het klassieke en chronologisch opgebouwde parcours van deze associatief én als één geheel te lezen tentoonstelling, te doorbreken.

Untitled (golden) is een goudkleurig glitterend, immens kralengordijn dat je willens nillens aanraakt terwijl je erdoorheen loopt. Dat voor dat werk de kunstenaar inspiratie opdeed in een New Yorkse herenbar is een detail. Belangrijker is dat Untitled (golden) staat voor tonen en verstoppen, het beleven van plezier versus het verdwijnen (in het verlengde duiken aids, leven en dood op), het zichzelf spiegelen (een effect dat ook verder in het parcours zal opduiken) en een direct - zelfs fysiek - verband legt met de bezoeker.

Vormelijk verwijst het werk ook meteen naar de positie die deze belangrijke kunstenaar als postminimalist innam: zoeken naar een maximale zeggingskracht met zo weinig mogelijk middelen.

Snoepjes en posters
In Wiels zijn enkele klassiekers vertegenwoordigd. Zo duiken meermaals snoepjes op (waaronder een berg snoepgoed waarvan het gewicht gelijk is aan dat van de kunstenaar plus zijn toenmalige, eveneens overleden vriend Ross) en stapels posters (gaande van abstracte bedrukkingen tot vogels in een sombere hemel). Beide groepen van werken vormen een uitnodiging voor de bezoeker - een snoepje of poster mag mee naar huis - maar gaan ook dieper: de kunstenaar laat hier opnieuw zijn persoonlijkheid (en die van zijn lief) symbolisch opgaan in dat van de massa.

Op de lagere verdiepingen, en zelfs in de toiletten, brouwzaal en silo, is minder bekend werk present. Zo is Untitled (perfect lovers) (1987-1990) een stel wandklokken die volledig synchroon lopen. Ook exposeert het parcours nieuwsboodschappen in glazen flessen of lijkt de reeks Untitled (double fear) (1987) tegelijkertijd celstructuren als een grote groep mensen weer te geven. In al deze vormelijk eenvoudige werken schuilt een duidelijk leesbare, staalhard geformuleerde zeggingskracht.

De snoepjes en posters evolueren naargelang van het gedrag van de bezoekers, ook al vult het personeel de werken telkens weer aan, en zo ook de tentoonstelling. In de geest van Félix González-Torres selecteerde curator Elena Filipovic drie kunstenaars die Specific objects without specific form herinterpreteren en opnieuw installeren.

In Wiels is dat vanaf 5 maart Danh Vo. In een later stadium verhuist de tentoonstelling naar Basel en Frankfurt waar Carol Bove en Tino Sehgal hun versie presenteren.

:: Specific Objects without Specific Form - Félix González-Torres
wanneer: tot 25 april 2010 - woensdag > zaterdag van 12.00 > 19.00 uur + zondag van 11.00 >18.00 uur
waar: Wiels, Van Volxemlaan 354, Vorst, 02-347.30.33 - wiels@wiels.org
inkom: 2 / 4 / 6 euro