Feest voor veertig jaar Vorst Nationaal: Van James Brown tot Katy Perry

Concertorganisator Music Hall viert veertig jaar Vorst Nationaal met een tweedaagse waarop een keur van artiesten present tekent. Behalve eigen werk brengen ze ook tributes aan de vele grote namen die ooit in Vorst neerstreken. Een duik in de geschiedenis.

D e allereerste artiest die Vorst Nationaal mocht vullen, was de choreograaf Maurice Béjart met zijn Ballet van de XXe Eeuw, op 8 oktober 1970. Wat later streek Holiday on Ice er voor de eerste keer neer, en op 3 december 1970 opende Ella Fitz­gerald de zaal officieel. Vorst Nationaal, dat na de afbraak van de velodroom in Schaarbeek ook nog even diende als alternatief voor de Brusselse baanwielerwedstrijden, was uiterst geschikt voor kleppers uit de showbizz die een groot publiek trokken. Verschillende concert- en evenementorganisatoren hebben de afgelopen decennia geprogrammeerd in Vorst (Didier Defourny voor Johnny Hallyday, Sound&Vision, Live Nation), maar wie er eind vorige eeuw de meeste concerten heeft georganiseerd, is Paul Ambach, alias Boogie Boy. De hyperactieve bluesman haalde op 28 februari 1971 James Brown naar Vorst. Met zijn bedrijf Make it Happen was hij op een gegeven moment goed voor negentig procent van de concerten in Vorst, en hij is er nog altijd kind aan huis.

Paul Ambach: "Ik had als student al wat concerten georganiseerd in Antwerpen en dat lag mij. Na mijn afstuderen heb ik contact gezocht met de entourage van James Brown, van wie ik een enorme fan was. (Op het verjaardagsfeest in Vorst speelt Boogie Boy op 3 juni een James Brown-tribute, MB.) Om het risico wat te spreiden heb ik hem zowel in de Arena in Deurne als in Vorst laten optreden. Ik weet nog dat op dat moment ook het Circus van Moskou in Vorst was. Toen heb ik al die beren en tijgers een tijdje in de kelder moeten onderbrengen. Zo is het begonnen. In de jaren daarna volgden Led Zeppelin in '72, The Rolling Stones in '73, Frank Sinatra in '75 enzovoort. Ik was natuurlijk ook een man van de sixties: Genesis, alle Supertramps, de Deep Purples, Uriah Heep,.... Wat ik kende en goed vond, haalde ik naar Vorst. In de backstage zie je nog altijd de graffiti van alle groepen en hun entourage die hun sporen hebben nagelaten."

Een hoogtepunt? "Op het gebied van emotie, artistiek niveau en de reactie van publiek was dat toch het concert van Bob Marley in 1980. Toen hing er een speciale sfeer. Niet alleen om de geestverruimende redenen; die man had een charismatische aanhang die totaal in de ban was van hun god die in Vorst was geland. De paus was er niets bij."

Problemen met artiesten heeft Ambach vrijwel nooit gehad. "Ik herinner me wel dat we eens veel moeite hadden om Joe Cocker op het podium te krijgen. En het concert van The Rolling Stones was natuurlijk chaotisch, maar er liep zelden iets verkeerd. Wel heb ik het concert van The Jackson Five moeten afgelasten omdat er niet genoeg volk was. Ze waren al bekend in Amerika en Engeland, maar de furore was nog niet overgewaaid."

Vorst had destijds een capaciteit van achtduizend man (nu zijn dat er maximaal tienduizend), wat in het tijdperk vóór de stadion- en Sportpaleisrock aanzienlijk meer was dan om het even welke andere Brusselse zaal. Toch gaat Ambach prat op de sfeer van de ovale zaal en zijn persoonlijke omgang met de artiesten backstage of in de hotellobby achteraf. "De groepen kwamen graag naar Brussel voor de goede hotels en restaurants. En ik was erbij van het lossen van de eerste vrachtwagen tot het laden van de laatste."

