Fanfare Alimentation Générale: surrealistische funk
Jullie zijn in 2003 begonnen als pure funkfanfare.
Raphaël Hallez (trompet): In het begin was een van onze voornaamste inspiratiebronnen de Franse fanfare Ceux qui marchent debout, een en al funk. Geleidelijk aan zijn we ons gaan openstellen voor andere stijlen, zoals reggae en muziek met asymmetrische ritmes die naar jazz neigt.
David de Salle (trompet): Die evolutie is er gekomen naarmate de inbreng van alle muzikanten toenam. We hebben erg verschillende achtergronden en hebben zo elk onze dada's. Sommigen hebben een klassieke scholing gehad, anderen komen uit de rock of de jazz, er is zelfs een theatermaker bij. De trombonist heeft vrij veel muziek voor theaterstukken geschreven. Door al die verschillende invloeden zijn we ook andere stijlen gaan spelen, al is de funk altijd de kern gebleven.
Het gebruik van de banjo onderscheidt jullie van de andere Brusselse fanfares. Vanwaar is het idee gekomen om dat instrument toe te voegen?
Hallez: Funkritmes geven op banjo een heel specifiek geluid, dat we vanaf het begin zochten.
De Salle: Vrij veel funkfanfares hebben een banjo. Ceux qui marchent debout, maar ook de fanfare Zéphyrologie die na ons zal spelen op Brussel Bad. Het is eigen aan een hele school Franse funkfanfares.
Jullie vallen ook op door jullie theatrale kant.
De Salle: Het is iets waar we veel aandacht aan besteden. We willen de partituur zichtbaar maken voor ons publiek door middel van een mini-enscenering. Door een vleugje originaliteit toe te voegen brengen we de nummers tot leven.
Hallez: Door tussen de mensen te spelen, zijn we beginnen te experimenteren. We proberen steeds nieuwe dingen uit en kijken naar de reactie van het publiek. Als fanfare kunnen we ons al wat meer permitteren. Zo hebben we op een dag in zwembroek, zwemmuts en peignoir op het Sint-Goriksplein gespeeld. Het was een spontaan idee om te zien hoe het publiek zou reageren. Het heeft gepakt en we hebben het idee behouden in onze show. Dat soort dingen groeit uit de interactie met het publiek.
Zulke extraatjes zijn nodig als een fanfare op het podium kruipt.
De Salle: Ja, op straat spelen is lang niet hetzelfde als op een podium staan. Dankzij ons voornemen om onze show te ensceneren, is de uitvoering van onze nummers ook verbeterd. Op de scène is de akoestiek veel beter omdat de instrumenten versterkt zijn. Het is des te belangrijker dat het geluid goed zit. En aangezien we op een podium staan, zien de toeschouwers ons beter en kunnen ze meer genieten van ons choreografische werk. De interactie tussen de muzikanten stimuleert ook onze interactie met het publiek.
Spelen jullie dan liever op een podium?
De Salle: We zijn ons momenteel meer aan het concentreren op podiumconcerten, maar we blijven trouw aan onze ervaringen op straat, het blijft het beste laboratorium voor het contact met het publiek. Maar als we opeengepakt in een kleine bar spelen, omringd door het publiek, dan is de respons ook zeer warm.
Eind juni hebben jullie een kleine tournee gedaan in Brusselse bars om jullie eerste album Avalable sur-le-champ voor te stellen. Mogen we bij de lancering iets bijzonders verwachten?
Hallez: Dat blijft top secret! (lacht uitbundig)
De Salle: We hebben getracht een album te maken dat een beeld oproept van onze straatact.
Hallez: Daarbij hebben we lang getwijfeld tussen een liveopname, wat vele fanfares doen om de energie te bewaren, of een studio-opname waarbij alle instrumenten apart worden opgenomen. We hebben voor de tweede optie gekozen omdat die een muzikale meerwaarde gaf.
De Salle: Aangezien we op een album de enscenering niet kunnen weergeven - er zijn geen beelden - hebben we de nummers anders ingekleed. Met speciale interventies, geluiden, stemmen… We hebben verrassingen toegevoegd om de ambiance van onze optredens op te roepen. En we hebben de tijd genomen om op te nemen. We zijn in december 2007 begonnen, het album is pas op 21 juni uitgekomen, op de dag van het Fête de la Musique.
Het album heet Avalable sur-le-champ. Is het de watermeloen op het cd-hoesje die 'inslikbaar' (avalabe) is?
Hallez: Heel het album is inslikbaar, niet enkel de watermeloen. (lacht) Je mag je de muziek toe-eigenen, je mag ze verslinden.
Jullie zingen onder andere "La pastèque dans ton bec, mais pas le steak." Vegetariërs?
Hallez: (lacht uitbundig) We zingen ook "Bouffe du bodding, pas de steak". Bodding is ook een echte Brusselse specialiteit.
Een verborgen boodschap?
De Salle: Het is eerder onze surrealistische geest. We willen geen specifieke boodschap overbrengen, wel bepaalde gevoelens oproepen.
Zijn jullie dan een surrealistische fanfare?
Hallez: Zoiets, ja. We zijn in België, we moeten er dus van profiteren!
Waar kunnen we het album kopen?
De Salle: Alles is geproduceerd op ons eigen label, Sur-le-champ. We verkopen onze cd vooral tijdens optredens, maar we doen ook pogingen om ons album te verkopen in algemene voedingszaken. Je zult het album binnenkort vinden in de betere algemene voedingszaak, tussen de appels en de kauwgom! (lacht)
Hallez: We zijn nog op zoek naar een distributeur.
Unilever misschien?
De Salle: Of Colruyt.
Vanwaar die naam trouwens, Alimentation Générale?
De Salle: De algemene voedingszaak is een alternatief voor generische producten. Een alternatief ook voor de grote commerciële industrieën. Die winkeltjes liggen dicht bij de wijk en zijn inwoners. Sommige zijn 24 uur op 24 open, dus ook 's nachts, wanneer de nood het hoogst is. En je kunt er voor zogoed als alles terecht: een pak pasta, shampoo, een scheermesje...
Jullie hebben veel aandacht besteed aan het cd-hoesje en het boekje. Jullie logo bijvoorbeeld is een barcode waaruit een sousafoon tevoorschijn komt. Gemakkelijk in te scannen aan de kassa?
De Salle: Ja, en als je betaald hebt, krijg je het kasticket dat op de achterkant van het album staat. Elk artikel is een track van het album, de prijs komt overeen met de lengte van het nummer. De totale prijs is 53:42. In het boekje staan foto's van de studio-opname en illustraties van onze instrumenten, uitgebeiteld in groenten. We onthullen ook het recept om exotische geluidsalade in stukken te maken.
Hebben jullie al op uit groenten vervaardigde instrumenten gespeeld, zoals tijdens het Irisfeest?
De Salle: We hebben die gast gezien die fluiten uit wortels maakte. We zijn met hem gaan praten en hij heeft wel toegegeven dat zijn wortels slechts een uur bespeelbaar zijn. Daarna zijn ze helemaal uitgedroogd. Het instrument kan wel tweemaal gerecupereerd worden door het onder te dompelen in een emmer water, maar daarna is het gedaan.
:: Fanfare Alimentation Générale
wanneer: 17 augustus om 18.45 uur
waar: op Brussel Bad, Bécodok, Akenkaai, Brussel
info: bruxelleslesbains@brucity.be
Lees meer over: Brussel-Stad , Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.