Honderd topwerken, honderd dagen lang

‘André, Giraffe’, ‘Paus met uilen’ van Francis Bacon of ‘De Minerva’. Aan u de keuze uit honderd topwerken, honderd dagen lang.

Lekkende daken in het Jubelpark, een Afrikamuseum dat dicht is voor restauratie en moderne kunstwerken die al jarenlang angstvallig in de opslagruimtes worden gehouden. De kunstliefhebbers hebben meer dan één reden tot klagen, en dat beseft de Brusselse Museumraad ook.

Tussen 18 mei en 27 augustus wordt zowat alles uit de kast gehaald om het de kunstliefhebber naar de zin te maken. Er is een parcours uitgetekend met de honderd belangrijkste kunstwerken uit de 108 Brusselse musea. Zij selecteerden 500 kunstwerken die aan een twintigkoppige jury van mensen uit de musea, het toerisme, de cultuursector, wereld van de restauratie en de communicatie werden voorgelegd.

U kan natuurlijk lekker ouderwets een Museumplan oppikken en de kunstwerken gaan bewonderen. Of u kan heel eigentijds naar het platform 100masters.brussels surfen. Ook Facebook, Twitter, Instagram en een speciale blog leren de geïnteresseerden een en ander over de verschillende kunstwerken, in welke musea ze te bewonderen zijn en welke acties er rond het kunstwerk op het getouw staan. Er is ook een hashtag: #100Masters.

Wat is een topstuk?
Cruciale is natuurlijk het antwoord op de vraag: wat is een topstuk? Het selectiecomité hield rekening met de volgende criteria: het historisch belang, de staat waarin het kunstwerk verkeert, en de uniciteit. Maar voor de enkeling komt daar natuurlijk smaak bovenop. Ook daar kan een hele boom over opgezet worden, maar eigenlijk komt het erop neer dat u één of meerdere kunstwerken wil zien, omdat u ze mooi vindt, omdat ze u fascineren, omdat ze u doen dromen of huiveren. Een heel persoonlijke ervaring.

Het Museum voor Moderne Kunst dat al sinds 2011 dicht is om plaats te ruimen voor het Fin-de-Sièclemuseum, haalt absolute meesterwerken boven: De Verzoeking van de Heilige Antonius van Salvador Dali, de Mosselpot van Marcel Broodthaers, De paus met uilen van Francis Bacon en Pygmalion van Paul Delvaux. Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika is vertegenwoordigd met vier stuks, Het Ndop koningsbeeld bijvoorbeeld wordt in de Koninlijke Musea voor Schone Kunsten gepresenteerd.

Uit de collecties van de Musea voor Kunst en Geschiedenis werden gekozen: het Chimubeeldje dat Hergé inspireerde voor zijn album Het Gebroken Oor in het Jubelpark, de trombone met zeven klankbekers van Adolphe Sax in het Muziekinstrumentenmuseum en het paardenharnas van Albrecht en Isabella in de Hallepoort.

Met de trombone en het harnas zijn we beland bij museumsstukken die niet tot de plastische kunsten behoren: overbekend zijn ondertussen de iguanodonten van Bernissart, misschien iets minder bekend maar niet minder boeiend is La Douce, die te zien is in de spiksplinternieuwe Train World, en om te eindigen de Minerva uit 1929 in Autoworld en de Batailledriedekker uit 1911 die te bewonderen valt in het Legermuseum.

Aperorondleidingen
Het aantal activiteiten die gedurende de honderd dagen plaatsvinden is net zo divers als de collecties uit de musea. Volgens de Museumraad is het initiatief uniek omdat steeds meer musea waar dan ook uitpakken met tijdelijke tentoonstellingen, maar zelden met hun vaste collecties. Gebruikers van de sociale media die naar de 100 masters gaan, zullen de handen vol hebben met lezen en liken. Maar ook kunstliefhebbers die dat niet doen, komen aan hun trekken.

Er zijn aperorondleidingen en slow-artrondleidingen. Er zijn ook 100 Masters Familie- en volwassenenparcours in een twintigtal musea. Exemplaren aan het onthaal van een aantal musea. De parcours zijn beschikbaar in het Nederlands, Frans en Engels maar een aantal parcours werden ook in het Duits, Spaans, Italiaans, Russisch, Turks, Arabisch en Chinees opgesteld.