Iron Man 3

Is there any point in paying big money for an actor with charisma, incredible facial expressivity, and striking body language if you are then just going to stick him in iron armour that hides everything from view? In episode three of this superhero series about millionaire mechanics prodigy Tony Stark, Robert Downey Jr. spends surprisingly little time in his red-golden body suit. Even when it’s time to fight. Superheroes with human faces and failings (in Stark’s case, egotism and panic attacks) are more marketable than perfect superheroes. A second good find is the villain Ben Kingsley provides. However, there was definitely more potential tension and drama in the revelation of The Mandarin’s – an uncatchable super-terrorist – true identity. In the finale, the film does not shift gear upwards, but downwards. We don’t mean that they hold back on fireworks, destruction, and spectacle, but rather that you sit watching the screen like a cow watching a passing train because dramatically, nothing interesting happens. You have to wait until the goody finally polishes off the baddy. There are many worse superhero films out there, but there are also a few better ones. Average is the word we’re looking for.

NL ❙ Heeft het zin om grof geld neer te tellen voor een acteur met charisma, grillige grimassen en een markante lichaamstaal als je hem vervolgens in een ijzeren harnas stopt dat dat alles aan het zicht onttrekt? Het valt op dat Robert Downey Jr. in aflevering drie van de superheldenfranchise rond miljonair-mechanicawonder Tony Stark het gros van de tijd geen rood-gouden pantser aan heeft. Zelfs niet als er gevochten moeten worden. De superheld met een menselijk gezicht en menselijke gebreken (egocentrisme en angstaanvallen, in Starks geval) ligt beter in de markt dan de perfecte superheld. Een tweede goede vondst is de schurk die Ben Kingsley neerzet. Uit de revelatie van de ware identiteit van de ongrijpbare superterrorist The Mandarin viel wel veel meer spanning en dramatiek te halen. In plaats van een versnelling hoger wordt er voor de finale een versnelling lager geschakeld. Daarmee bedoelen we niet dat er bespaard is op vuurwerk, vernielingen en spektakel maar dat je ernaar zit te staren als een koe naar een voorbijrijdende trein, omdat er dramatisch niets interessants meer gebeurt. Het is wachten tot de goede eindelijk met de slechte heeft afgerekend. Er zijn heel wat slechtere superheldenfilms in omloop, er zijn er ook een paar betere. Doorsnee is het woord dat we zoeken.

FR ❙ Est-ce que cela a vraiment du sens de dépenser beaucoup d’argent pour engager un acteur qui a du charme, du charisme et un corps à la plastique parfaite pour l’enfermer pendant tout le tournage dans une armure d’acier ? On remarque directement que Robert Downey Jr. ne passe pas tout son temps caché au fond de son armure rouge et or dans cette troisième édition de la franchise de super-héros consacrée au millionnaire-génie de la mécanique Tony Stark. Pas même pendant les scènes de bagarre. Le héros au visage et aux défauts (égocentrisme et crises d’angoisse dans le cas de Stark) humains attire plus le public que le gros costaud parfait. Deuxième bonne idée du film : le méchant que Ben Kingsley incarne. Mais, suite à la révélation de l’identité de l’insaisissable super terroriste Le Mandarin, l’intrigue peine à créer de la tension et du suspens. Au lieu d’accélérer, le final donne l’impression de ralentir. Bien sûr, le film ne manque pas d’explosions, de destructions ou de spectacle. Mais on a l’impression de regarder cela comme une vache regarde passer un train. Par manque d’intensité dramatique, on attend patiemment que le bon règle son compte au mauvais. Il existe de bien pires films de super-héros, mais il y en a aussi quelques meilleurs. Moyen... voilà le mot que nous cherchions.

Iron Man 3 ●●
US, 2013, dir.: Shane Black, act.: Robert Downey Jr., Gwyneth Paltrow, 130 min.