Alpha Blondy schittert op Couleur Café

Met 22.000 bezoekers op de derde en laatste Couleur Cafédag was het publiek iets minder talrijk dan de vorige twee dagen (telkens 25.000), maar muzikaal viel er veel te beleven. Een van de hoogtepunten was ongetwijfeld het Ivoriaanse Afroreggae-icoon Alpha Blondy. Maar ook intiemere optredens zorgden voor aangename momenten, zoals het blije weerzien met Tom Barmans Magnus.

Ky-Mani Marley beet iets na 16 uur de spits af zondag op de derde en laatste Couleur Cafédag. Dat gebeurde op dezelfde manier als de vorige dag was afgesloten: in de regen. Maar de warrior verjoeg al snel de wolken.

Uitgedost in een overjasje dat veel weg had van een kogelvrije vest, verscheen hij op het hoofdpodium. One Time for the Warrior klonk het strijdvaardig, maar de zoon van reggaelegende Bob Marley was niet goed bij stem, en zat overigens helemaal niet zo strak in het pak als zijn vader. Zelfs diens "Is this Love" klonk niet geïnspireerd.

Boeddha met koptelefoon
Intussen was de hemel helemaal opgeklaard. Tijd dus om inspiratie te gaan opdoen bij een van de vele stands in de Solidarity Village, met organisaties als Oxfam en Amnesty International. Of om te mediteren in de hangar Van het Palais du Bien Manger, waar een standbeeld van Boeddha - met koptelefoon - over de bezoekers waakt. Zen blijven als het regent, is allicht zijn boodschap.

Het festivalterrein zag er vrij proper uit, met restafval. De regel dat wie 40 drankbekertjes binnenlevert een gratis drankbonnetje krijgt, zat daar ongetwijfeld voor iets tussen.

In de Universtent kreeg Protoje en zijn groep Indiggnation makkelijk het reggaepubliek op zijn hand met het nummer Free, een pleidooi voor de legalisering van marihuana. Toch niet echt een concert om van te gaan zweven.

John Butler én Mexico scoren
Uitstekend festivalweer en dito sfeer kwam er eindelijk bij het John Butler Trio. Het gitaarspel van de Australische rocker was indrukwekkend. Af en toe aan flard die leek op de Red Hot Chili Peppers, afgewisseld met een vleugje folkrock. Respect!

Het publiek leek helemaal bevrijd. Net als de Mexicaanse voetbalploeg overigens, die op het WK net na Butlers concert een doelpunt scoorde tegen Nederland, tot grote ontstentenis van de oranjefans die aan het voetbalscherm op Couleur Café gekluisterd zaten.

Politiqui
Lang moesten ze niet treuren. Alpha Blondy verscheen nog maar nauwelijks op het grote podium, of Nederland bracht de stand op 1 - 1. Zou er dan een rechtstreekse lijn zijn tussen het Braziliaanse Fortaleza en Couleur Café?

De Ivoriaanse Afroreggaemeester zorgde voor een van de hoogtepunten, mogelijk hét hoogtepunt van het festival. Met een set die bol stond van politieke en vredesboodschappen, zonder ooit zwaar op de hand te worden, en die iedereen aan het dansen bracht. "Jérusalem", "Sebe Allah" (Faut pas mêler Allah à vos actes terroristes), "Peace in Liberia", "Politiqui"... Alpha Blondy liet geen heilig huisje overeind. Goeie klank, uitstekende muzikanten, zon: heerlijk. En hoe eindigde het concert? Met een doelpunt van Nederland in de slotminuut van de blessuretijd in de wedstrijd tegen Mexico.

Op het hoofdpodium nam Bootsy Collins en zijn Funk Unity Band de fakkel over. Zijn groep kaapt zeker de prijs weg van de gekste outfits: de hele band stak in blauwe werkmansoveralls met witte... boots. Anderhalf uur lang grossierde de funklegende in breed uitgesponnen P-Funk. Daarbij weet je waar en wanneer een nummer begint, maar nooit waar en wanneer het eindigt.

De prijs van de luidste set gaat naar Asian Dub Foundation in de Universtent. De diepe basdreun ging letterlijk door merg en been. De Universtent bleef overeind, een prestatie op zich.

Energie
Tom Barman en CJ Bolland - samen de kern van Magnus - kunnen terugblikken op een geslaagd eerste zomerconcert in België, op het "kleine" Movepodium. Tien jaar na de eerste cd "The Body Gave You Everything" is de frontman van Deus terug met zijn nevenproject, waarvan de tweede cd "Where Neon Goes To Die" in september uitkomt. Het voorsmaakje op Couleur Café klonk in elk geval overtuigend.

Terwijl de rappers van Jurassic 5 afsloten op het hoofdpodium, zetten de Franse reggaemuzikanten van Danakil de Universtent in vuur en vlam. Opmerkelijk hoeveel energie het publiek nog overhad in de prille nacht van zondag op maandag.

Slotsom: de 25ste editie van Couleur Café was muzikaal en organisatorisch geslaagd. Het weer gooide vrijdag en zaterdag roet in het eten, maar zondag kleurde de hemel eindelijk blauw. De tweede kwarteeuw van Couleur Café kan onder een goed gesternte beginnen.