Boek een reis in het ziekenhuis

Het Erasmusziekenhuis is een dorp op zich. Je kunt er winkelen, op café of naar de kapper. En in de catacomben kun je zelfs een reis boeken. Het reisbureau is vooral bedoeld voor het ziekenhuispersoneel, maar de dames van het agentschap krijgen af en toe een patiënt in een dwangbuis over de vloer, of een opererende chirurg aan de lijn.

De catacomben van het Erasmusziekenhuis, niveau -1. Ietsje verder dan de drukbezochte broodjeszaak zit een kantoortje. Geen groot uithangbord met de naam van de zaak, niet meteen duidelijk wat het is, alleen een deur vol met papiertjes. Als je iets dichterbij gaat kijken, blijkt het een reisbureau te zijn. Vier dames werken in het bureautje, dat tegenover de spoedafdeling ligt. Een ongewone plaats om aan vakantie te denken, maar de clien­tèle bestaat dan ook grotendeels uit ziekenhuispersoneel.

"In de jaren 1980 werkte ik in het reisbureau van de ULB," vertelt Jean-Philippe Cuvelier (50), de directeur en eigenaar van het reisbureau. "Toen de ULB, die de eigenaar van het bureau was, besliste om het van de hand te doen, heb ik het overgenomen. Even later werd het Erasmusziekenhuis gebouwd en vroegen de mensen van het ziekenhuis om hier een bijkantoor te openen. Dat was omdat de studenten geneeskunde van de ULB naar het Erasmusziekenhuis zouden verhuizen. Uiteindelijk zijn ze pas tien jaar later verhuisd, maar het reisbureau is er altijd geweest voor het personeel."

Het Erasmusziekenhuis is een belangrijk ziekenhuis met uitstekende dokters. Veel van die dokters reizen regelmatig naar het buitenland om operaties uit te voeren of seminaries bij te wonen. Het reisbureau zorgt meestal voor die zakenreizen. De laatste jaren komen daar ook meer en meer privéreizen van het ziekenhuispersoneel bij. Studenten van de nabije ULB komen af en toe ook langs, maar dat gebeurt vrij weinig.
Bezoekers krijgen brochures en informatie mee, maar ze worden meestal doorverwezen naar een ander reisbureau. "Mensen die uit het buitenland naar hier komen om zich te laten opereren, krijgen soms bezoek van familieleden. Voor hen regelen we af en toe een reis, maar het zijn vooral de mensen die hier werken die gebruikmaken van het kantoor," zegt Cuvelier.

Omdat het bureau voor het ziekenhuispersoneel werkt, ligt het niet op de 'commerciële verdieping'. Het is volgens Cuvelier vergeefse moeite om te proberen een andere klantenkring te bereiken. "Mensen die naar het hospitaal komen, denken niet meteen aan reizen."

Bip bip bip
"De klanten van ons agentschap in het Erasmusziekenhuis zijn toch wel vrij veeleisend," zegt Cuvelier. "Ze veranderen regelmatig van gedacht. Het is ook een speciale clientèle. Soms worden ze uitgenodigd, en dan is het voor hen de rode loper. Maar als zijzelf of hun dienst moet betalen, dan kan het niet goedkoop genoeg. Er moet in het ziekenhuis, zoals overal, bespaard worden."

Het Erasmusziekenhuis hangt volgens Cuvelier nog hechter aan elkaar dan een dorp. De mensen van het reisbureau kunnen zich dan ook geen enkele fout veroorloven. "Want dan weet heel het hospitaal het binnen het uur. Het is precisiewerk, bijna zoals een chirurg."

In het kleine, vrij donkere kantoortje maken de vier dames regelmatig wat mee. Claudine Beck is er sinds het begin bij en baatte het bureau in het begin in haar eentje uit. Ze heeft al heel wat bizarre situaties meegemaakt. "Er was bijvoorbeeld eens een verwarde patiënt die ons bureau binnenstapte. Hij vroeg ons om een privéjet te regelen om thuis te geraken. Natuurlijk hebben we dat niet gedaan. Uiteindelijk bleek hij in de buurt te wonen."

Een patiënte met een blote achterkant, mensen die in hun dwangbuis een reis willen regelen, een patiënt die via het bureau wil vluchten - je kunt wel een boek vullen met de anekdotes die de dames meemaken. En af en toe zorgen ook de dokters voor rare toestanden. "Als we een arts bellen om bijkomende informatie te vragen over zijn reis, dan horen we soms 'bip bip bip' op de achtergrond. Ze zijn dan waarschijnlijk iemand in slaap aan het doen of aan het opereren, ik weet het niet. Maar het is toch maar raar om dat aan de telefoon te horen."
"Het moeilijkste is het als patiënten van de negende afdeling, de psychia­trie, langskomen. Met die mensen is het niet zo gemakkelijk omgaan," aldus Beck. "We zijn waarschijnlijk een van de enige winkels waar de klanten in hun pyjama of met een zuurstofmasker naartoe komen."

Het reisbureau in het Erasmusziekenhuis is uniek in België. Anderen hebben geprobeerd, maar gefaald. "Ik heb een collega die een reisbureau wou openen in het universitair ziekenhuis van Luik. Dat is niet gelukt. Volgens mij is dat omdat er te weinig dokters waren om genoeg reizen te verkopen."

Of er nog van dit soort reisbureaus in Europa zijn, weet Cuvelier niet. Maar het staat vast dat het reisbureau in het Erasmusziekenhuis uniek is in België. "Als het alarm afgaat om de mensen van de spoed te waarschuwen dat ze moeten uitrukken, en er hangt iemand aan de telefoon, dan denkt die soms dat er een hold-up aan de gang is. Dat maakt ons bureau ook uniek."