Eva Meyer-Keller trekt aan de touwen

Eva Meyer-Keller trekt in haar meest recente voorstelling zelf aan de touwtjes. ‘Pulling Strings’ werd een geüpdatet ballet mécanique waarin de Berlijnse performancekunstenares enkel materiaal aanwendt dat ze ter plekke in het theater vindt. “Touwtjes aan objecten verbinden is een universeel procédé dat iedereen aanspreekt.”

'Pulling Strings' toont objecten en gebruiksvoorwerpen op het podium - borstels, een thermos, lampen en stroomkabels als voorbeelden. Verbonden aan fluorescerende dus duidelijk zichtbare touwtjes, manipuleert Meyer-Keller met performer Irina Müller vanuit de coulissen vanuit de coulissen dit huis-, tuin- en keukenarsenaal. "Sinds 2010 sleutel ik aan dit idee", licht Meyer-Keller toe.

"Mijn werk ontstaat intuïtief en in dialoog met een testpubliek. In een Zweedse workshop bond ik touwtjes aan objecten waardoor ik ze kon opheffen, draaien en bewegen. De mensen voelden zich aangesproken. Ik realiseer me dat dit nooit af zal raken: de mogelijkheden zijn eindeloos. Ondertussen bestaat 'Pulling Strings' als voorstelling, installatie en video."

Meyer-Keller gebruikt de objecten die ze ter plekke vindt. In de gouden zaal van de Beursschouwburg ligt dat niet anders. "Het principe is eerlijk en simpel: het theater speelt en bespeelt zichzelf. Aan elke voorstelling gaat een lang werkproces vooraf. Zo bezoek ik de ruimte meerdere keren, praat uitgebreid met de techniekers, bestudeer het materiaal voor handen en neem honderden foto's. Daarmee gaan we dan in het atelier aan de slag, vier dagen voor de voorstelling proberen we alles ter plekke uit. In feite infiltreren we in het dagelijkse leven van de equipe: als we de vuilbak inzetten, kunnen ze die een week niet gebruiken. In de Beursschouwburg werken we onder andere met lampen, microfoonstanden, tape, gordijnen en roltafeltjes. De grote en lange gouden zaal is wellicht de moeilijkste plek waar we al speelden."

Universeel
In 'Pulling Strings' moeten de objecten menselijk worden door de acties van de performers, een zeer precieze oefening. Meyer-Keller: "We doen louter een voorstel. De voorstelling moet in de hoofden van de mensen ontstaan en hangt af van hoe die onze gestes lezen. Door zoeken en testen ontwikkelden we een vocabularium van universele handelingen. In het eerste stuk tonen we hoe verschillende objecten in feite werken. Het tweede deel refereert naar de dans- en theatergeschiedenis. Zo voert bijvoorbeeld een theepot en een microfoon een stuk van Le sacre du printemps of van Romeo en Julia uit. We maken geen komedie, maar mikken op onderliggende humor."

Meyer-Keller geniet internationale bekendheid dankzij Death is Certain, een performance die tien jaar geleden haar première beleefde en ook hier verschillende keren uitverkocht. Daarin 'doodde' ze, op tientallen creatieve manieren, in de setting van een keuken/ laboratorium, honderden kersen of - naargelang het seizoen - kerstomaatjes.

"Nog steeds oogst die voorstelling succes. Pulling Strings kent een gelijkaardig concept. Zo laten beide werken zich makkelijk bekijken - al was dat nooit de bedoeling - en kunnen ze in verschillende contexten vertoond worden. Zowel theaters, galeries, sociale projecten en zelfs restaurants nodigen me uit. In oktober maak ik een versie van Pulling Strings in Soedan. Die totaal andere cultuur vormt de ultieme test om te weten hoe universeel onze taal is."

11/5, 22.00 (première), 12 (21.30: meet the artist), 14 & 15/5, 20.30, €12/16.