Werklozen lusten taalcheques niet

Amper één op de tweehonderd Brusselse werklozen heeft in 2006 gebruik gemaakt van de zogenaamde taalcheques. Dat zijn cheques waarmee gratis taallessen gevolgd kunnen worden. Volgens parlementslid Philippe Pivin (MR) is dat beschamend weinig voor een gewest met zoveel werklozen. Minister van Werk Benoît Cerexhe (CDH) wijst er dan weer op dat het aantal gebruikers van de taalcheques gestaag toeneemt.

Voor vele banen in en rond Brussel is talenkennis vereist, een vaardigheid die de meeste jonge werklozen in dit gewest niet hebben. Om de talenkennis van werknemers en werklozen bij te spijkeren, riep de Brusselse regering de zogenaamde 'taalcheques' in het leven: daarmee kan men gratis taalles volgen. Dat leek een goede oplossing, maar toch kennen de taalcheques geen overdonderend succes, zegt Philppe Pivin: "Ik heb de cijfers voor 2006: daaruit blijkt dat er 97.000 werklozen zijn. Maar van die 97.000 werklozen hebben er slechts 607 taalcheques gebruikt. Dat is amper 0,5 procent in 2006."

In het begin kon men met de taalcheques alleen taallessen volgen als men al een baan had. De Brusselse regering breidde het systeem uit naar werklozen onder de dertig jaar die een contract voor beroepsproject afsluiten, met andere woorden: voor werklozen die zich actief laten begeleiden door de Brusselse dienst voor arbeidsbemiddeling Actiris. Maar daar knelt nu juist het schoentje.

"28.000 jongeren kregen een contract voor beroepsopleiding voorgesteld. Slechts een kwart van hen heeft het contract echt ondertekend," legt Pivin uit. "Een klein deel van die jongeren heeft dus gebruik gemaakt van de taalcheques, en dat zijn er veel te weinig."

Toch stijgt het aantal gebruikers van taalcheques, zegt minister van Werk Cerexhe. In 2003 waren het er maar 279; in 2006 al 607; in 2007 890. Die stijging stelt niks voor in vergelijking met de vele jonge werklozen, antwoordt parlementlid Pivin. Hij wil jonge werklozen verplichten een geschikte opleiding te volgen, bijvoorbeeld een taalopleiding:

"Als er te veel opleidingen geweigerd worden - al dan niet met een smoes - moet men de betrokken werklozen bestraffen. Elke regel hangt samen met een straf. De straf moet correct zijn en mag niet blindelings worden genomen. Het kan gaan om een financiële sanctie, maar ook sancties van een andere orde," aldus Pivin.