Groeten uit mijn kamer, op wereldreis: Laos

We zijn op wereldreis. Wij, dat zijn: Johann (10), Antonia (8), Paul (2) en onze ouders. We willen graag de wereld zien. Deze reis doen we in een grote camion. We wonen erin, en slapen in een stapelbed. We zijn al zes maanden op reis en in het totaal is het een jaar. Normaal gezien gaan we naar de Veeweideschool in Anderlecht, maar dit jaar is de wereld onze school. We zijn vanuit Brussel naar Azië gereden. Onderweg zijn we al langs verschillende landen gereden, bijvoorbeeld Turkije, Iran, Oezbekistan en China. En nu zijn we in Laos.

In Luang Prabang zijn we met een tuktuk (=open auto met drie wielen) naar een boerderij gegaan. Daar hebben we de dertien stappen van de rijstteelt geleerd. We zagen velden waar grote en kleine rijstplanten waren.

Om rijst te telen moet je eerst en vooral de goede zaadjes uittesten. De zaadjes die in gezouten water zwemmen, zijn slecht. De andere die op de grond blijven liggen, kan je gebruiken. Dan leg je ze op het veld op de vochtige grond, voor zes dagen. Zo ontwikkelen zich kleine plantjes. Dan hebben we met een waterbuffel en een ploeg de aarde op een veld geploegd. We stonden tot onze knieën in de modder!

Geoogste rijst moet je laten drogen. Eenmaal gedroogd neem je een plank die scheef staat. Daar klop je de rijst op uit. Dan heb je een kom met een hamer nodig. Zo haal je de schillen van de rijst. Dan doe je de rijst en de schillen in een ondiepe, grote mand. Je gooit de rijst omhoog en de wind blaast de schillen weg.

Antonia: ‘Ik zou me kunnen voorstellen dat ik een jaar lang rijstboer ben. Maar niet voor altijd,’ Johann: ‘Ik zou me dat niet kunnen voorstellen, omdat je de hele tijd in de modder staat.’ Maar rijst is heerlijk!