Kinderen uit Vorst slaan hun tenten op in museum

Kamperen in een tentje, of in een caravan, oké. Maar in een museum?! Dat is nochtans wat zo'n dertig kinderen uit de scholen De Puzzel en École n° 9 in Vorst maandagnacht hebben gedaan: de foto vind je op pagina 1 van de krant. Christian (11), Amel (12) en kunstenares Patries Wichers vertelden ons hoe het zover is kunnen komen.

'Ik heb al ooit gekampeerd, vroeger in Algerije, waar ik vandaan kom. Maar dat was vlak bij de zee. Ik vond dat super toen, want ik hoorde de golven, en ook heel mijn familie was erbij," vertelt Amel uit de derde graad van de school De Puzzel.

Op het moment dat ik de school bezoek, zijn de kinderen nog volop bezig met de voorbereidingen van hun eigenaardige logement in het nabij gelegen kunstencentrum dat Wiels heet. "De kinderen vroegen me in het begin ook heel de tijd waarom ze daar gaan logeren, maar ik wilde ze geen antwoord geven. Ik hoop dat ze het ontdekken door dit project. En misschien komt het antwoord ook niet en was het toch een leuke belevenis, dan is dat het antwoord!" Zo denkt Patries Wichers erover. Zij is een kunstenares die tien weken na elkaar te gast was in de school, om daar met de kinderen te knutselen, te bouwen, spelen en praten rond 'wonen' en 'je thuis voelen'. "Met Patries doen wij altijd experimenten," zegt Christian. "We hebben bijvoorbeeld kleine tentjes gemaakt met satéstokjes, grote tenten met doeken, figuurtjes uit plasticine enzovoort. Nu zijn we Indonesische schaduwpoppen aan het knutselen."

Maar wat heeft dat te maken met gaan kamperen in een museum? Patries: "Onze tenten zullen bestaan uit grote doeken waar we bijvoorbeeld schaduwspel op kunnen spelen. Het is altijd spannend om in het donker met zaklampen te schijnen. We gaan dat ook doen in Wiels, maar dan op een speciale manier. We maken een soort poppenkastvoorstelling met schaduwen." Kan griezelig worden, denken de kinderen hardop.

Een biermuseum?
Een paar dagen geleden zijn de kinderen al eens langsgeweest bij Wiels, en ze waren verrast omdat het zo'n groot gebouw is. "Ik denk dat het een biermuseum is, zegt Christian, "want je kan er nog heel grote koperen vaten zien waarmee ze bier maken." Maar Wiels, dat vroeger inderdaad een brouwerij was, is nu omgebouwd tot een centrum voor hedendaagse kunst. Ze tonen er kunstwerken die in deze eeuw gemaakt zijn. "En deze kinderen zijn nu als piepjonge kunstenaars even te gast in Wiels," vertelt Patries. En op mijn vraag of ze dan ook kunstwerken hebben gemaakt die ze daar zullen tonen, twijfelt Christian geen moment: "Ja, dat zijn onze zelfgebouwde tenten, natuurlijk. Daar hebben we voor geoefend!"

Geen knuffels
Behalve hun kunstwerken nemen Amel en Christian ook kleren mee, shampoo en toch ook een matrasje van thuis, voor alle zekerheid. En knuffels? "Nee, geen knuffels," zeggen ze beslist.

Alleen zullen de kinderen van De Puzzel niet zijn, want ook het derde leerjaar van hun buren, de Franstalige École n° 9, is diezelfde nacht te gast in Wiels. "Het is ook de bedoeling dat we elkaar op die manier wat beter leren kennen," zegt Patries nog. "Die kinderen zitten eigenlijk in hetzelfde schoolgebouw, maar ze hebben bijna nooit contact met elkaar. Maar door samen de nacht door te brengen, verandert dat misschien een beetje."

Als het project Camping Wiels is afgelopen, gaan de kinderen terug naar huis, in de Sint-Antoniuswijk in Vorst. Of ze er graag wonen, wil ik nog weten. "Ja, maar als ik mocht kiezen, ging ik toch terug naar Cuba, waar ik geboren ben," vertelt Christian. "Je moet er veel minder betalen voor een huis, en vooral, het is er altijd mooi weer." En Amel zegt: "In Algerije ook! Ik zou graag bij de zee wonen, naast een zee die altijd blauw blijft."

Camping Wiels is een samenwerking tussen Wiels Centrum voor Hedendaagse Kunst (www.wiels.org) en Mus-e (www.mus-e.be).