La Marmite du Monde

(© Saskia Vanderstichele)

La Marmite du Monde opened less than two months ago, in the heart of the convivial Sint-Bonifaas/Saint-Boniface quarter. The very promising subtitle “Cuisine belgo-mauricienne” (“Belgian-Mauritian cuisine”) soon caught our eye. At first sight, the interior looks pleasantly eclectic, with warm, tropical colours. A second look, however, shows the decor to be mainly made up of entire collections of pasta-makers, garlic presses, and black-and-white photographs of Italian ancestors, inherited from the Ricotta & Parmesan branch that used to be here. The menu, too, looks more “belgo” than “mauricienne” – or even, indeed, more “italienne”, with its Italian cooked meats, beef carpaccio with pesto, and tomato with mozzarella. It wasn’t until we went searching among the dishes of the day that we found anything Mauritian: a squid salad “façon mauricienne” (€14.50). The salad was really tasty and fresh, but wasn’t any different from the French and Italian versions we had eaten previously. When it came to the main courses, it once again took a bit of searching to find something exotic amid the grilled salmon, entrecôte steak, osso buco, and pasta dishes. In the end, we found a lamb stew with peas and cotomili – a local version of coriander (€19.50). The meat was a bit tough (as it had been reheated), but the sauce was delicious. The unseasoned white sticky rice and the boiled vegetables, however, were simply dull. And the minuscule shreds of cotomili that we had been so curious about had absolutely no flavour at all and could just as easily have been thawed-out, ground-up parsley. The desserts were all completely un-Mauritian: a crème brûlée, a moelleux, and other common-or-garden fare. Our dessert, an île flottante, too, sadly, turned out not to be prepared on the spot. The chef, Deven Chellen, assured us that the menu is going to change and a happy hour will be introduced, with exotic cocktails and rum. The enthusiasm is great, so maybe something will come of it. In the meantime, however, we’ll have our cheese croquettes at our neighbour’s house.

NL ❙ Minder dan twee maanden geleden opende La Marmite du Monde zijn deuren aan de voet van de Sint-Bonifaaskerk, in het hart van het gelijknamige, ultragezellige restaurantbuurtje. Met het veelbelovende onderschrift “Cuisine belgo-mauricienne” wist het al snel onze aandacht te trekken. Op het eerste gezicht ziet het interieur er ook lekker eclectisch uit, met warme, tropische kleurtjes. Maar op het tweede gezicht blijkt het decor voornamelijk te bestaan uit hele collecties pastamolentjes, knoflookpersen en zwart-witfoto’s van Italiaanse voorouders, overgeërfd van het Ricotta & Parmesan-filiaal dat er voorheen zat. Ook de menukaart lijkt eerder ‘belgo’ dan ‘mauricienne’, of eigenlijk zelfs eerder ‘italienne’ met Italiaanse charcuterie, rundercarpaccio met pesto, en tomaat-mozarella. We moesten al wat zoeken tussen de suggesties om iets Mauritiaans te vinden: een salade van inktvis ‘façon mauricienne’ (€14,50). De salade was erg lekker en fris, maar verschilde niet echt van de Franse of Italiaanse varianten die we eerder al aten. Ook bij de hoofdgerechten was het zoeken naar iets exotisch tussen de gegrilde zalm, entrecote, ossobuco en een resem pastagerechten. We vonden uiteindelijk een stoofpotje van lam met erwtjes en cotomili – een plaatselijke variant op koriander (€19,50). Het vlees was een beetje taai (want opgewarmd), maar de saus was erg lekker. De ongekruide witte kleefrijst met gekookte groenten was saai. En de minuscule snippers cotomili waar we zo nieuwsgierig naar waren, hadden totaal geen smaak en konden evengoed ontdooide, gemalen peterselie zijn. De desserts waren ook al helemaal on-Mauritiaans, met een crème brûlée, een moelleux en andere doodoeners. Ons dessert, een île flottante, bleek helaas ook niet à la minute bereid. Chef Deven Chellen belooft beterschap: binnenkort zal de kaart helemaal veranderen, en wordt er een happy hour ingevoerd met exotische cocktails en rum. Het enthousiasme is groot, misschien wordt dit nog wel wat. Maar in afwachting gaan we onze kaaskroketten bij de buren eten.

FR ❙ La Marmite du Monde a ouvert ses portes récemment près de l’église Saint-Boniface. Avec comme sous-titre « cuisine belgo-mauricienne », ce restaurant avait rapidement attiré notre attention. L’intérieur aux couleurs tropicales à première vue se compose principalement de la collection de machines à pâtes, de presse-ail et de photos en noir et blanc hérités de la succursale de Ricotta & Parmesan qui s’y trouvait avant. La carte semble plus « belgo » que « mauritienne », voire même « italienne », avec de la charcuterie transalpine, du carpaccio de bœuf au pesto et des tomates-mozzarella. Il a fallu chercher dans les suggestions pour trouver quelque chose de mauricien : une salade de calamar « façon mauricienne » (€14,50). La salade était délicieuse et rafraîchissante, mais pas vraiment différente des variantes françaises ou italiennes. Dans les plats principaux, guère d’exotisme entre le saumon grillé, l’entrecôte, l’osso buco et toute une série de plats de pâtes. Nous avons finalement trouvé de l’agneau cuit à l’étuvée, avec des petits pois et du cotomili - nom local de la coriandre (€19,50). La viande était un peu coriace (car réchauffée), mais la sauce était vraiment délicieuse. Le riz non épicé et les légumes cuits étaient eux assez fades. Et les particules de cotomili n’avaient aucun goût et auraient tout aussi bien pu être du persil dégelé. Rien de mauricien dans les desserts : crème brûlée, moelleux et autres banalités. Pour rester quand même dans une ambiance insulaire, nous avons opté pour une île flottante, hélas pas préparée « à la minute ». Le chef Deven Chellen promet des améliorations : la carte devrait changer complètement très bientôt et une happy hour avec des cocktails exotiques et du rhum sera organisée. L’enthousiasme est grand, mais en attendant, on ira manger nos croquettes de fromage chez les voisins.

LA MARMITE DU MONDE ●●
Sint-Bonifaasstraat 4 rue Saint-Boniface, Elsene/Ixelles, 02-502.00.08, gesloten/fermé/closed: za/sa/Sa & zo/di/Su lunch