Léon Van Audenhaege bundelt cursiefjes

Léon Van Audenhaege weet alles over het wonderlijke weggetje dat achtereenvolgens Collestraat, rue des Étangs (tijdens de Franse bezetting) en Sint-Lambertusstraat heette, maar dat al die tijd bekend bleef staan als de Vuilstraat. Waar vuilnismannen en notabelen, Guske de Masjer en de Mickey Jazz Band thuis zijn.

Nog steeds wordt de tachtiger Léon Van Audenhaege door de Woluwenaars geassocieerd met het tot stand komen van het Poseidon-complex, het Fallonstadion en de Zonnige herfst . Hij was immers lange jaren schepen van Sport en Sociale Werken. Daarnaast schreef hij voor diverse media en was hij revisor in de Kamer.

Deze zomer heeft Van Audenhaege een aantal cursiefjes gepubliceerd onder de intrigerende naam De Vuilstraat . Centraal staat de straat, eertijds niet meer dan een pad, dat oorspronkelijk op het domein van de jezuïeten lag, tijdens de Franse bezetting omgedoopt werd tot rue des Étangs gedoopt en sinds 1897 de Sint-Lambertusstraat heet.

Ondertussen was het pad, tussen de Voot en de Plattebeek, uitgegroeid tot een heuse slagader: het kloppende hart van het oude Woluwe. In de volksmond bleef de straat de Vuilstraat heten: de vuilniswagens hadden er hun stand- en opslagplaats, maar er woonden ook notabelen: een burgemeester, een notaris en... de chauffeur van de koning. Maar Van Audenhaege, specialist in lokale geschiedenis, voert vooral kastaars van een heel ander kaliber op: den Taai en zijn zoon Boerke, Marie Soep, Marianne Pataat, Petrol, Virge Muis, den Teeter, den Dol, de Slaper, Jef de Levrier, Jefke de Leugeneir, Treeze Moileke, Lowie Pijp, de cafébazen Spek en Guske de Masjer. Blijkbaar kreeg men in Woluwe nogal snel een bijnaam en moest men daar maar mee zien te leven; veel verbloemd werd er niet. De Vuilstraat was de straat van de zotten: de zotte Wasser, zotte Colas, zotte Jan en zotte Louis. Op haar hoogtepunt kon de Vuilstraat prat gaan op zes wasserijen, tien cafés, verschillende melkboeren en één heks. Het was ook een bijzonder muzikaal oord: in de vooroorlogse jaren was de Mickey Jazz Band beroemd tot ver buiten de gemeentegrenzen.

De cursiefjes van Simon Carmiggelt werden door Willem Elsschot eens 'een stoet van dwergen' genoemd. Wat Carmiggelt voor Amsterdam gedaan heeft, doet Van Audenhaege nu voor Woluwe: vol mededogen bewaart hij een hele reeks personages voor het nageslacht.

:: Léon Van Audenhaege, De Vuilstraat, uitg. Op-Weule met steun van de VGC, 63 blz., 10 euro, te koop in Op-Weule