Muziekfoto's van Filip Wouters in café Kafka
Een van de grote namen die Filip Wouters ooit voor de lens kreeg, was de Amerikaanse jazzcomponist en -trompettist Miles Davis, die in 1991 overleed. "Ik heb hem enkele jaren voor zijn dood kunnen fotograferen in het President Hotel in de Noordwijk. Tijdens de persconferentie zat ik heel de tijd met mijn fototoestel in de aanslag. Opeens zette Davis zijn bril af en keek hij met een heel speciale emotie naar de journalisten. Die foto leverde mij een nominatie op tijdens de Diamond Music Photo Awards."
Santana en het kruis
Een andere speciale ervaring maakte Wouters mee met Flea en Anthony Kiedis van de Red Hot Chili Peppers. "Dat waren echt gekke mensen. Ik zat aan hun kamerdeur van het Sheraton in Brussel te wachten; ze waren bezig met een interview voor de Nederlandse televisie. Opeens liepen ze allebei op blote voeten naar buiten. Net op dat ogenblik kwam een nette ober uit de lift met een zilveren dienblad vol verse broodjes. Flea en Kiedis stormden er meteen naartoe en graaiden wat broodjes van het schaaltje. Dat leverde een heel mooi beeld op."
Hij heeft ook een exclusieve foto kunnen maken van de Mexicaanse gitarist Carlos Santana. "Ik heb hem net voor zijn optreden mogen fotograferen in de kelders van Vorst Nationaal. Hij had daar een soort altaar met een kruisbeeld gemaakt om wat te bidden, met overal kaarsjes en wierookstokjes. Hij droeg een
T-shirt van Bob Marley, wat wel grappig was."
Rolling Stones
Wouters was ook mee tijdens een interview met soullegende Bobby Womack. "Een journalist stelde een vraag over een van zijn nummers, waarmee de Rolling Stones ooit een nummer 1-hit scoorden. Hij kon er niet op antwoorden en belde prompt naar Ron Wood van de Rolling Stones. En op een festival aan de kust hebben we nog iets leuks meegemaakt met Joey Ramone. Samen met mijn hoofdredacteur trok ik backstage, naar de caravan waar hij verbleef. Er stond een bak bier voor zijn deur. Toen Joey Ramone buitenkwam, vond hij er niets beter op dan die bak samen met ons uit te drinken. Dat leverde bovendien nog mooie foto's op, ook," zegt Filip Wouters.
Wouters is nooit beroepsfotograaf geworden, al kreeg hij daar vaak de kans toe. De Standaard wou hem bijvoorbeeld vast in dienst. "Ik ben daar niet op willen ingegaan omdat fotografen bij dagbladen te veel onder druk staan. Als ik een foto maak, dan wil ik eerst voeling met de geportretteerde hebben."
"Ik ben een ongelooflijke muziekliefhebber. De twee passies combineren zou echt heel leuk zijn, alleen is de Belgische markt wat klein voor muziekfotografen. De afgelopen twintig jaar heb ik vooral mijn brood verdiend met mijn fotozaak in Neder-Over-Heembeek, die ik vorig jaar verkocht heb. Nu heb ik besloten om terug te keren naar mijn echte passie: mensen portretteren."
Lees meer over: Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.