Marni Jazz Rendez-Vous

Voor de nieuwe editie van Marni Jazz Rendez-Vous wordt het begrip jazz in een heel ruime context geplaatst. Van hedendaags tot blues en van brassband tot strijkers, het komt allemaal aan bod. Op een uitzondering na, de Poolse winnaar van Jazz Hoeilaart 2008, zijn het bovendien allemaal Belgische groepen die op de affiche staan.

We stelden het de voorbije festivalzomer nog eens vast. Heel wat jazzartiesten van eigen bodem kunnen gerust wedijveren met buitenlandse acts. Jules Imberechts, programmaverantwoordelijke van de jazz bij Marni, weet dat al jaren. Tijdens Marni Jazz Rendez-Vous geeft hij opnieuw zowel de jongeren als de iets oudere generatie een kans. We selecteerden twee tips voor u.

1/ FAB - 12 september om 20.30 uur

Achter het acroniem Fab schuilt de Belgische muzikant-geluidstechnicus Fabien Van der Stappen. Negen jaar geleden ruilde hij Brussel in voor Chicago.

In 2005 verscheen zijn eerste soloplaat 'I Didn't Choose The Mood' waarop hij traditionele countryblues verrijkte met Hammondklanken, scratching-effecten en stemverbuigingen aan de hand van technische trucjes. Alsof Tom Waits, G. Love, Serge Gainsbourg en Tony Joe White zich samen te pletter zopen in een bar ergens in een godvergeten dorpje van de Mississippi-delta en dan de studio indoken.

Blues van de 21ste eeuw maar met een duidelijke link naar de roots. Zopas verscheen de opvolger 'Incursions Ostentatoires'. De geslaagde formule van akoestische blues gekoppeld aan Hammond en lome zang wordt verder verfijnd. Opnieuw allemaal eigen werk maar deze keer gehuld in een extra donker voodoo sfeertje. Hedendaagse porchblues om te consumeren bij zonsondergang met een fles bourbon bij de hand.

Fabien heeft duidelijk zijn draai gevonden in Chicago, maar het was en is nog steeds hard knokken. "Indertijd had ik hier in België het gevoel dat ik rondjes draaide en met mijn muziek en mijn leven vastzat in een doodlopend straatje. Met mijn Gibson 345 onder de arm trok ik naar Chicago. Eerst werkte ik een hele tijd als bouwvakker en woonde ik in een smerige achterbuurt waar je elke nacht geweerschoten hoorde. Gedurende zowat een jaar verbleef ik illegaal in de Verenigde Staten tot ik mijn vrouw Susan ontmoette. Ondertussen hebben we twee kinderen en heb ik ook mijn eigen kleine studio en repeteerruimte. Aangezien ik mij wilde verdiepen in gospel zong ik twee jaar in het koor van de Baptist Church of Living Faith hier in Chicago. Daarnaast werk ik als geluidstherapeut met autistische kinderen en met volwassenen die lijden aan ADD of depressies en aanverwante verschijnselen. Je kan hierover meer vernemen via www.chicagosoundtherapy.com. Natuurlijk is er ook nog mijn eigen carrière. Het is niet eenvoudig, maar Chicago is een fantastische stad."

2/ Radoni's Tribe - 10 september om 20.30 uur

Radoni's Tribe is niet een of andere posse uit de hiphop scène of een underground graffiti-clan maar een groep van zeven doorwinterde jazzmuzikanten die een ode brengen aan hun overleden vriend-gitarist Paolo Radoni. De hommage-cd 'Let Me Hear A Simple Song' is er alleszins eentje voor de eindejaarslijstjes. Producer en muzikaal brein hierachter is niemand minder dan Michel Herr.

