Luckas Vander Taelen schrijft theatermonoloog in het Frans

Het was te denken: Herman De Croo heeft zijn onsterfelijkheid waarschijnlijk te danken aan het feit dat hij God zelve is. Lang geleden al verscheen hij enkele malen aan Luckas Vander Taelen. Die heeft aan het orakel van Brakel zelfs zijn eerste lief te danken, en schreef daar een theatermonoloog over in het Frans.

Marina ou comment Herman De Croo m'a sauvé la vie is vanaf deze week voor het eerst in Brussel te zien, nadat het eerder dit jaar uitstekend ontvangen werd door de pers en het publiek die de monoloog van Vander Taelen zagen in het Théâtre de Namur. De ex-Europarlementariër en huidig schepen in Vorst heeft al wel eerder in zijn leven op een podium gestaan met tekst en muziek, maar aan de vertolking van deze rechtstreeks in het Frans geschreven monoloog heeft hij extra veel zorg besteed. Vander Taelen: "Het gaat om een waargebeurd verhaal waar ik hier en daar wat heb bij gefantaseerd en dat ik op een komische manier probeer te brengen. Het is het verhaal van het meisje dat in mijn klas terechtkwam toen ik 12 jaar was, omdat een minister toen besloten had dat de klassen in de Vlaamse athenea en lycea voortaan gemengd moesten zijn."

Die minister was die van Nationale Opvoeding (wat nu Onderwijs heet, red), ofte Herman De Croo in een van zijn eerste glansrollen. Vander Taelen: "Terwijl mijn pubertijd volop aan het ontluiken was, zaten daar plots zes meisjes bij ons in de klas, en op één ervan werd ik passioneel verliefd. Dat was voor mij een ongelooflijke ervaring, en daarover gaat de voorstelling. Over hoe moeilijk het was om daarmee om te gaan, en tegen dat meisje te zeggen dat ik haar graag zag - want daar heb ik toch zo'n drie jaar over gedaan. Veel details uit die periode staan mij nog zeer scherp voor de geest. Ik probeerde bijvoorbeeld altijd om naast haar in de bank te zitten. Op een bepaald moment raak je dan wel eens een arm aan, en dat gaf dan een schok die de stad Aalst gedurende drie dagen van elektriciteit kon voorzien. Ook Herman De Croo speelt een grote rol in mijn verhaal en verschijnt zelfs enkele keren ten tonele als mijn redder. Niet in levenden lijve maar op een andere manier. Hij is zelf trouwens al komen kijken naar een voorstelling en hij vond het blijkbaar heel leuk."

Carnaval
Vander Taelen is natuurlijk geen onbekende in Franstalig België. Zijn vrouw is een Waalse, hij maakte vroeger reportages voor Strip-Tease op de RTBF, en zit tegenwoordig weer regelmatig in Wallonië voor de verfilming van het boek Arm Wallonië van journalist Pascal Verbeken. "Ik zit graag op die breuklijn tussen de twee landsdelen, en in het Frans schrijven en acteren is heel verrijkend," zegt Vander Taelen. "Je moet zelf meer naar de juiste woorden zoeken en je moet ook veel dingen uitleggen. Waar Aalst ligt bijvoorbeeld, wat voor stad dat is, en wat het carnaval er betekent." Vander Taelen situeert de gebeurtenissen in het jaar 1969. Dat klopt historische niet helemaal, maar in dat jaar won Eddy Merckx zijn eerste Tour, liepen er mensen op de maan, en aten we met graagte Bosto-rijst. "Het is wel niet zo dat ik een maatschappijschets maak van het Vlaanderen van toen. Ik vertel gewoon een herkenbaar verhaal van prille liefde en puberale onhandigheid in een klein stadje waar het toevallig carnaval is."

Kompanen die aan de productie meewerken zijn muzikant Kloot Per W en regisseur Jan Hammenecker. "Met Kloot werk ik al sinds jaar en dag samen. Hij schreef mee aan de soundtrack en speelt af en toe ook een kleine rol. Jan is een heel interessante acteur uit Oostende die vaak in Franstalige theaters werkt. Met hem als regisseur heb ik voor het eerst geleerd hoe me te bewegen op een podium, en hard op mijn tekst gestudeerd en gerepeteerd. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar nu beleef ik er heel veel plezier aan."

Luckas Vander Taelen & Kloot Per W, 'Marina ou comment Herman De Croo m'a sauvé la vie'
waar: La Samaritaine, Samaritanenstraat 16, Brussel, 02-511.33.95
wanneer: 14 > 25 oktober, 20.30 u
tickets: 8/12 euro