Theater: Bas Devos en Michiel Soete maken met A Burning Man rook waar vuur is

Zelfverbranding kan ernstige gevolgen hebben. Ook voor wie getuige is van deze moeilijk te vatten daad. In de suggestieve visuele voorstelling 'A burning man' baant het vuur zich een weg in het hoofd van een toevallige toeschouwer.

Bas Devos (1983) studeerde aan Sint-Lukas en is filmregisseur. Michiel Soete (1986) studeerde aan het Rits en is theatermaker. Samen met beeldend kunstenaar Jesse Cremers, theatermaker Simon Allemeersch, acteur Philippe Flachet en vijftien figuranten maakten ze A burning man.

Was het beeld van een zelfverbranding het uitgangspunt voor deze voorstelling?
Michiel Soete: Ja. Daardoor krijgen we natuurlijk vaak de vraag of de Praagse of Arabische lente er iets mee te maken hebben (de Tsjech Jan Palach en de Tunesiër Mohammed Bouazizi wakkerden de revolte in hun land aan door zichzelf in brand te steken, mb). Dat komt er natuurlijk bij als lezing, maar eigenlijk waren we op een gegeven moment alle twee een ander boek aan het lezen waarin zelfverbranding voorkwam. Wat als je twee verdiepingen hoog vanuit je raam naar buiten staat te kijken en plots aan de Beurs een man in de fik ziet staan tijdens een of andere rare betoging? Wat zou dat met je doen, wat voor impact zou dat op je hebben?

Bas Devos: Hoe langer we erover nadachten, hoe meer associaties we maakten. Het beeld maakt bijna te veel los. Echt geweld - niet dat uit films of andere fictie, maar het geweld dat men altijd 'zinloos' noemt - is zonder narratief. Je weet niet waar het vandaan komt of waar het toe leidt. Dat maakt het ook zo choquerend. De idee dat het geweld geen reden heeft, is zo moeilijk te aanvaarden dat je ernaar op zoek gaat. Dat interesseerde ons: hoe lees je geweld en gewelddadige beelden? Wij denken dat je dat altijd doet vanuit je eigen situatie. Daarom hebben we ook de focus verlegd. We vertellen alles vanuit het standpunt van een toevallige toeschouwer. Over hem gaat het. De brandende man speelt letterlijk en figuurlijk op de achtergrond.

En wat speelt er zich op de voorgrond af?
Soete: Het gaat over een gewone man die een dochter heeft, een job, een auto... Maar de actie van de brandende man doet bij dat personage iets omslaan. Confrontaties met geweld kun je vaak nog mentaal omzeilen, maar dit keer slaat het echt naar binnen. In de woonkamer en in het hoofd van de man. Het is veel meer het hoofdpersonage dat brandt, dan de brandende man zelf. En zo gaat het ook over ons. Over hoe we zijn als we alleen zijn, over onze beperkingen, en wat er gebeurt als iets ons wakker maakt. En wat de dingen zijn die ons nog wakker maken.

Devos: De manier waarop we dat tonen is heel abstract en open. Je blijft toeschouwer van een toeschouwer. Met beelden, klank en licht suggereren we wat er buiten aan de hand is. We grijpen misschien zelfs op een oubollige manier terug naar een soort visuele beleving van een andere wereld.

Soete: Het decor is naar theaternormen ouderwets realistisch, met een replica van een echte living, met een echt raam, nagebootst zonlicht en een soundtrack van echte straatgeluiden.

Devos: Je neemt zo wel een stuk van de fantasie weg, maar je creëert ook ruimte voor een ander soort fantasie die geconcentreerd is op het leven tussen die vier muren en in het hoofd van die man.

uur: telkens om 20.30 uur
tickets: €8,50/10/12
-----------