Mokafé

(© Ivan Put)

Feel like enjoying a cosy terrasse in the winter? For more than seventy years, Mokafé has been providing just that. The rattan chairs are permanently protected from the elements by a glass roof that was designed by architect Jean-Pierre Cluysenaar for the Royal Galleries of Saint Hubert. At Mokafé, which opens early and serves food from breakfast in the morning until dinner in the evening, customers have three options. Either they can sit on the terrasse and enjoy the incessant bustle. That’s obviously the recommended choice. Or they can sit inside in the authentic front part of the café, where coffee beans used to be roasted on site. This is not a bad choice either: it is snug, the lighting is right, you can look at the array of enticing cakes, and the clientele still counts a considerable number of regulars between all the tourists. And then there is the back room on the way to the rather dirty toilet. Mokafé really ought to do something about that because even a school cafeteria is cleaner and cosier than this. The questionable portrait paintings of Brussels’s musical greats like Arno, Toots, and Stromae unfortunately do nothing to rectify the situation. Do not go back there. Having said that, we tried a typical Brussels waffle for you at Mokafé and we have to say that it was not bad at all. If you would like to let yourself go before Lent begins (tarte tatin! profiteroles! pancakes! ice cream!), this is the place to be. We certainly couldn’t describe Mokafé as an establishment with extraordinary standing. The whole place is rather too chaotic and Brussels-esque for that. But perhaps that’s not a bad thing. The service is not especially friendly, but it is polite and quite fast, considering that this place is always full of people. What’s more, the prices are very reasonable for this exceptional location.

NL ❙ Een terrasje doen in de winter? Het kan al meer dan zeventig jaar in Mokafé, waar de rotanstoeltjes eeuwig beschutting genieten onder het glazen dak dat architect Jean-Pierre Cluysenaar ontwierp voor de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen. Mokafé, dat vroeg open is en eten serveert vanaf het ontbijt tot het diner, geeft de bezoeker drie opties. Ofwel gaat hij op het terras zitten en kan hij genieten van de onophoudelijke passage. Dat is natuurlijk een aanrader. Ofwel gaat hij naar binnen om plaats te nemen in het authentieke eerste gedeelte van het café, waar vroeger nog ter plekke koffiebonen werden gebrand. Ook dit is een goede optie: het is er knus, je zit in het juiste licht, met zicht op een verleidelijk assortiment taarten en op een cliënteel dat naast toeristen nog altijd behoorlijk wat habitués telt. En dan is er nog het achteraf-zaaltje op weg naar de niet zo propere wc. Daar zou Mokafé toch eens iets aan moeten doen, want in eender welke schoolrefter is het netter en gezelliger. De bedenkelijke portretschilderijen van Brusselse muzikale groten als Arno, Toots en Stromae veranderen daar helaas niets aan. Daar vanachter hebt u niets te zoeken. Dit gezegd zijnde, hebben we voor u nog eens een Brusselse wafel gegeten in Mokafé. En het moet gezegd: die was niet slecht. Wie voor de vastentijd nog eens goed wil zondigen – tarte tatin! profiteroles! pannenkoeken! ijs! –, is hier aan het goede adres. We zouden Mokafé geen zaak van buitengewone standing noemen. Daarvoor gaat het er allemaal wat te losjes en te Brussels toe. Maar misschien is dat een goede zaak. De bediening is niet hartelijk maar wel correct en vrij snel, gezien het feit dat hier voortdurend veel volk zit. Bovendien zijn de prijzen zeer redelijk voor deze uitzonderlijke locatie.

FR ❙ Se faire une terrasse en hiver ? C’est possible depuis plus de 70 ans au Mokafé, où les sièges en rotin sont toujours à l’abri sous le plafond en verre que l’architecte Jean-Pierre Cluysenaar a conçu pour les Galeries royales Saint-Hubert. Au Mokafé, qui est ouvert très tôt et sert à manger du matin au soir, le visiteur a trois options. Soit il s’assied en terrasse et peut profiter du passage ininterrompu. On vous le recommande. Soit il prend place à l’intérieur, dans la première partie authentique de l’établissement, où les grains de café étaient jadis torréfiés sur place. C’est aussi une bonne option : c’est douillet, la lumière est belle et on a vue sur le séduisant assortiment de tartes et sur la clientèle composée de touristes mais aussi de pas mal d’habitués. Et enfin, il y a la petite salle à l’arrière sur le chemin des toilettes pas si propres. Il faudrait quand même que le Mokafé fasse quelque chose à ce sujet parce que n’importe quel réfectoire d’école est plus propre et plus agréable. Les portraits peints assez douteux de grands noms de la scène musicale bruxelloise comme Arno, Toots et Stromae n’y changent quasi rien. Bref, évitez cette partie du café. Soit dit en passant, nous avons dégusté pour vous une gaufre de Bruxelles du Mokafé. Et ce n’était pas mauvais du tout. Ceux qui veulent pécher avant que le carême ne commence (de la tarte tatin ! des profiteroles ! des crêpes ! de la glace !) sont ici au bon endroit. On ne peut pas dire que le Mokafé soit un établissement de haut standing. L’ambiance est un peu trop désinvolte et trop bruxelloise pour ça. Mais peut-être est-ce une bonne chose. Le service n’est pas très chaleureux, mais tout à fait correct et assez rapide pour un endroit toujours très fréquenté. En plus, les prix sont très raisonnables par rapport à la situation exceptionnelle de l’établissement.

MOKAFÉ ●●●
Koningsgalerij 9 galerie du Roi, Brussel/Bruxelles, 02-511.78.70, 7.30 > 23.00