Brihang: “Hiphop hoeft niet stoer te zijn”

Zo Lang Mogelijk wordt straks het eerste album van de jonge West-Vlaamse rapper-beeldhouwer Brihang, die zijn hiphop met een hart introduceert tijdens Boterhammen in het Park: “Het moet niet meteen perfect zijn, zolang het maar eerlijk is.”

Een rapper die een releaseparty geeft voor een zittend publiek. Het klinkt vreemd, maar straks is het zover. Midden november zal Boudy Verleye alias Brihang de fans in de Gentse Minardschouwburg echt doen luisteren naar zijn teksten. “Ik ben geen predikant, maar geef de mensen wel graag een aanzet om na te denken. Over wie we zijn, en wat schoonheid is… Je mag er in dit leven gewoon niet van uitgaan dat je al weet wie je bent.” Het zijn geen holle woorden. Als hiphopper heeft Verleye het roepen en het tieren al lang achter zich gelaten, getuige tracks als ‘Balanceren’, ‘Herhaling’ en ‘Oe ist?’. Die laatste schreef hij in opdracht van de provincie West-Vlaanderen voor een jongerencampagne om zelfdoding te voorkomen. Door zijn vorming als beeldhouwer zegt hij poëtischer te zijn geworden. Als we hem vragen naar invloeden, noemt hij niet Tupac of Dr. Dre, maar beeldend kunstenaar Mark Manders en dichter Herman De Koninck.

Clash met hiphop
“Tijdens optredens denk ik af en toe: ‘Ik sta hier al zo lang recht, terwijl ik eigenlijk gewoon zin heb om te verstaan waar die kerel op het podium het over heeft.’” Zijn zittende publiek moet clashen met de egotripperij van het vertrouwde hiphopwereldje. Op Boterhammen in het Park speelt hij gewoon voor een staand publiek, maar ook in de kiosk van het Warandepark zal dezelfde boodschap klinken: “Hiphop hoeft helemaal niet stoer te zijn.”

Dat hebben Tourist LeMC en een aantal Hollandse kleppers ondertussen ook al bewezen. “Door hun succes spreekt men ook minder snel over ‘die hiphoppers’. De toon wordt zo positiever en het genre verteerbaar voor een groter publiek.” Ook een flinke dosis (zelf)spot helpt, zoals eerder bleek op ‘Herhaling’. “Als ik naar al die hiphopclips kijk, krijg ik het gevoel dat de meeste rappers zich wel heel graag zien.” Als Brihang een video maakt, dan is het om de gevoelige thema’s die hij in zijn teksten aanraakt een verlengstuk te geven. “In een video probeer ik een extra laag toe te voegen aan de inhoud.”

West-Vlaamse roots
De interesse van Verleye voor hiphop ontstond toen hij van zijn pa, die in zijn kledingzaak ook skatemerken en hiphop-cd’s verkocht, voor zijn Sinterklaas een album kreeg van D12 (met onder andere Eminem). De interesse in West-Vlaamse hiphop werd aangewakkerd door De Feesters, een lokale rapgroep uit Knokke-Heist. Later begon ik ook naar ’t Hof Van Commerce te luisteren en voor de grap ben ik dan samen met een maat een rapgroep begonnen. Hij is er na een jaar mee gestopt, en ik ben het blijven doen. Voordien had ik altijd mijn periodes. Skaten, bladen, BMX-en, trialbiken, kiteboarden en surfen; ik heb het allemaal een tijd gedaan, maar alleen muziek ben ik blijven doen.”

Het belangrijkste souvenir van dat oude leven is misschien wel zijn voornaam: Boudy verwijst naar de surfer Bodhi uit de film ‘Point Break’ (1991, rol van Patrick Swayze). “Mijn pa was een surfer, maar de naam uit de film stond niet in het boek van de ambtenaar van de burgerlijke stand, de afkorting van Boudewijn wel.” Ook zijn artiestennaam Brihang heeft hij te danken aan zijn vader. “Dat West-Vlaamse dialectwoord verwijst naar Franse struikrovers, de Brihangs. “Als ik vroeger kattenkwaad had uitgehaald, kreeg ik het naar mijn hoofd geslingerd (lacht).” Voor een West-Vlaamse rapper zijn zijn teksten trouwens opvallend verstaanbaar. “Ik ben tot op een bepaalde leeftijd opgevoed in het standaardnederlands en na het derde middelbaar ben ik van Knokke naar Gent getrokken om kunsthumaniora te gaan doen. Daar is mijn West-Vlaams verwaterd. Enkel in het gezelschap van provinciegenoten komt het weer naar boven. Soms vind ik dat wel jammer, want dat oer-West-Vlaams is heel schoon. Anderzijds zie ik het als een voordeel dat iedereen me begrijpt. Maar eigenlijk let ik daar niet echt op. Ik zing gewoon in mijn spreektaal.”

Beeldende kunst en media
Een eerste succesje scoorde Brihang begin 2014 toen hij een van de laureaten werd van De Nieuwe Lichting op Studio Brussel. Daar stond hij vooral tussen rockartiesten en was hij de underdog: “Een kotgenoot had me ingeschreven. Ik had totaal niet verwacht dat ik zou winnen.” Er zijn toen enkele deuren opengegaan, al moest hij zich wel aanpassen aan het gevoel dat er plots ook iets van hem verwacht werd. “Het heeft me niet de das om gedaan, maar ik dacht wel vaak: ‘Moet ik nu nummers beginnen maken die geschikt zijn voor de radio?’ Uiteindelijk heb ik dat kunnen loslaten, en ben ik opnieuw mijn eigen ding beginnen doen, zoals ik dat altijd al gedaan had.”

Eén nieuwe track heeft misschien wel radiopotentieel, geeft hij toe: ‘Morsen’ verschijnt begin september als voorloper van het album Zo Lang Mogelijk. “Het gaat over Je m’en fou zeggen als anderen willen dat je die radiohit maakt, maar ook over vasthouden aan je eigen woonkamer om een plaat op te nemen, in plaats van direct naar een professionele studio te trekken. Je moet gewoon durven morsen op je kunst. Het moet niet meteen perfect zijn, zolang het maar eerlijk is. Een zinnetje is heel belangrijk: ‘Het is pas morsen als je’t afdroogt.’ Ik vind het belangrijk dat ik nog fouten kan maken, want vooral daar leer je uit.”

Ondertussen is hij ook bijna afgestudeerd als beeldend kunstenaar aan Sint-Lucas in Gent. Eén herexamen heeft hij nog. “Al een geluk dat het een paper is, want hij moet ingediend worden tijdens de dag dat ik speel op Boterhammen in het Park. Dat gaat mijn vriendin dus doen, want ik moet al vroeg vertrekken naar Brussel. (lachend) Die mix tussen mijn studie en mijn muziek is ondertussen zo’n beetje de story of my life.” De bewuste paper gaat ook over kunst en media, en de wisselwerking ertussen, of over hoe iedereen op Sint-Lucas pakweg Rinus Van de Velde een blaaskaak vindt omdat hij vaak in de media komt. “Het grappige is dat ze Brihang op school niet zo serieus nemen, maar dat ik door ermee bezig te zijn nu wel opdrachten krijg, ook voor mijn beeldend werk.” Wat de conclusie is van zijn paper willen we tenslotte nog weten. “Neem kunstenaars als ze in de media komen niet te serieus… behalve als het Brihang is.”

Brihang (+ Het Zesde Metaal)
23/3, 12.00, kiosk Warandepark, Brussel
www.abconcerts.be