Marisol Valderrama Guerrero: Dansen om stoom af te laten

Zaterdag stelt de Brusselse flamencodanseres Marisol Valderrama Guerrero haar nieuwe project ‘Raices y Alas’ voor bij Muziekpublique. Vanuit haar wortels in Andalusië slaat ze via de dans haar vleugels open ter verzoening van haar dubbele identiteit: verleden en heden, ginder en hier. “Dansen is als een landschap tekenen met je lichaam.”

Op het moment van het interview zit Marisol Valderrama Guerrero in Sevilla om haar nieuwe dansvoorstelling Raices y Alas voor te bereiden met haar Andalusische muzikanten. Zijzelf is in Brussel geboren en getogen, maar ze heeft de knepen van het vak geleerd bij de grootste flamencomeesters in Sevilla en treedt vandaag op met het kruin van de Andalusische flamenco. “Ik ben dan wel in Brussel opgegroeid, thuis was het net Andalusië,” zegt Valderrama Guerrero. “Ik leefde in twee erg verschillende realiteiten: de familie en de school. Als ik van school terug naar huis ging, was het als reizen in eenzelfde stad. Er werd een andere taal gesproken, de manier van denken was verschillend... Mijn familie is met alle cultuur van ginder geëmigreerd. Het is zelfs meer dan cultuur, ik vergelijk het met een vibratie, met energie. Op school heerste een heel andere energie dan thuis, en als kind voel je je uiteraard nauw betrokken bij wat thuis leeft. Ik beleefde het zeer intens.”

Die intensiteit werd versterkt door het gebrek aan ruimte. “We leefden krap, daardoor ging ik onbewust snakken naar ruimte. Ruimte die ik heb gevonden in de dans,” vertelt Valderrama Guerrero verder. “Dans is een fantastische manier om stoom af te laten, om je emoties te laten vloeien. De hele familiale situatie, het feit van je land te moeten verlaten, vluchten voor de dictatuur, de moeilijkheden die gepaard gaan met migratie, het was een vrij trieste en pijnlijke ervaring die ik niet meemaakte maar wel kon voelen.”
Haar eerste contact met flamenco kwam er toen ze 2-3 jaar oud was, via de Spaanse vertegenwoordiging tijdens het Eurovisiesongfestival, in 1980 of 1982, dat herinnert ze zich niet meer. Toch heeft ze eerst klassieke dans gedaan, van haar zesde tot het behalen van haar klassieke dansdiploma. “Ik was veertien toen ik me echt ging toeleggen op flamenco. Op mijn zeventiende ben ik toegetreden tot een flamencodansgezelschap in Brussel en ging ik elke zomer naar Andalusië om me bij te scholen bij een of andere meester. Ik was bezeten door de energie van flamenco. Mijn passie is mijn werk geworden.”

Vleugels
Bij Muziekpublique zal ze haar nieuwste project Raices y Alas voorstellen. “Dat is hoe ik me voel, tussen mijn wortels en vleugels die je bevrijden. De wortels zijn mijn familie, mijn opvoeding en geschiedenis, mijn voorouders. De vleugels, dat is de beslissing uit Spanje te vertrekken, op zoek naar vrijheid, het wegvliegen naar een betere toekomst.”
“Via de dans tracht ik een brug te slaan tussen ginder en hier, een evenwicht te zoeken tussen mijn wortels en mijn vleugels. Een evenwicht tussen de traditie en mijn realiteit. In ben in België begonnen met flamenco, om me nadien te verdiepen in Andalusië, om te drinken van de bron,” vertelt Valderrama Guerrero. “Dans is voor mij een landschap binnenin je lichaam. Ik vertrek altijd vanuit de cante (flamencozang) en de muziek die ik interpreteer door landschappen te tekenen aan de hand van dansbewegingen.”

Raices y Alas

data: 18/01, 20.00

tickets: € 9/13/15

waar: Muziekpublique