Jazz Marathon: in bad met Philip Catherine

De Jazz Marathon tovert de Brusselse binnenstad alweer om tot een immens podium. Zowel in de openlucht als in clubs en cafés kun je honderden artiesten aan het werk zien. Heel wat jong talent, maar ook gevestigde waarden. Onder hen wereldgitarist Philip Catherine met zijn Organ Trio.

Een interview met Philip Catherine is altijd een aangename maar vooral ook avontuurlijke onderneming. Deze keer is de lift stuk van het appartementsgebouw waar hij woont en is zijn badkamer volledig opengebroken wegens een lek. Onze fotografe heeft net enkele originele foto's genomen. "Heb je gezien wat ze met mijn badkamer gedaan heeft voor deze reportage?" begint Catherine meteen al lachend. De toon is gezet. De man heeft een fantastisch gevoel voor humor maar eens het over zijn muziek gaat, klinkt hij heel precies en gedetailleerd.

Zonder de repeteren
Philip Catherine (1942) behoort tot de absolute top. Hij trad op in de meest prestigieuze zalen ter wereld en kruiste het pad van iconen als Chet Baker, Charles Mingus en Stéphane Grappelli. Twee jaar geleden maakte hij indruk met zijn eerste solo-cd Guitars two. Zijn nieuwste album is een live-cd, Concert in Capbreton, opgenomen tijdens het bekende jazzfestival in de Zuid-Franse kuststad.

De jazzgitarist, die hoorbaar in topvorm verkeert, speelde er in het gezelschap van pianist Enrico Pieranunzi, drummer Joe LaBarbera en bassist Hein Van de Geyn. Philip Catherine: "Het initiatief kwam van Hein, die het festival cureerde. Met dit kwartet hadden we al eens samen gespeeld, maar het was zeker niet de bedoeling om van het optreden een cd uit te brengen. Maar iedereen was zo tevreden over het eindresultaat, vooral ook dankzij het werk van geluidstechnicus Chris Weeda, dat Francis Dreyfus (de baas van het jazzlabel Dreyfus Records, gtb) meteen te vinden was voor het idee. Er werden geen ingrijpende aanpassingen uitgevoerd, buiten een paar kleine inkortingen en een nummer dat we verplaatsten. Het interessante aan deze plaat is dat alles zeer natuurlijk tot stand kwam. Er waren zelfs geen repetities vooraf."

Je zou denken dat een dergelijke krachttoer hoofdzakelijk te danken is aan de professionaliteit van de muzikanten. Er is echter meer nodig dan dat, zegt Catherine. "Heel belangrijk is de verbeelding. Je kunt sterke muzikanten bij elkaar plaatsen maar als ze geen fantasie hebben, volgt er niets dat de moeite waard is. Bovendien moet iedereen bereid zijn naar elkaar te luisteren. En natuurlijk telt ook de kennis van de standards. Om te kunnen improviseren moet je je onderwerp goed kennen. Als iedereen de partituren zit af te lezen, wordt het moeilijk om iets spontaan op te bouwen."

Ontdekkingstocht
Philip Catherine mag dan een wereldartiest zijn met een bomvolle agenda, toch maakt hij tijd om af en toe naar collega's te gaan kijken. Zo liepen we hem onlangs tegen het lijf in de Beursschouwburg bij een concert van Bart Denolf, Dré Pallemaerts en Andy Sheppard. Maar hij is ook geïnteresseerd in de jonge generatie "om mijn ideeënwereld voortdurend te verruimen". "Onlangs leerde ik de jonge Italiaanse pianist Nicola Andreoli kennen tijdens de jamsessies in de Sounds. We musiceerden al een paar keer samen en er komt zeker een vervolg."

De Jazz Marathon is de ideale gelegenheid om nieuw talent te ontdekken. Maar Catherine moet op dat moment ook zelf optreden, met Benoît Sourisse (hammondorgel) en André Charlier (drums). "Muzikanten zijn het minst goed geplaatst om je tips te geven voor de Jazz Marathon. Wat ik soms wel doe, is op zondag afzakken naar de Grote Markt voor de speciale concerten van Les Lundis D'Hortense."

:: Brussels Jazz Marathon
wanneer: 28 > 30 mei
waar: verschillende locaties
info: 0900-00.750 - info@brusselsjazzmarathon.be
inkom: gratis

:: Philip Catherine op 29 mei 2010 om 20.00 uur in de SOUNDS JAZZ CLUB, Tulpstraat 28 Elsene