Ook het pseudoniem Boogie Boy vond Ambach in Vorst. "De naam stond geschreven in een van de toiletten en kwam goed van pas om mijn werk als artiest te scheiden van dat als ondernemer. Het gebeurde dat ik ergens met mijn eigen 'Ambach Circus' optrad, maar dat men mij vroeg naar kaarten voor Vorst."

Met de bus uit Geraardsbergen
Een gretig afnemer van de kaarten van Ambach was Franky De Smet-Van Damme, de frontman van de onlangs herrezen Belgische hardrockglorie Channel Zero. Hij heeft op zolder zelfs nog een doos vol tickets van Vorst staan en zal op het verjaardagsfeest een paar hardrockklassiekers spelen die er destijds geklonken hebben.

De Smet-Van Damme: "Ik zat in de jaren 1980 en '90 soms vier, vijf, zes keer per maand in Vorst omdat er zoveel goede hardrockconcerten waren. Het was bijna de enige plaats waar je naar concerten van dat niveau kon gaan. Ik denk dat mijn eerste concert dat van Black Sabbath in 1983 was. Toen was ik nog maar veertien. In Geraardsbergen was er een café dat regelmatig bussen naar Vorst inlegde. Dat heb ik later zelf ook nog gedaan. De hardrockbands hadden een grote aanhang, die de zaal elke keer weer vulden. Als je je tickets niet op tijd kocht, dan kon je thuis blijven. En dat was dan nog in het pre-internettijdperk, toen de lokale platenboer die tickets moest gaan halen in de Music Man in Gent."
Onlangs ging De Smet-Van Damme met zijn dochter mee naar Katy Perry in Vorst, vroeger ging het om Iron Maiden, Metallica, AC/DC en Dio. Als muzikant én al
s technicus is De Smet ook goed geplaatst om zijn mening te geven over de geluidskwaliteit waarover Vorst-gangers weleens klagen. "Mij heeft de klank nooit echt tegengezeten. De belangrijkste factor die de klank bepaalt, is overigens niet zozeer de zaal, maar de manier waarop de system designers hebben afgestemd en de manier waarop de mensen van de P.A. daarmee omgaan. Dat werk is niet eenvoudig, en dan heb je altijd nog verschillen naargelang van de plaats in de zaal. Daar komt bij dat mensen tegenwoordig natuurlijk heel verwend zijn op het gebied van geluidskwaliteit."

Brussels affair
In veertig jaar Vorst Nationaal zijn er zo'n vierduizend concerten en vijftien miljoen bezoekers geweest. De kunstschaatsers van Holiday on Ice hebben met meer dan tweehonderd voorstellingen het vaakst opgetreden. De Franse chansonnier Michel Sardou gaf de meeste concerten (zeventig); Johnny Hallyday was bijna vijftig keer te gast, Will Tura twintig. Voor het unieke concert van Frank Sinatra in 1975 telden de toeschouwers het voor die tijd niet onaardige bedrag van vijfduizend Belgische frank neer. In 1973 was Vorst ook het toneel voor de eerste Nacht van de Poëzie, georganiseerd door Guido Lauwaert. Maar '73 was toch vooral het jaar van The Rolling Stones. De opname van hun concert in Brussel na het uitkomen van hun elpee Goats head soup werd bijna als livealbum uitgebracht. De bootleg onder de naam Brussels affair of Bedspring symphony geldt nog altijd als een klassieker.

Queen speelde eind jaren zeventig enkele druk bijgewoonde concerten in Vorst, en ook de doortocht van Bruce Springsteen in 1981 was legendarisch. Op YouTube zijn overigens een aantal fragmenten te vinden die zich in Vorst Nationaal afspelen, zoals een vertolking van The Byrds uit 1971, of televisiereportages rond optredens van David Bowie of Simple Minds halverwege de jaren tachtig. Overigens nam ene Jean-Claude Van Damme in Vorst Nationaal afscheid van het publiek in zijn hoedanigheid als professioneel kickboxer.

--------------------
Forest & friends, 3 juni om 20 uur in Vorst Nationaal (het concert van 4 juni is uitverkocht). Meer op 0900-69.500 of 070-25.20.20