De KVS ontleedt de symbolische waarde van de Keffiyeh

Keffiyeh is het Arabische woord voor wat wij in onze contreien gemeenzaam ‘arafatsjaal’ noemen. De zwart-wit geblokte hoofddoek is wereldwijd tot een symbool uitgegroeid. Maar waarvan eigenlijk? Vijf Palestijnse en vijf Belgische artiesten proberen de clichés te ontkrachten.

Sinds 2006 werkt de KVS, samen met de Gentse danscompagnie Les Ballets C de la B, de vzw Plek en de Palestijnse Qattan Foundation aan het programma PASS, dat jonge Palestijnse podiumkunstenaars helpt om zich autonoom te kunnen ontwikkelen en vestigen. Regelmatig trekt een Belgische delegatie naar de bezette gebieden en komen er ook Palestijnen naar Brussel. Vorig jaar in augustus reisden ook de Brusselse acteur en auteur Joris Van den Brande en zijn kompaan regisseur Bart Danckaert mee af.

Joris Van den Brande: "Bart en ik waren al eens in Gaza geweest om met jongeren te werken en we wilden al langer een theaterproject doen met Palestijnen en Belgen. De KVS zag dat zitten en daarom zijn we in augustus met zes Belgen naar daar getrokken. Twee Vlamingen - de muzikant Thomas Devos en de actrice en zangeres Kaat Arnaert - en twee Franstalige Brusselse theatermakers - Saïd Jaafari en Mohamed Allouchi. Ik speel ook mee en Bart regisseert. De vijf Palestijnen die in de voorstelling meedoen, komen uit de werking van PASS."

Hoe is de situatie ginder voor kunstenaars en theatermakers?
Joris Van den Brande: Er gebeurt in ieder geval het een en ander. Er zijn lokale initiatieven die soms internationaal ondersteund worden. Je merkt wel dat de artiesten door hun geografische isolement blij zijn met de inbreng van buitenlandse gasten.

Wat was jullie plan? Wat hoopte u dat deze ontmoeting zou opleveren?
Van den Brande: Het uitgangspunt was de vaststelling dat er natuurlijk veel vooroordelen bestaan over Palestina en de Palestijnen. Die zie je ook in Brussel bij manifestaties of in de Maghrebijnse gemeenschap waar mensen met symbolen zwaaien of strijden voor Palestina. Dat komt natuurlijk omdat de nieuwsbeelden die van ginder komen altijd dezelfde zijn. Door deze samenwerking wilden we het vertekende beeld bijstellen. Zo heeft Mohamed als Arabische Brusselaar moeten vaststellen dat hij in Palestina de enige was die meedeed aan de ramadan. Ondertussen zijn we hier in Brussel de voorstelling aan het maken. Het wordt in de eerste plaats een verhaal over mensen. Dalia Taha en ik schrijven teksten. Dalia is iemand die scènes kan schrijven die gaan over het dagelijkse leven van een koppel bijvoorbeeld, waarbij de politieke context niet geëxpliciticeerd wordt, maar wel voelbaar is. We spelen met de verwachtingspatronen die mensen zullen hebben als ze naar de voorstelling komen kijken. Want als er een Palestijn op de scène staat, wil die dan wel heel zijn geschiedenis en politieke actualiteit meedragen op zijn rug?

De titel dan, keffiyeh is de officiële naam van de beroemde arafatsjaal.
Van den Brande: Een groot symbool van Palestina, maar de 'Made in China' wijst al op het feit dat er in Palestina eigenlijk geen keffiyehs meer worden gemaakt. De meerderheid komt uit China. Dat illustreert hoe dat soort symbolen een eigen leven gaan leiden en zo ook te pas en te onpas gebruikt of misbruikt worden.

Keffiyeh / Made in China (NL + FR)
wanneer: 24, 25 en 27 > 31 maart 2012 - 20.30 uur (25/3 om 15.00 uur + 27/3 om 12.30 uur)
tickets: 12/16 euro
-------