Benjamin Vandewalle trekt op Dag van de Dans de straat op

Hoe zet je de Dag van de Dans, die zaterdag voor de tweede keer georganiseerd wordt, beter in de verf dan door met zoveel mogelijk Brusselse dansers de straat op te trekken? Op initiatief van choreograaf Benjamin Vandewalle infiltreren dansers van heel verschillende pluimage het stadsgewoel. Wij selecteerden ook enkele andere uitschieters uit het programma.

Schrik niet als u zaterdag ergens tussen de Anspachlaan en het kanaal vreemde bewegingen waarneemt op de straten en pleinen. Het zijn dansers die uit hun scholen, repetitieruimtes en theaters komen voor de stadschoreografie One to one van Benjamin Vandewalle. Die zingt zich subtiel los van de dagelijkse manoeuvres van de massa in de stad, en nodigt toeschouwers en passanten ook uit ten dans.

Benjamin Vandewalle is inmiddels tien jaar afgestudeerd van PARTS en is momenteel resident in het Kaaitheater. Met producties als Birdwatching en Birdwatching 4x4 zocht hij in het verleden al zijn publiek in de publieke ruimte. Nu verzamelde hij in samenwerking met Rosas en het Kaaitheater zoveel mogelijk vertegenwoordigers van de internationale Brusselse dansscène voor een uniek project.

"Het begon met de vraag van PARTS om even na te denken over wat we samen konden doen voor de Dag van de Dans," zegt Vandewalle. "Maar de aanpak past ook helemaal bij het soort werk waar ik de laatste jaren mee bezig ben. En het was altijd al een van mijn wensen om een performance te creëren waar zoveel mogelijk dansers uit het Brusselse aan konden deelnemen. Brussel wordt zowat beschouwd als de hoofdstad van de hedendaagse dans."

"Ik denk niet dat er al ooit echt onderzoek naar gedaan is hoe groot de scene hier precies is, maar ze bepaalt wel mee het gezicht van de stad. Je hebt de studenten van PARTS, de dansers van alle gezelschappen, een heel grote groep dansers en choreografen die hier op eigen kracht lessen komen volgen en komen netwerken, mensen die afgestudeerd zijn aan dansscholen in de rest van de wereld maar vanuit Brussel willen opereren… Het is de bedoeling om dat grote en diverse potentieel even zichtbaar te maken."

Door de dansers letterlijk de straat op te sturen?
Benjamin Vandewalle: De laatste jaren heb ik naast werk voor het theater ook choreografieën gemaakt waarin ik de publieke ruimte opzoek. Ik vind dat een interessant territorium. Het podium van een schouwburg is het territorium van de artiest, maar als je op straat speelt, betreed je de directe leefomgeving van het publiek, wat heel bijzondere effecten kan teweegbrengen en kan leiden tot een heel andere manier van kijken. Als de bakker waar iemand elke dag zijn brood gaat halen, deel wordt van een dansvoorstelling, dan krijgt die plek een heel andere invulling.

In de publieke ruimte speel je met de dagelijkse choreografie waar wij allemaal onbewust aan deelnemen. De bewegingen van individuen in de massa verlopen volgens bepaalde normen, waardoor het meteen opvalt als iemand daarvan afwijkt. Op straat gaan zitten, is bijvoorbeeld iets wat normaal niet wordt gedaan. Over de grond rollen en op muren klimmen al helemaal niet. Daardoor kan je choreografieën bedenken die juist werken omdat er frictie ontstaat met wat mensen normaal doen.

Birdwatching 4x4 was de eerste voorstelling waarmee ik op straat belandde. Ik wilde het publiek laten reizen op een rijdend platform. Dat was in een theater onmogelijk, maar bleek op straat fantastisch te werken, waardoor ik veel zaken ontdekt heb die ik me anders als choreograaf niet had kunnen inbeelden.

