Film as Sculpture. Stille film, bewegend beeld

Kan een bij uitstek statisch medium als de beeldhouwkunst samengaan met de dynamisch beschouwde taal van film en video? Natuurlijk. De tentoonstelling Film as sculpture bij Wiels toont een dozijn voorbeelden van wat ondertussen tot een traditie uitgroeide.

Beeldhouwkunst en film zijn helemaal geen vreemden voor elkaar. Denk maar aan de prachtige wayang-poppen van het Javaanse schaduwspel, de wieg van de cinemakunst. Of, recenter, aan Licht-Raum-Modulator (1922-1930), de iconische kinetische sculptuur van László Moholy-Nagy die de zaal omtovert tot een abstract cinemaspektakel. Na de Britse, ondergrondse exploding cinema-beweging uit de jaren 1990, neemt in de beeldende kunst de laatste decennia de interesse voor de zevende kunst toe. Met het tanen van de klassieke cinemazalen vond de kunstfilm een logisch onderdak bij galerie, museum en biënnale - we willen in die context het onvolprezen naslagwerk The place of artists' cinema. Space, site and screen van Maeve Conolly uit 2009 tippen.

Curator Elena Filipovic verzamelde voor Film as sculpture een dozijn recente werken die het zogeheten immateriële, tijdsgebonden en vluchtige karakter van film combineren met de statigheid van sculptuur. Het levert een goede, maar ietwat onsamenhangende tentoonstelling op. Onze favoriet is O2 (2006) van de Litouwer Žilvinas Kempinas, centraal opgesteld aan de ingang van de eerste zaal. Het werk bestaat uit een ventilator die een lus van een digitale magneetband in de lucht laat circuleren. De mogelijkheid van projectie en bewegend beeld blijft suggestief en imaginair.

Haaks daarop staat The nervous system (2011) van de Tsjechen Zbynek Baladrán en Jirí Kovanda. Zij hangen de filmstrook zelf in de ruimte op. Wie langs de met beeld en tekst beladen strookjes loopt, kan zelf een narratief verzinnen. Rosa Barba haalt bijzonder sterk uit met drie recente installaties. Het fascinerende Stating the real sublime (2009) is een 8 mm-camera die hobbelig door de ruimte zweeft, aan vijf punten opgehangen aan zijn eigen filmstrook. De Italiaanse levert een tweede wonderbaarlijke geste met White museum (2010). Dat werk bestaat uit een projector die vanuit Wiels het nabijgelegen kruispunt bestraalt met een witte film die na verloop van tijd steeds meer krassen zal bevatten. Zo licht na het vallen van de nacht de straat tot een gigantische cinemazaal op.

Film as Sculpture
wanneer: > 18 augustus 2013, wo > zo van 11 > 18.00 uur (elke 1e & 3e woensdag van de maand van 11 > 21.00 uur)
tickets: €3/5/8
----------------