De Warme Winkel brengt de Weense Herfst

In Nederland maakt het gezelschap De Warme Winkel furore met theater dat een gedegen inhoud combineert met een buitenissige vormentaal. Het Kaaitheater haalt het naar hier voor een stevige introductie.

Mara van Vlijmen, Jeroen De Man, Vincent Rietveld en Ward Weemhoff kennen elkaar van de Toneelacademie Maastricht. Aan een andere student daar, ene Wim Winkel, hielden ze hun verder weinig betekenisvolle groepsnaam over. In Brussel en op locatie in de omstreken komen ze vier van de vijf voorstellingen uit Weense herfst spelen, een project rond het artistieke leven van het Weense fin de siècle.

Wat heeft De Warme Winkel in de aanbieding voor de theaterliefhebber?
Mara van Vlijmen: Inhoudelijk delen we een liefde voor kunst en literatuur. We baseren onze stukken altijd op een hele berg uit het oeuvre van een bepaalde kunstenaar. Vaak kunstenaars die een beetje naar de achtergrond zijn verdwenen.

Wat vorm en stijl betreft, gebruiken we graag alles door elkaar. Wat ons wellicht onderscheidt van andere collectieven is dat wij tijdens de repetities vanaf dag één op de vloer beginnen. We geven elkaar opdrachten zoals: doe dit met klassiek ballet, maak hier een soapscène of een cabaretstukje van enzovoort, zonder censuur. Wil je echt tot de kern van iets belangrijks doordringen, dan moet je het ook eerst kunnen ontheiligen denk ik. Als je alleen maar een ode brengt, kan theater heel documentair of saai worden.

Is Weense herfst het resultaat van een uit de hand gelopen oeuvre-onderzoek?
van Vlijmen: Ja. We waren begonnen bij Thomas Bernhard omdat we daar ook op de toneelschool al erg fan van waren. Maar als je je in zijn werk verdiept, kom je natuurlijk terecht bij het Oostenrijk waartegen hij de hele tijd zit te fulmineren. Het is toch een beetje een raar land, met heel veel kunstenaars die er een haat-liefdeverhouding mee hebben. In het Wenen van het fin de siècle zaten alle topkunstenaars samen aan de koffie. Het is een opwindende gedachte om wat te gaan rondlopen op zo'n plek waar zoveel respect en liefde voor kunst was.

'Kunst en gekanker' zou misschien een ondertitel kunnen zijn voor Weense herfst. Kunt u de vier stukken even kort inleiden?
van Vlijmen: Alma schetst het culturele web van Wenen, waarin Alma Mahler (de vrouw van de componist, mb) een spil was. Het is een grotesk, feestelijk spektakel dat ook de decadentie van die tijd weergeeft. Maar een van de dienstertjes vermeldt bij het overlopen van de gastenlijst wel wie er jood is en wie nazi. De dreiging van de donkere wolken die zich toen boven Europa samenpakten, zit duidelijk ook in de voorstelling. Dat het grote Habsburgse rijk verwerd tot een vrij onbelangrijk kneuterig landje zou je ook als metafoor kunnen zien voor wat er vandaag met het machtige Europa gebeurt. Die parallel zit ook in Villa Europa, dat stuk is gebaseerd op de autobiografie van Stefan Zweig, De wereld van gisteren. In Totaal Thomas kankert Bernhard dus op kunst, hoewel hij zijn hele leven kunst aan het maken is. Rainer Maria is ons ook heel dierbaar. Vier adellijke figuren proberen schoonheid te scheppen uit de stront.

De Warme Winkel: Weense Herfst

* Villa Europa: 11 & 12 oktober 2011 om 20.30 uur, €10/13, Kaaitheater, Sainctelettesquare 20, Brussel

* Rainer Maria 14 > 16 oktober 2011 om 20.30 uur (16/10: 15.00 uur), €7,60/11,60/12,60, Boerderij het Neerhof, Neerhofstr. 2, Dilbeek

* Totaal Thomas 18 & 19 oktober 2011 om 20.30 uur, €8/11,50/13, De Kring, Romeinsestwg. 55, Koningslo

* Alma 22 oktober 2011 om 20.30 uur, €10/13, kaaitheater

* Weens salon 22 oktober 2011 om 20.30 uur, Kaaicafé

Info: www.kaaitheater.be