Goed gerief: Lekker van leer trekken

Als je een kokette designhandtas, een cowboybroeksriem, een tirolerbroek of een sm-peniskoker met klinknagels wilt (laten) maken, dan heb je meer nodig dan een grote keuze aan ledervellen. Bij Art & Cuir/Art & Leather vind je alles, van a tot z.

Achter de zoveelste afbladderende gevel van de rijzige panden aan de Stalingradlaan huist een eenmanszaak in ledervellen. Geen vitrine die het adres makkelijk maakt, ook geen opvallende poort; enkel een kleine bel die verraadt dat je goed zit.

Binnen openbaart zich een grot van Ali Baba aan lederrollen in ontelbare kleuren, van zeemvelsoepele kwaliteit tot een kwadraatmeter hard leder van een centimeter dik. Alles reukloos, want zuiver met schors gelooid en dus niet met metalen. Dit leder is dan niet-waterresistent, waardoor het makkelijk te graveren is.
Voor dit leder schuift een schare kenners aan, op zoek naar gepast basismateriaal voor hun kunstambacht of hobby. "Mijn klanten zijn echte 'artiesten', die van wanten weten met leder en er heel creatief mee omspringen," vertelt de eigenaar, Nicolas Parent, die de zaak van zijn schoonvader overnam.
De winkel gaat terug tot eind negentiende eeuw - op een ander adres weliswaar -, toen vooral schoenfabrikanten klant waren. Nu nog ligt een deel van de rekken vol met alle types zolen en komen de schoenmakers van De Munt hier leer halen voor de kostuumcreaties van operaproducties.

Ook het in Brussel vertrouwde straatgezicht van een Anderlechtenaar die altijd in sierlijke Tirolerhose op stap gaat, is bij Art & Cuir bekend. En ook die 'straatloper', op het eerste gezicht dan toch, die eigenlijk een rentenier en collectioneur van wapens is, met enorm veel poen. Hij slaat meer dan eens per week forse voorraden leder en toebehoren in om er sheriff-outfits en wapengordels mee te maken. Heel authentiek en chic afgewerkt, volgens Parent. Voorts is er een Oekraïens 'personage' dat ambachtelijke laarzen maakt en naar eigen zeggen nog in het Rode Leger gediend heeft. Maar er komen ook kledingfabrikanten en textielontwerpers, handschoen- en handtasmakers en restaurateurs van lederen objecten op zoek naar specifiek perkament, rubber en lederdoublures of naar kleurbussen, lijm, solvanten, bijenwas en ossenpootvet. Want ook daarmee staan de rekken volgestouwd.

De variatie in dierenvellen in deze 'boetiek' is overigens een toeristische attractie op zich. Op zoek naar het duurste leder haalt de verkoper een A3-groot roggenvel boven. Samen met het verduurzaamde vel van andere kraakbeenvissen en haaiachtigen werkt de structuur van de natuurlijke tekening betoverend op een aantal lederverwerkers en ontwerpers. "Roggenvel is weer helemaal 'in' voor handheften van luxueuze zakmessen," weet Parent. "Voor de rest blijft de markt van ledermode wel heel klassiek. Het gaat veel meer om nieuwe manieren van verwerking dan om het materiaal, dat gewoon kwaliteitsvol moet zijn. Temeer omdat de hele Brusselse ledermarkt in elkaar is gestuikt, nu er grote hoeveelheden handtassen - daar waren we sterk in - uit China komen. Zelfs bij de leveranciers word ik al geconfronteerd met een slinkend aantal Belgische specialisten en enkele fabrikanten in toebehoren als lederwerktuigen, versiersels en knopen, galons en stiksels, zelfs haakjes en musketons. Daarvoor doe ik nu een beroep op oude huizen in Frankrijk, Spanje, Italië en Engeland, die nog kunnen opboksen tegen de Chinese concurrentie."

"Vroeger zat de Triangle achter het Zuidstation vol met lederbewerkers, maar die legden allemaal het loodje. Kijk naar mij: ik combineer ook alle functies - van inkoper en stockeer­der tot boekhouder en verkoper - om te overleven. De overlevingsstrijd is hard. Gemiddeld kost leder zeven euro per vierkante voet, tenzij voor visvellen, die snel 135 euro kosten voor twee vierkante voet. Als je weet dat de federale politie - die nog altijd klant is - vroeger alle wapengordels en -houders in sterk leder had, en nu als een robot met plastic rond de buik rondloopt, dan spreekt de 'marktevolutie' voor zich," zegt Parent nog.

Gelukkig heeft hij nog de straatventers die hier lederrestjes opkopen om er armbandjes uit te snijden, waarin ze voornamen kerven. En ook talloze vriendengroepen en clubs van honderden mensen die zich verkleden voor rollenspellen en themadagen, kennen het adres. Ze tooien zich op privéparty's als middeleeuwse ruiters, al weten ook sm-liefhebbers hier het leder voor hun zweepje te vinden.

:: Art & Cuir, Stalingradlaan 100, 1000 Brussel, 02-511.61.34. Open van maandag tot en met vrijdag van 10 tot 17 uur