Discriminatie loert op Brusselse arbeidsmarkt

Een kwart van de meldingen van raciale discriminatie op de Belgische arbeidsmarkt komt uit het Brusselse Gewest. Dat blijkt uit cijfers van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR).

De laatste drie jaar kreeg het CGKR ongeveer zeshonderd meldingen van discriminatie op basis van ras, huidskleur, afstamming en nationale of etnische oorsprong op de Belgische arbeidsmarkt. Honderd vijftig daarvan hadden betrekking op Brusselse werkgevers.

"Voorzichtig met cijfers"

"Dit is het topje van de ijsberg, hoor je vaak," zegt Jozef De Witte, de directeur van het CGKR, "maar niet elke melding is discriminatie. En omgekeerd: niet elke discriminatie wordt gemeld. We moeten dus voorzichtig zijn met cijfers. In Brussel zijn er meer meldingen omdat de stad meer inwoners telt, omdat het een multiculturele grote stad is én omdat er aandacht is voor meld­punten. De situatie hier is niet onrustbarend, maar er is wel een probleem."

Niet-raciale discriminatie op de arbeidsmarkt - dat is discriminatie op basis van bijvoorbeeld geloof of seksuele geaardheid - is minder aanwezig: één melding op de negen komt uit Brussel.

Toch tonen de cijfers maar een deel van het verhaal over discriminatie op de arbeidsmarkt. Het CGKR is namelijk niet de enige die meldingen registreert. Naast Actiris (jaarlijks 120 nieuwe dossiers) en het Franstalige MRAX (een dertigtal per jaar) houden ook vakbonden en inspectiediensten klachten bij.

Actiris stuurt een vijfde van zijn meldingen wel naar het CGKR. "Actiris houdt zich uitsluitend bezig met aanwerving, het CGKR volgt het hele arbeidsproces, dus ook promotie, pesterij, ontslag enzovoorts," zegt Francine Devriese van de cel Discriminatie bij Actiris.

Om een beter overzicht te krijgen, ontwikkelt het CGKR nu een gedetailleerd informaticasysteem. Daarmee zullen resultaten tot op gemeentelijk niveau gefilterd kunnen worden.

Autochtoon vs allochtoon

Jozef De Witte maakt zich tegelijk ook zorgen over de groeiende kloof tussen autochtonen en allochtonen. "De kloof in België blijft de grootste van alle Europese lidstaten. Ligt dat voor een deel aan discriminatie? Ja." In dat opzicht kan hij de actie van de socialistische vakbond ABVV begrijpen: die verzamelt bewijzen tegen bedrijven die allochtonen weigeren.

"Het is merkwaardig dat het ABVV zoveel negatieve reacties krijgt, terwijl het de werkgevers zijn die discrimineren. Het ABVV maakt het alleen maar bekend. Stelen is fout, een diefstal aangeven is dat niet, hé. Er lopen nu vier zaken van discriminatie door uitzendkantoren. Dat is heel se­rieus. Maatregelen dringen zich op."

Zelf heeft De Witte intussen verschillende werkgevers aangeschreven met de vraag welke maatregelen de bedrijven nemen om discriminatie tegen te gaan én waarom ze niet eens een mystery client, zoals in winkels, naar hun personeelsdienst sturen. Binnen enkele weken verwacht hij reacties.