Eigenaardige jongens: Boeijen, Hofstede en Vrienten

Frank Boeijen, Henk Hofstede en Henny Vrienten maken na 30 jaar toeren als zichzelf, de Nits en Doe Maar samen de cd 'Aardige jongens'. Op 16 oktober zingen ze in de AB over het voorbijgaan van levens en liefdes, herinneringen en impressies over hoe niets is wat het lijkt. "'Er ligt een aangename tristesse over,' zei iemand. Dat vinden wij ook," vertelt Vrienten. "Melancholie is de smeerolie voor een goed liedje."

U brengt elk vier eigen nummers. Samen schrijven was er niet bij?
Henny Vrienten: "We hebben erg geparticipeerd in elkaars nummers via de arrangementen en door op elkaars liedjes te zingen. Dat was Henks idee. Maar schrijven is toch meer een soort van hinkstapsprong. Je spreekt niet af om even een liedje te schrijven. Je ziet iets, daar denk je dan vier weken later aan terug, je schrijft een regeltje, je ziet weer iets, en je hebt een zin. Een liedje schrijven is het bijeengrabbelen van momenten."

Henk Hofstede: "Ik heb in het uiterste geval liedjes die ik een aantal jaren meesleep. Soms veranderen ze van onderwerp. Ik weet niet hoe het allemaal precies gebeurt, maar op een bepaald moment heb ik het idee weer te pakken en kan ik het nummer afmaken."

Frank Boeijen: "Onbewust ben je toch bezig met het geheel van de cd."

Vrienten: "Henk zingt vooral in het Engels en Frank heeft een heel poëticale opvatting over dingen in het midden laten. Ik ben erg direct in mijn taalgebruik, in het leven en in mijn liedjes. We moesten wel wat naar elkaar toe groeien, anders maak je een verbrokkelde plaat."

Lukte dat? U bent elk baas in eigen huis.
Hofstede: "Zeker, maar je begint niet aan dit project om baas te worden over iemand."

Vrienten: "Het zou je ook niet gelukt zijn (lacht). Op geen enkel moment was het een wedstrijd of een gevecht om aandacht. Je moet de ander ruimte gunnen om voor jezelf ruimte te creëren. Dat verliep moeiteloos omdat er een sterk vermoeden was dat het zo zou gaan."

Ontstaat er onderweg een wij-gevoel?
Vrienten: "Absoluut. We hebben in De Kleine Komedie gespeeld in Amsterdam, toch een heuse tempel. Toen we daar redelijk nerveus met onze gitaren bij elkaar stonden, dat was toch een echt bandjesmoment."

Hofstede: "Aan het begin lijkt zo'n optreden een enorme woestijn. Dat voelt fantastisch, maar het ontneemt je ook even de adem. Dat heb ik lang niet gehad. Je eigen band zit in je, dit is nog fragiel, heel vers."

Een verbond van drie wijze heren die ...
Vrienten: "Dat zijn jouw woorden (glimlacht)."

Hofstede: "... dit vaker deden. Als de sfeer goed is in de studio, is het zo een fijne plek om dingen te maken."

Boeijen: "De studio is een atelier, het ging allemaal als vanzelf."

Welk talent had u graag van elkaar gehad?
Vrienten: "Ik zou willen kunnen kijken met de ogen van Henk. Die ziet dingen en weet dat te vertalen. Hij maakte ook de filmpjes voor bij het optreden. En in Frank bewonder ik de trefzekerheid: dit is het moment. Dan legt ie een ei, en dat is dat. Erg krachtig. Ik wil dat ei altijd weer anders bakken."

Hofstede: "Het zingen van Frank en Henny's organisatie. Zo precies plannen kan ik niet. Ik mors meer met mijn talent."

Boeijen: "Zij spelen verschillende instrumenten, daar kan ik best jaloers op zijn. En ook, Henny's filmmuziek - dat oeuvre blijft onderbelicht - en de eigenwijsheid en de vrolijkheid van de Nits."

Wat valt minder mee?
Vrienten: "Ik had graag veertien paaldanseressen achter ons op het podium gehad maar dat wilden ze niet. Dat viel erg tegen."

Hofstede: "Ja, we zijn zo netjes."

:: Boeijen Hofstede Vrienten
wanneer: 16 oktober om 20.00 uur
waar: Ancienne Belgique, Anspachlaan 110, Brussel - 02-548.24.24 - info@abconcerts.be
tickets: 25 / 28 euro