Tapalanote, the gay voice of Brussels: Geen stel krijsende nichten

Lieven Bulckaert
© Brussel Deze Week
09/05/2011
De leden van Tapalanote hebben er geen problemen mee dat hun zangvereniging als een homo­koor bestempeld wordt, maar ze willen, aan de drempel van de PrideWeek, toch enkele nuances aanbrengen. Bij dezen!

H et koor Tapalanote ontstond binnen Brussels Gay Sports, met zijn zowat 650 leden een van de grootste homoverenigingen van het Gewest. BGS viert dit jaar zijn twintigjarige bestaan, in september zitten de Brussels Games ook aan hun twintigste editie.

Streefdoelen zijn naar de buitenwereld een evenwichtig beeld van de homowereld op te hangen, en tegelijk de leden zelf een alternatief te bieden voor de bars en 'klassieke' ontmoetingsplaatsen. Vooral de zwemploeg is heel actief, maar ook in andere sporttakken zetten de gays hun beste beentje voor. Het volleybalteam is de schrik van de competitie voor amateurs. Ze komen dan bijvoorbeeld uit tegen de plaatselijke politie-inspecteurs of brandweerlui. Twintig jaar geleden gebeurde het nog weleens dat die het moeilijk konden verkroppen van het veld gespeeld te worden 'door die homo's', maar tegenwoordig verloopt alles stukken vriendschappelijker.

Al die sportactiviteiten zijn dan wel bevorderlijk voor lijf en leden, maar zo langzamerhand ontstond er ook behoefte aan een cultureel luik. Een theatergroep en een koor zagen het licht. Tapalanote of 'notenslag' - want zo heet het koor - is een beetje een geuzennaam, een jeu de mots: het alludeert op het Franse tapette, maar vooral zinspeelt het op muzikaliteit: "Tu n'as pas la note", "Je hebt de juiste toon - nog - niet te pakken."

Bij de moederorganisatie Brussels Gay Sports staan kosmopolitisme en meertaligheid hoog in het vaandel. Leden schakelen naadloos van de ene taal over op de andere. Ze hebben net een nieuwe Nederlandstalige voorzitter verkozen, Bruno Olislaeger; Armando Santos, de activiteitenverantwoordelijke voor Tapalanote, is een Portugees, en de (sinds vorig jaar) nieuwe koorleider is een Franstalige Belg, Stéphane Larçon. Larçon is een jong, professio­neel musicus - onder meer zanger en fluitist -, die barst van de ideeën en die het koor naar een hoger muzikaal niveau wil brengen. De Nederlandstalige Patrick Struelens, ten slotte, is verantwoordelijk voor de communicatie van het koor.

Lily Allen
Hebben homo's iets speciaals met zingen of met bepaalde vormen van muziek, zoals opera of disco? Patrick Strue­lens heeft daarover een theorie ontwikkeld: "Volgens mij bestaat er een speciale band tussen muziek en minderheid. Muziek is een reactie op een of andere vorm van onderdrukking of discriminatie. Dat ligt voor de hand bij gospel, jazz en soul, historische uitlaatkleppen voor gekleurde Amerikanen, of nog bij zigeunerflamenco. Een positieve verwerking van allerlei frustraties. Bij homo's is dat volgens mij niet anders."

De keuze van het repertoire van het koor reflecteert de heterogeniteit van Tapalanote. Struelens: "Wij zijn, in 2006, als het ware geboren en getogen onder de koepel van Brussels Gay Sports, en we vervullen voor een stukje dezelfde rol: een alternatieve ontmoetingsplaats voor de Brusselse gay scene. Maar iedereen is welkom, zolang de leden tolerantie onderschrijven. Er zingen ook vrouwen in ons koor, en dat zijn niet allemaal lesbiennes. Seksuele voorkeur is dus zeker geen selectiecriterium."

De stukken die Tapalanote brengt, zijn bovendien heel divers. Het gaat van barok tot jazz, maar ook popmuziek of etnische muziek uit Oekraïne of Afrika komt aan bod. En om het niet te braaf te houden, staat dit jaar ook 'Fuck you' van Lily Allen op het programma.

Equivox
Moeiteloos zwieren de zangers van Tapalanote zich door alle registers heen. Als je dan weet dat ongeveer een derde van de koorleden niet-Belg is, dan is duidelijk dat 'diversiteit' hier het codewoord is.

Het eerste grote concert van Tapalanote in 2011 vindt plaats op 13 mei in Théâtre Molière in Elsene en kreeg de opvallende titel Lily Allen meets Starsky & Hutch. Het is in feite een dubbeloptreden samen met hun grote broer uit Parijs, Equivox Chœur Gay et Lesbien de Paris. De Fransen brengen - naast een vergelijkbaar gevarieerd repertoire - een paar originele medleys van bekende televisieseries.

De samenwerkingsverbanden met andere, al dan niet gay, koren worden overigens zeer gesmaakt. "Artistieke én ludieke belevenissen in een sfeer van tolerantie, daar gaat het om. Dat soort momenten koesteren wij."

-------------------------
Tapalanote repeteert op dinsdagavond. Meer over het koor bij Armando Santos op 0497-61.51.55 of op www.bgs.org. Lily Allen meets Starsky & Hutch, dubbelconcert met het Parijse Equivox, vrijdag 13 mei in Théâtre Molière, Naamsepoortgalerij, Bolwerksquare 3, 1050 Elsene. Kaartjes kosten 5 (vooraf) of 7 euro; reserveren op choir@bgs.org

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni