Verzamelaarster Galila Barzilaï-Hollander opent huis voor haar collecties

Binnen enkele maanden opent Galila Barzilaï-Hollander, die zo’n vijftig jaar geleden in Brussel neerstreek, haar eigen ruimte vlak bij Wiels in Vorst. Toegankelijkheid vormt daarbij het sleutelwoord. “Het wordt geen museum of galerij, en het mag niet elitair zijn. Zeker niet aangezien veel van de kunstenaars in mijn collectie zelf nog jong en opkomend zijn.

Ik zie het als mijn taak om hen te helpen door hun werk te tonen en zo hun carrière vooruit te stuwen. Zo was hier onlangs een buitenlandse kunstenaar wiens werk me meteen aansprak. Ik heb hem in contact gebracht met een Brusselse galerij. Het was liefde op het eerste gezicht tussen de twee. Soms fungeer ik als koppelaarster,” glimlacht ze.

Het gebouw zelf kocht de verzamelaarster een tiental jaar geleden als investering. Al die tijd liet ze er kunstenaars en het nomadische curatorencollectief Komplot hun ding mee doen. “Toen ik op zoek was naar een geschikte ruimte, bleek dit het ideale pand. Samen met architect Bruno Corbisier heb ik er, door het oorspronkelijke dak en alle tussenmuren weg te nemen, een gigantische loft van gemaakt. Het lichtgekleurde hout geeft de ruimte een meer menselijke en zachte uitstraling.

Het moet een echt huis voor de collectie worden. Net zoals ik mijn huis heb,” lacht ze. “Daarom vroeg ik ontwerper Xavier Lust, die ik al erg lang volg, om een sculpturale trap uit metaal te creëren. Vooraan lijken de ruimtes dankzij de bomen op straat wel een boomhut, en op het dak vestigden we een klein terras. De façade lieten we ongemoeid. Dankzij haar pure, eenvoudige Bauhaus-esthetiek sluit ze perfect aan bij de soberheid die de collecties kenmerkt.”

Estheet in hart en nieren

Hoewel Barzilaï-Hollander pas sinds 2005 verzamelt, bouwde ze in die korte tijd twintig indrukwekkende themacollecties uit. Die gaan van stoelen over ogen en geld tot eieren. “Geen van die verzamelingen was gepland. Het gebeurde gewoon. Ze vertellen het verhaal van mijn leven, mijn bezorgdheden en mijn gedachten.

Kortom, ze scheppen samen een beeld van wie ik ben. In plaats van elke week naar de psychiater te gaan om jezelf te leren begrijpen, stel ik collecties met objecten samen,” zegt Barzilaï-Hollander. “Dat doe ik erg instinctief. Zeker in het begin had ik geen grote referenties binnen de wereld van de hedendaagse kunst of design. Ik volg gewoon mijn buikgevoel. Net zoals een hond die op zoek gaat naar truffels, zoek ik naar grotere en kleinere schatten.

Die vind ik zowel in een galerij, als op een rommelmarkt. Niet toevallig kreeg mijn collectie bij Private Choices ‘From nothing’ als titel. Daarbij twijfel ik zonder te twijfelen. Het moet voor mij juist zijn. Wat anderen ervan zeggen, doet er niet toe. Ik heb maar één vast criterium, en dat is esthetiek. Hoewel dat voor sommige mensen van ondergeschikt belang is, kan ik er niet onderuit: ik ben een estheet in hart en nieren.

Daarom ben ik ook zo verslingerd aan de mode van de Japanse ontwerper Issey Miyake.”
De liefde voor het verzamelen ontdekte Galila Barzilaï-Hollander via haar man, met wie ze antieke objecten en kunst verzamelde. Samen bezochten ze wereldwijd beurzen en evenementen.

Toen ze na de dood van haar man in 2004 naar New York trok om er eventjes tussenuit te zijn, zag ze een aankondiging voor de Armory Show. In de veronderstelling dat het een antiekbeurs was, trok ze erheen. Het is daar dat haar liefde voor hedendaagse kunst en design ontvlamde. Ze kocht er haar eerste werk, en is nooit meer gestopt.

“Ten eerste is er het plezier van de ontdekking. Het is alsof je op schattenjacht gaat, zonder te weten wat je zal vinden. Het is een soort mentale gymnastiek. Op langere termijn is het fijn om te merken dat je buikgevoel juist was. Dat gevoel koester ik puur voor mezelf, maar zulke kleine succesjes geven me vertrouwen. Zo kan ik me het werk van sommige kunstenaars dat ik vroeger kocht, nu niet meer permitteren,” vertelt Barzilaï-Hollander.

Humor en lichtheid

Van de elf collecties op Private Choices zijn er twee van vrouwen, twee van mannen en zeven van koppels. “Als een koppel kunst verzamelt, zal het meestal toch de man zijn die de leiding neemt. Al zijn er ook wel koppels die om de beurt een werk kiezen, of alleen iets kopen als ze het allebei eens zijn. Al lijkt dat me moeilijk, want tenslotte zijn we nu eenmaal verschillend,” vertelt Barzilaï-Hollander.

“Wat ik zelden of nooit zie, is dat een vrouw zich binnen het koppel manifesteert als beslisser voor de aankopen. Zelf weet ik ook niet of mijn man zou begrepen hebben wat ik nu doe. Al wil ik me niet actief als vrouwelijk verzamelaar manifesteren in wat ik bijvoorbeeld koop. Het is eerder een factor die mijn keuzes onbewust bepaalt. Misschien is het wel de reden waarom mijn verzameling soms iets zegt over harde thema’s, maar dan op een zachte manier.”

Als alles goed gaat, zwaaien de deuren van deze nieuwe trekpleister voor liefhebbers van hedendaagse kunst en design in september open. “Ik ben zelf benieuwd om alle objecten hier weer samen te zien, want sommige zitten al jaren in een kist. Daarom cureer ik de eerste presentatie zelf. Hoewel ik op het eerste gezicht serieus overkom en dat in mijn werk ook wel ben, zit er enorm veel humor, lichtheid en energie in de collecties.

Ik ben creatief, liberaal en denk graag out of the box. Zo heb ik deze oorbellen bijvoorbeeld zelf gemaakt. In diezelfde zin wil ik het publiek op een speelse, laagdrempelige manier verrassen. Het doet me plezier dat ik mijn verzamelingen binnenkort kan delen, en via die weg kan converseren met een groter publiek,” vertelt ze.

“Onder meer dat aspect vind ik trouwens fijn aan de uitgesproken juwelen van de Antwerpse Daniel Von Weinberger die ik meestal draag: ze vormen de perfecte ijsbreker voor een gesprek.”