En die trollen doen niets liever dan baby’s eten. Tenminste, dat denkt de goegemeente. Want trollenverdelger Archibald Snatcher heeft dat gerucht verspreid. De opkuisklus is voor hem hét middel om de sociale ladder te beklimmen: bij de aristocratische elite aan tafel aanschuiven op de exclusieve proefavonden kaas.
Wat volgt is een mild met spanning en avontuur gekruid verhaal over een rond kachelpijphoeden gesymboliseerde klassenstrijd én een fabel over opgroeien.
De spilfiguur van deze adaptatie van Here Be Monsters, een fantasyavontuur van de Britse kinderauteur en illustrator Alan Snow, is immers Eggs, een weesjongen die door de trollen geadopteerd is. Toch is dit overlevingssprookje, dat zich ergens situeert tussen Charles Dickens en Roald Dahl, niet zo creepy innemend als de vorige films van Laika.
Ondanks de trollen, inventieve wezentjes die ijzer recycleren en die zich bij het minste lawaai terugtrekken in een kartonnen doos die ze als een borststuk dragen. Wel leuk is de vondst om Snatcher allergisch te maken voor kaas: het doet zijn gezicht lijken op een groteske karikatuur van een expressionistisch Francis Bacon-portretschilderij. Uiteindelijk is het niet het verhaal dat je op sleeptouw neemt maar de inventieve animatie, gestileerde design en look – voor het stadje in neogotische stijl lieten de animators zich door de architectuur van Brugge inspireren.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.