Shitkatapult Label Night
Het label met de weinig elegante doch smakelijk ironische naam Shitkatapult werd eind jaren 1990 uit de grond gestampt door Marco Haas, beter bekend onder de artiestennaam T.Raumschmiere. In 1997 verscheen de eerste release: een titelloze twelve inch van Stormbow, een tijdelijk combo met in de rangen Marcus Stotz (op gitaar), Andreas Paruschke (op bas), Michael O. Holmes (stem) en Marco Haas zelf, als drummer. Hoewel het label de laatste jaren flinke bekendheid verwierf omwille van zijn niet aflatende reeks electroreleases, stoelde Stormbow veeleer op woeste gitaren en aan (metal)rock verwante lyrics.
De draai naar abstractie en elektronische (dans)muziek liet niet lang op zich wachten: alle volgende releases kwamen met behulp van analoge en digitale elektronica tot stand en lonkten min of meer naar de dansvloer. De eerste platen werden door de gespecialiseerde pers - waaronder het toonaangevende Duitse blad De:Bug - opgepikt en bewierookt.
Rond 2003 stootten bands zoals T.Raumschmiere, Das Bierbeben of Rechenzentrum door naar een groter publiek. Dat was te danken aan T.Raumschmieres derde langspeler Radio blackout, een collectie 'blitzkriegpop' die vreemd genoeg bij het veel grotere label Novamute, verbonden aan de major EMI, werd uitgebracht.
Girl power
Tot vandaag vaart Shitkatapult onder de sloganeske vlag 'Special Music for Special People'. Tegenwoordig wordt het huis gedragen door een collectief van artiesten, waaronder musici maar ook filmmakers, beeldend kunstenaars en vormgevers. Sascha Ring, beter bekend als Apparat, zit sinds de eerste dagen op de Shitkatapult-kar en neemt vandaag samen met labelmanager Daniel Meteo de honneurs bij het huis waar.
Vrijdag staat hij op het podium van Beursschouwburg, een eerste in een reeks avonden in samenwerking met De Vaartkapoen, die momenteel in verbouwing zijn.
Apparats muziek combineert pulserende beats die klinken als speldenprikken ('clicks & cuts') met sferische klanklandschappen en 'organisch materiaal' zoals cello- en vioolfragmenten. De man werkt ook regelmatig samen met zangeressen, zoals op zijn meesterlijke EP Berlin, Montréal, Tel Aviv van vorig jaar. Daarop spant hij samen met Gianna Nannini, een Italiaanse zangeres die in 1987 een monsterhit scoorde met de - naar ons gevoel behoorlijk afgrijselijke - rockballad I maschi. In de track 'Montréal' buigt hij Nannini's stemsamples echter om tot een dansvloerpareltje. Begin dit jaar bracht Apparat samen met het Berlijnse techno-icoon Ellen Allien het album Orchestra of bubbles uit, een sprankelend staaltje luister-electro. In Brussel zal Allien helaas niet van de partij zijn.
Voor een fris stemgeluid staat echter de Franse Judith Juillerat klaar. Op haar eveneens dit jaar verschenen debuut Soliloquy boetseert ze fragiele sferen en wiegende ritmes. Bijtijds laat ze door dat palet haar dromerige stem kronkelen. Juillerat, voor de eerste maal op een Belgisch podium, wordt wel eens vergeleken met de Berlijnse Barbara Morgenstern of de Oostenrijkse Gustav (deze zomer nog te zien in de Beursschouwburg). Beide dames hebben een sterke livereputatie: op het podium halen ze respectievelijk humor en een manifest linkse attitude boven. Benieuwd op welke manier Juillerat haar girl power zal etaleren.
:: Shitkatapult Label Night - Apparat & Judith Juillerat - 20.10 om 20.30 - Beursschouwburg, A. Ortsstraat 20-28, 1000 Brussel -02-550.03.50
Tickets: 9/11 euro
Lees meer over: Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.