Nachtschade: onconventionele striptease
Het Gentse productiehuis voor podiumkunsten Victoria tracht onconventionele voorstellingen te maken die voor de deelnemende artiesten steeds een confrontatie inhouden. Zo ook met Nachtschade/Nightshade/Belladonne, een concept van Dirk Pauwels, tevens artistiek directeur van het huis. "Theater en striptease zijn erg verschillende werelden," zegt Pauwels. "Tegelijkertijd hebben ze beide te maken met 'iets' voorstellen aan het publiek en met voyeurisme. Wij vroegen ons af wat er zou gebeuren als je stripteasedansers en -danseressen, mensen die normaliter in obscure bars opereren, op een groot podium zou zetten. Maar we wilden ook onderzoeken hoe hedendaagse makers een voorstelling puren uit het gegeven striptease en hoe zij met strippers zouden samenwerken."
Aanvankelijk selecteerde Pauwels zeven iconen uit de hedendaagse podiumkunsten: de regisseur Eric De Volder en de choreografen Caterina Sagna, Vera Mantero, Alain Platel, Johanne Saunier, Claudia Triozzi en Wim Vandekeybus. Pauwels: "Dat zijn stuk voor stuk artiesten van wie ik hun werk enorm apprecieer. Voor ons was het van cruciaal belang dat we een balans vonden tussen mannelijke en vrouwelijke makers. Zij bekijken immers het gegeven striptease op een andere manier."
Vervolgens zochten Victoria en Pauwels, gesteund door contactpersonen uit het milieu, strippers bij elkaar. "Vera Mantero en Claudia Triozzi gingen in Parijs zelf op zoek naar hun dansers," nuanceert Pauwels. "Wij zochten ook een reeks mensen bij elkaar waaruit de kunstenaars konden kiezen. Sommigen onder hen gingen meteen aan de slag met de danseres die wij hen voorstelden."
Zeven solo's
Ook op het podium werd Nachtschade, op de keper beschouwd een bundeling van zeven solovoorstellingen, een grootschalig project. Pauwels: "Wie een normale voorstelling maakt, brengt een club mensen samen. Hier moesten we zeven verschillende stukken in een coherent geheel gieten. Bovendien koos elke kunstenaar/stripper voor een ander decor - technisch gesproken een zeer ingewikkelde machine. Het kwam er dus voor ons op aan een goed ritme en een juiste chronologie tussen de verschillende stukken te vinden. Ook de muziek van de componist Ad Cominotto bindt de voorstelling aan elkaar. Uitgevoerd door het houtblazerkwintet Emanon Ensemble, staat ook die wars van de wereld van de striptease."
Concreet bespelen de zeven voorstllingen een zeer breed spectrum, van zuiver esthetisch over poëtisch tot sensueel. "Soms gaat het er ook hard aan toe," zegt Pauwels. "Zo koos Vera Mantero bijvoorbeeld voor het 'burleske'. Haar danseres is letterlijk buitengewoon en bovendien neemt ze zichzelf op de korrel. Eric De Volder hanteert, net zoals in zijn andere producties, dan weer een meer ingetogen stijl. Hij vroeg zich vooral af wat er in het hoofd van de stripteasedanseres omgaat. Claudia Triozzi koos voor een abstracter beeld met een David Lynch-achtige sfeer terwijl Alain Platel louter op sensualiteit speelt."
Bij de première, op 28 september in de Gentse Vooruit, reageerden de bezoekers positief. Volgens Pauwels zijn ook de kunstenaars én de strippers zeer tevreden. Pauwels: "Het klinkt wellicht melig, maar voor de strippers is dit een geschenk. Het haalt hun uit het milieu van kleine bars en privéfeestjes naar de grote scènes van Europa. Voor de makers was het uiteraard een ontdekkingstocht. In Nachtschade staat het erotische centraal, maar met een eigenzinnig zwaartepunt. Mensen die echt striptease op scène verwachten, gaan geheid teleurgesteld naar huis."
:: Nachtschade/Nightshade/Belladonne - 19, 20 & 21.10.2006 om 20.30, Kaaitheater, Sainctelettesquare 20, 1000 Brussel - 02-201.59.59
Tickets: 12/15 euro
Lees meer over: Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.