Inkomensongelijkheid in Brussel naar nieuw record

De kloof tussen arm en rijk was nog nooit zo groot in Brussel. De inkomensongelijkheid in het Gewest is bovendien een stuk groter dan die in de rest van het land. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van de FOD Economie.

Eerder deze week berichtte brusselnieuws.be dat de inkomenskloof tussen Brussel en Vlaanderen nog nooit zo hoog was.

Uit nieuwe cijfers van de FOD Economie blijkt nu dat ook de inkomensongelijkheid binnen het Gewest blijft groeien. De ongelijkheid steeg tussen 1990 en 2007 met een kwart en was nog nooit zo hoog. De gegevens zijn gebaseerd op de belastingaangiften van het jaar 2008 (inkomsten 2007).

Het Brussels Gewest blijft ook nationaal kampioen inzake inkomensongelijkheid. Zowel voor als na belastingen is de ongelijkheid er 20 procent hoger dan in Vlaanderen. Tegenover het nationaal gemiddelde is het verschil net iets kleiner. En in Wallonië volgt de inkomensongelijkheid het nationaal gemiddelde.

Maak kennis met de Gini-coëfficiënt
In welke mate de verdeling van het inkomen gelijk is, wordt uitgedrukt door de Gini-coëfficiënt. Wanneer die 0 bedraagt is de inkomensverdeling volledig gelijk. Bedraagt die 1, dan is ongelijkheid volledig (en bezit één persoon dus het hele inkomen).

In concrete cijfers geeft dat het volgende: De Gini-coëfficiënt voor het Brussels Gewest steeg in 2007 naar 0,366 (na belastingen). In Vlaanderen bedroeg diezelfde coëfficiënt 0,304 in Wallonië 0,312 (meteen ook het Belgische gemiddelde).

Ook de evolutie van de ongelijkheid binnen Brussel laat zich in een Gini-coëfficiënt vatten: in 1990 bedroeg coëfficiënt 0.287 in het Gewest (na belastingen), een cijfer dat nu dus aangegroeid is tot 0,366.

Hoe groter de stad,...
"De koppositie van Brussel heeft vooral met het stedelijke gegeven te maken," legt sociaal geograaf Christian Kesteloot (KULeuven) uit aan brusselnieuws.be. "In een stad zijn de verschillen veel meer uitgesproken. Ook in Gent en Antwerpen zal je een grotere inkomensongelijkheid zien, zij het dan iets kleiner. Hoe groter de stad, hoe groter ook de ongelijkheid."

Kesteloot wijst erop dat de lonen van tienduizenden werknemers van de Europese Unie niet eens zijn meegerekend in de Gini-coëfficiënt. "Zij vullen geen Belgische belastingaangifte in. Als je hun lonen ook kon meerekenen, zou de inkomensongelijkheid in Brussel nog een stuk hoger liggen dan in de rest van het land."