Wat is in grote lijnen het opzet van One to one?
Vandewalle: Het idee is een heel groot landschap te maken met een grote aanwezigheid van dansers die heel kleine performances en interacties creëren. Geen grote groepschoreografie, maar kleine solo's waarbij de relatie met het publiek heel belangrijk is. In het begin voeren de performers de solo's uit voor andere dansers. Daarna zijn er ook solo's specifiek voor mensen uit het publiek. Zij worden uitgenodigd om ook te bewegen, zodat er een dans ontstaat tussen de toeschouwer en de performer. Een deel van die toeschouwers zal er zijn voor de performance, maar een deel van het publiek zal automatisch ook bestaan uit passanten die van niets weten.

Vooraf houden we met de dansers een kleine workshop om het kader te scheppen waarin zij met hun eigen creativiteit aan de slag kunnen. Want het is niet zozeer een project van Benjamin Vandewalle en PARTS, als wel een project gefaciliteerd door Benjamin Vandewalle en PARTS. We creëren een platform waar ieder zijn individuele stem op kan laten horen. En het opzet van het werk is tot het besef te komen dat ieder van ons elke dag een choreografie uitvoert als hij zich een weg baant door de architectuur en de massa.

Is Brussel een dansbare stad?
Vandewalle: Zeker wel. Misschien juist omdat ze niet zo uniform is. Toen ik met Birdwatching 4x4 door Europa toerde, was mijn grootste ergernis de commerciële woestijn die je tegenwoordig in elke stad aantreft: altijd weer diezelfde winkelstraten met dezelfde winkels en vitrines. Vanaf het moment dat je in straten en wijken komt die wat minder georganiseerd zijn en hun eigen karakter hebben, wordt het interessanter. In Brussel zijn die zeker aanwezig.

MEER TIPS

In Brussel herbergt de tweede editie van de Dag van de Dans opnieuw heel wat voorstellingen, films, workshops en gesprekken op meer dan tien locaties. Een kleine greep uit het programma.

Ongedaan
In Bozar geeft choreograaf Seppe Baeyens van Ultima Vez om 14 uur een dansworkshop voor kinderen, jongeren, volwassenen en senioren. Om 16 uur vraagt hij ook de toeschouwers ten dans tijdens het toonmoment. Bozar presenteert de hele dag videowerk van Meg Stuart en de performance Already unmade van Andros Zins-Browne.

Dansplaag
In de Beursschouwburg worden dansfilms van onder meer Rosas, Albert Quesada en Ultima Vez in loop gedraaid. 's Avonds is er The dancing plague van choreograaf Diego Agulló, waarbij het publiek uitgenodigd wordt om mee te dansen, en kan je deelnemen aan workshops afro kuduro, reggaeton, French cabaret en Indian fusion of aan het dansfeest van Lowup in de Zilveren Zaal.

Bitterzoet
Het Kaaitheater presenteert vier producties. DVD DVD van Vincent Dunoyer is een montage van persoonlijke en professionele herinneringen (28 & 29/4, Kaaistudio's). In een double bill danst Thomas Hauert de solo (sweet) (bitter) op onder meer een madrigaal van Monteverdi, terwijl Gabriel Schenker in Pulse constellations vertrekt van John McGuire's Pulse music III. Van Daniel Linehan is de groepschoreografie Flood te zien (28 & 29/4, Kaaitheater).

Witwassers
Zinnema combineert de Dag van de Dans met Black History Month. Het resultaat is het festival I Have a Dream Exchanged met hiphoptheaterpionier Benji Reid, dance storyteller Cindy Claes, choreografe Alesandra Seutin, oud-studenten van het 1000 Pieces Puzzle-dansprogramma, Spiritchild uit New York en de creatie Blackfacing/Whitewashing van Sarah Baur, Gorges Ocloo en Dirk Verstockt.

Exotiek
Ook Argos toont dansfilms met het videoprogramma The dancing camera, waarin sleutelwerken uit de recente geschiedenis van de dansfilm figureren. Als het nog exotischer mag, dan kan je naar het voormalige rosse café Tropicana, waar het Brusselse gezelschap Peeping Tom de succestrilogie Le jardin, Le salon en Le sous sol toont.

> Dag van de Dans. 29/04, verschillende locaties, Brussel
> Benjamin Vandewalle: One to One. 29/04, 13.00 > 17.00, vertrek: Kaaitheater, Brussel