Lo Còr de la Plana: van nature interreligieus

Dit jaar vertoont Transreligiosa zich 'extra small', het interreligieuze festival beperkt zich tot één concert. Maar wie maalt daarom als dat een optreden van het mannenkoor Lo Còr de la Plana uit Marseille is. Podium van dienst is de Sint-Jan-Baptistkerk in Molenbeek, een pareltje van modernistische architectuur.

Lo Còr de la Plana betekent in het Occitaans, een Zuid-Frans streekdialect, 'het koor van La Plaine'. La Plaine is een wijk in Marseille waar zes mannen de traditie van koorzang gemoderniseerd hebben door er polyfonische zang en percussie aan toe te voegen.

Waar haalden jullie de mosterd?
Manu Théron: Wat de zang betreft hebben we ons geïnspireerd op polyfonieën uit verschillende regio's rond de Middellandse Zee: Corsica, Calabrië en Sicilië, de zuidelijke Balkan en zelfs Algerije. De stem naar voor dragen is typisch mediterraan, dat hoor je ook in de traditionele Occitaanse zang. Die begeleiden we op percussie: bendirs uit Noord-Afrika en tamburello's uit Zuid-Italië. Het handgeklap en stampen met de voeten bestaan ook in de Occitaanse folklore. Wij hebben een grote traditie van met de voeten stampen. Iets dat nadien ook ingevoerd werd in Franstalig Canada.

Jullie zingen in het Occitaans, een dode taal?
Théron: Neen neen, ik hoor elke dag Occitaans rondom me. Het is niet meer zoals vroeger toen iedereen in die regio het sprak, maar sommige mensen gebruiken het nog als omgangstaal. In Marseille hebben we een vereniging opgericht die het gebruik van het Occitaans promoot. Je kunt er de taal ook aanleren. Samen met andere groepen als Massilia Sound System zetten we ons dagelijks in voor de erkenning ervan.

Jullie repertoire gaat van religieuze tot heidense muziek. Wat mogen we in Molenbeek verwachten?
Théron: Wij passen ons repertoire aan aan de plaats waar we optreden. Zo hoort dat met traditionele muziek, je houdt rekening met de omgeving waar je speelt, de plaatselijke ambiance, sfeer en devotie. Als we op een volksfeest optreden, moet er gedanst worden. Nu, we houden ons niet aan de strenge wetten van de Occitaanse folklore, we durven weleens over te slaan in funk of elektronica. We improviseren op het moment en proberen toenadering te zoeken tot het publiek. In Brussel treden we op in een kerk, het zal dus eerder een religieus repertoire zijn om niemand voor het hoofd te stoten.

Molenbeek is de Brusselse gemeente met het grootste aantal inwoners van Marokkaanse afkomst. De kans is groot dat er meer moslims dan christenen komen kijken. Het is dan ook een interreligieus festival.
Théron: Ah, zij zullen enorm van de percussie houden! Onze muziek overschrijdt ook religieuze grenzen, maar dat was niet echt gepland. Het is heel ongedwongen gekomen. Ik heb enkele jaren in het zuidelijke Balkangebergte in Bulgarije gewoond en vele jaren in Algerije. De plaatselijke ritmes heb ik gaandeweg aangeleerd door er te leven. De fusie van Lo Còr de la Plana vloeit natuurlijk voort uit onze achtergrond.

Jullie laatste album heet Tant deman. Wat betekent dat?
Théron: 'Morgen misschien'. Als je gevraagd wordt iets te doen maar je hebt er echt geen zin in, dan zeggen ze bij ons 'tant deman'.

Krijgen we binnenkort nieuw werk te horen?
Théron: We maken een nieuw album dat bestaat uit politieke zang in het Occitaans. Het repertoire wordt opnieuw een mix van traditioneel en nieuwe creatie. Verwacht veel satires rond het discours van Sarkozy. We spotten met de 'identité nationale' die momenteel zo in trek is, en met de rampzalige ideologieën die over het hele land wortel geschoten hebben.

:: Lo Còr de la Plana
wanneer: 20 november 2009 om 20.00 uur
waar: Sint-Jan-Baptistkerk, Sint-Jan-Baptistvoorplein, Molenbeek, 02-411.74.95
inkom: 2 euro