Toen Paolo Radoni eind 2007 overleed, verloor de Belgische jazzscène een uitstekend maar vooral innemend gitarist voor wie waarden als vriendschap en levensvreugde enorm belangrijk waren. Als muzikant stond hij open voor de meest uiteenlopende stijlen en genres. Zelf begon hij ooit met blues en rock, raakte nadien verslingerd aan meer experimentele fusiontoestanden (zijn samenwerking met groepen als Arkam en Kleptomania) om uiteindelijk zijn roeping te vinden in de jazz. Maar dan wel jazz met een brede kijk. Zo kleurde hij zijn werk met Afrikaanse invloeden (de cd 'African Gnaoua Blues' met Majid Bekkas) en bleef hij tot zijn laatste adem verslingerd aan Braziliaanse muziek.

Het was Brigitte Furnelle, de weduwe van Paolo, die het idee opvatte voor een tribute en kwam aankloppen bij Michel Herr. Niet alleen omdat hij Paolo kende en ze een aantal keer samengespeeld hadden, maar vooral omdat Michel een indrukwekkend cv als producer en arrangeur kan voorleggen. Hij werkte met een ganse reeks internationale artiesten en zijn werk wordt uitgevoerd over heel de wereld. Vorig jaar verscheen nog de bejubelde dubbel-cd 'The Music Of Michel Herr' waarop het Brussels Jazz Orchestra een deel van zijn composities uitvoert.

Michel was heel blij dat hij aan dit project kon meewerken. "Ik kende Paolo misschien niet zo goed als een aantal andere artiesten maar ik heb wel steeds bewondering gehad voor zijn muziek. Toen Brigitte mij contacteerde, lag er nog maar een andere naam vast, die van gitarist Paolo Loveri. Met ons drieën stippelden we dan de eerste basisideeën uit. Van meet af aan was het duidelijk dat we vooral een ode wilden brengen aan de melodische atmosfeer die zo kenmerkend is voor de muziek van Paolo Radoni. Bij overbekende componisten kan je heel wat vrijheid nemen. Aangezien zijn werk echter niet zo gekend is bij het grote publiek, bleven we zo trouw mogelijk aan zijn wereld."

Vervolgens kwam de keuze van de overige muzikanten. "We opteerden voor diegenen die hem het best gekend hebben. Er was natuurlijk drummer Bruno Castellucci die verschillende platen met Paolo opnam en ook regelmatig met hem optrad. Loveri moest er sowieso bij zijn. Hij werkte als assistent van Radoni aan het conservatorium. Charles Loos was eveneens een evidente keuze. In zijn speelstijl vind je dat lyrisme terug dat zo kenmerkend was bij Paolo. Als bassisten kozen we Bart De Nolf en Alexandre Furnelle. Zelf stelde ik voor om er twee blazers bij te nemen. Dat werden dan Gino Lattucca en Ben Sluijs. Deze laatste is misschien de minst voor de hand liggende artiest door zijn toch wel andere aanpak, maar dat was totaal geen probleem. Iedereen stelde zich in dienst van het project, er was totaal geen sprake van ego's. Idem voor de twee zangeressen, Christel Wautier en Christine Schaller en ook voor de twee extra gitaristen Peter Hertmans en Philip Catherine, evenals de andere gasten. Met zoveel volk bij elkaar moet je natuurlijk organiseren en stroomlijnen. Dat is dan het werk van diegene die de arrangementen schrijft, ikzelf dus in dit geval."

Wat dat precies inhoudt, verduidelijkt Michel heel graag. "Heel simpel uitgedrukt is dat het adapteren van de muziek voor de omvang van de groep of het orkest. Je geeft iedereen een rol als het ware. De kunst is daarbij de originele sfeer te behouden."

Radoni's Tribe ook nog op 26-09 in het cc Joli Bois van Sint-Pieters-Woluwe.

:: Marni Jazz Rendez-Vous. Wanneer: van 09.09 tot 17.09 om 20.30 uur - inkom: 1,25€ - 6€ - 10€ - 15€ - locatie: Marni, de Vergniestraat 25, 1050 Elsene