Novastar: Joost gaat naakt

Joost Zweegers heeft veel van zijn geliefde Beatles opgepikt, maar niet hun productiviteit. Onder zijn nom de plume Novastar heeft hij er net 'Almost Bangor' uitgeperst, zijn derde album in twaalf jaar tijd. Met kwaliteit is hij gelukkig minder zuinig.

Eerlijk? Eigenlijk hadden we het niet zo voor Novastar. Uitmuntende popmuziek, maar te veel postproductioneel drama dat de songs in de weg zat. Laat dat nu net zijn wat Joost Zweegers (37) op zijn derde album achterwege laat. In ruil krijgen we een loepzuivere Joost, en heerlijk pure pop.

Vier jaar per album, het wordt zo stilletjesaan een constante. Na Novastars gouden plak op Humo's Rock Rally in 1996 duurde het tot 2000 vooraleer het titelloze debuut verscheen. Na het succes van Novastar, met hits als 'The best is yet to come' en 'Wrong', en een tournee met Neil Young, trok Zweegers naar het grote Amerika om er met belangrijke songwriters samen te werken. Maar dat avontuur draaide uit op een teleurstelling.

Zweegers ging door een diep dal en overwoog zelfs te kappen met muziek, tot hij werd opgevist door Piet Goddaer van Ozark Henry. Na de break-up-plaat Another lonely soul uit 2004 was Zweegers vastberaden om snel nieuw materiaal uit te brengen. Maar daar stak een pijnlijke val van het podium in Vorst Nationaal eind 2005 een stokje voor. Hij verbrijzelde zijn hielbeen en was twee jaar out. En zo zijn we opnieuw vier jaar verder met Almost Bangor.

Joost Zweegers: "Er zat niks anders op dan te revalideren. Ik wilde dit project helemaal live doen, en daar moet je fit voor zijn. Tijdens die revalidatieperiode heb ik heel veel geslapen. Ik leef altijd heel intens, en dat kost veel energie. Als je wat vermoeider bent dan je gewoon bent, lukt dat niet. Ook door de medicatie was ik een beetje van de wereld. Jeroen Swinnen, mijn toetsenist, heeft me meegetroond naar Belle-Île, een eiland voor de kust van Bretagne. Dat heeft mij wakker geschud. Van dan af ben ik weer rechtgekrabbeld, letterlijk en figuurlijk."

"Ik ben blij dat ik een voor mijn doen sobere plaat gemaakt heb. Ik wist na mijn pianoplaat Another lonely soul al dat ik terug wilde naar gitaren, maar het weggooien van de bombast heb ik pas later gezien. Ik maak melancholische muziek, en om die te brengen voor een groot publiek zette ik die steeds grotesker neer. Door mijn ongeval kon ik afstand nemen - ik heb zelfs een hele tijd zonder muziek geleefd. Ik besefte plots dat wat ik deed zo over the top was. Ik miste de essentie. Als ik mijn plaat meteen had gemaakt, had ik dat wellicht niet gezien."

"We hebben Almost Bangor afgelopen december opgenomen in vier dagen tijd. Dat was een uitdaging. Vandaar de lange preproductie. Vergelijk het met wedstrijdlopen. Je moet alles er in één keer uitpersen."

:: Novastar
wanneer: 29 en 30 oktober om 20.00 uur
waar: Ancienne Belgique, Anspachlaan 110, Brussel - 02-548.24.24 - info@abconcerts.be
tickets: UITVERKOCHT

Almost Bangor track by track

01 MARS NEEDS WOMAN
"De eerste single, die wat mij betreft de kleur van de cd goed vertegenwoordigt - dat is een soort zeekleur, die perfect de warmte verklankt waar ik naar op zoek was. Wim De Wilde, mijn producer (ex-Noordkaap), heeft daar een groot aandeel in. Almost Bangor is mijn terug-naar-de-rootsalbum, naar Joost-de-straatmuzikant. Wim kent mij al van toen ik nog stond te busken op pleinen en straten. Hij wist precies wat ik bedoelde."
"Je kunt de song opvatten als een sprookje, over een man die in strijd is met zijn vrouwelijke kant. Maar dat hoef je niet te letterlijk te nemen (lacht)."

02 WELLER WEAKNESS
"Another lonely soul was helemaal vanuit de piano geschreven omdat die melancholische nummers daar om vroegen, maar deze keer wilde ik opnieuw vanuit gitaren vertrekken. Ik speel instrumenten altijd in fases, en piano was sowieso moeilijker door mijn ongeval omdat je ook met je voeten moet werken. Vanuit een piano schrijven is bovendien een beetje een veiliger parcours, je kunt er makkelijker bij zingen. Bij gitaren klinkt het al snel wat rommeliger."
"Oorspronkelijk was dit een lennoneske protestsong in een wat vreemde 5/8e maat. Maar zoals uit de titel blijkt is het dus een ode aan Paul Weller geworden. Dat jazzy middenstuk deed me aan The Style Council denken, Wellers fantastische groep uit de jaren 1980. En die elektrische gitaren - meesterlijk ingespeeld door Jean-Marie Aerts en Rodrigo Fuentealba - zijn dan weer latere, solo-Weller."
"Ik ben benieuwd hoe zulke nummers live zullen uitpakken. Ik ga toeren met een kleine bezetting. Karel De Backer achter de drum, Jeroen Swinnen op toetsen en bas, nieuwkomer Aram Van Ballaert op gitaar, en ikzelf op akoestische gitaar. Heel ruw. De oude songs speel ik op bas, voor een paar neem ik plaats achter de piano."

03 MAKING WAVES
"In dat stringarrangement zit een beetje een Nick Drake-sfeer, inderdaad. Ik ben altijd een grote fan van zijn muziek geweest."
"Deze song is er gewoon uitgerold, de eerste die ik op Belle-Île geschreven heb. Het is op een on-Joostse manier gezongen, heel laag. Het is geen positief nummer. Almost Bangor is volgestouwd met erg persoonlijke liefdesliedjes. Meestal komen er een paar slagzinnen uitgevloeid, pas daarna ga ik op zoek naar een verhaal waar die in passen. Mijn songs ontstaan uit het niets. Ik schrijf voortdurend, maar negentig procent is gewoon crap. Ik ben erg streng voor mezelf."

04 TUNNELVISION
"De Beatles zijn meer dan ooit tevoren een inspiratiebron. Maar ik ben geen copycat, ik heb me gewoon meer opengesteld voor de invloeden die ik vroeger had - of dat nu cool was of niet. Dan kom je automatisch uit bij die rondere melodieën die ik altijd al geschreven heb. Ik hou van het melodieuze van Paul McCartney en de emotionele spanning van John Lennon. Net als Lennon probeer ik vanuit de ziel te schrijven. Dit nummer rolde er ook in één ruk uit. Het gaat over het licht aan het eind van de tunnel dat ik eindelijk zag na die donkere periode."

05 BECAUSE
"Dit is een overgangsnummer, geschreven tussen de tweede Novastar-plaat en mijn ongeval. Het knipoogt naar de vorige Joost, wat je hoort aan de piano en de gitaarkleur - het is ook met een andere groep ingespeeld. Het klonk oorspronkelijk nog grootser, maar we hebben dat in de mix afgezwakt."

06 BANGOR
"Bangor verwijst naar een dorpje op Belle-Île, waar ik het merendeel van de nummers voor het nieuwe album geschreven heb. Ik weet het, alwéér een Beatles-link (lacht): in 1967 hebben de Beatles de Maharishi voor het eerst ontmoet in Bangor, een stadje in Wales. De plaat heet Almost Bangor omdat ik nooit aankom. Ik ben altijd ergens bíjna."

07 SUNDANCE
"Sommige nummers gaan erg lang mee voordat ik ze opneem, en dit is er zo eentje - het is al vijf jaar oud. Je hoort de vorige Joost op piano. Ik wilde er een ander nummer van maken, maar ik raakte maar niet over die pianoversie heen. Uiteindelijk heb ik het pas opgenomen in New York, waar ik de plaat gaan mixen ben met Kevin Killen (Elvis Costello, Bryan Ferry)."

08 WINGS ON ME
"Er zit inderdaad een sterke Wings-feel in 'Wings on me' (lacht)."
"Het nummer gaat over jezelf bevrijden. Je zit ergens in vastgeroest, en als je dat eindelijk loslaat zie je dat het eigenlijk wel oké is om iets achter te laten. Voor mij is een plaat nooit af, maar bij Almost Bangor vind ik wel dat alles klopt."

09 MILES
"De oude Joost-de-straatmuzikant is hier helemaal terug. Net als toen speel ik veel met open tunings op dit album. Alternatieve gitaarstemmingen dwingen je om creatief te zijn. Daar kreeg ik vroeger altijd een kick van, maar gaandeweg was ik dat een beetje kwijtgeraakt door het 'professionalisme'. Op straat spelen is heel naïef. Dat maakt het zo mooi."
"Ik ben heel trots op dit nummer. Mike Scott van The Waterboys heeft er trouwens aan meegeschreven. Samen met 'Bangor' is dit mijn favoriet."

10 ALL DAY LONG
Dit speel ik in een fingerpickingstijl die ik geleerd heb van Donovan - McCartney heeft dat trouwens ook van hem opgepikt, luister maar eens naar 'Mother nature's son'. Dit klinkt heel folky. Veel van die folkmelodieën zijn al eeuwenoud, en werden door de folkies herwerkt. Dylan deed dat ook. Ik vond dat soort nummers altijd heel mooi, maar ik kon ze niet spelen. Tot ik nu die techniek onder de knie kreeg. Dit is een volledige livetake die ik op één nacht heb opgenomen. Heel puur."