De waarheid en haar tegenstemmen

Bij Argos loopt tot begin volgend jaar de tentoonstelling Interstitial zones - Historical facts, archaeologies of the present and dialectics of seeing. Een hele mond vol, maar de tentoonstelling is een van de beste die op dit moment te lande loopt. Vijftien kunstenaars bespelen in evenveel werken de audiovisuele kritische 'tussenruimte'.

We staan er nog nauwelijks bij stil, maar de informatie die we tot ons nemen via de (massa)media, is heel vluchtig. Het nieuws kent enkel het hier en nu en focust eendimensionaal op 'de waarheid'. Interstitial zones, een tentoonstelling samengesteld door Argos' artistiek directeur Paul Willemsen, toont alternatieve mogelijkheden tot kritische reflectie over recente (politieke) gebeurtenissen.

Vijftien kunstenaars bespelen in evenveel werken wat heet de tussenruimte: een kritische vrijplaats die ze vinden door de conventies die in de media heersen, van zich af te schudden. Door creatief om te gaan met 'feiten', leggen ze verhulde plooien in de naoorlogse geschiedenis bloot. Hun benadering is daarbij al even verscheiden als hun onderwerpen. Zo komen in de tentoonstelling de aanslagen van de Rote Armee Fraktion aan bod, maar ook de Clinton-Lewinsky-affaire, 9/11, de aanslag op Salvador Allende of de Argentijnse economische crash aan het begin van het millennium. Daarbij vindt Interstitial zones een mooie balans tussen historisch en nagelnieuw.

De tentoonstelling opent met Listen (2005) van de Amerikaans-Italiaanse kunstenaar en dichter Aldo Tambellini. In deze video plaatst hij beelden die hij uit televisiearchieven verzamelde en van het internet plukte samen met eigen teksten. De frictie die ontstaat tussen taal en beeld, zorgt voor verschillende interpretatieniveaus. Flashes van de war on terror en de taferelen in het detentiekamp Abu Ghraib mengen zich met tekeningen van Iraakse kinderen die oorlog en dood tonen. Listen heeft een essayistisch karakter en stelt begrippen als 'collectief geheugen', 'massamedia' en 'autobiografie' in vraag.

Ook de installatie The victims of Guan­tánamo Bay (Memorial) (2006) van de Italiaans-Zwitserse kunstenaar Gianni Motti concentreert zich op de lacunes van de mediarepresentatie. Hij presenteert een reeks aluminium platen die hij opdraagt aan de gevangenen in Guantánamo, Cuba. De vorm van het werk lijkt op die van het monument voor de slachtoffers van 9/11. Maar de graveringen zijn hier de alfabetisch gerangschikte namen van de 759 mensen die worden (of werden) vastgehouden op de Amerikaanse basis.

Wie de tentoonstelling volledig wil zien, moet daar tijd voor vrijmaken. Sommige werken klokken af op anderhalf uur; na een snelle berekening kwamen we op een totaal van toch een zestal uur.IS

:: Interstitial zones - Historical facts, archaeologies of the present and dialectics of seeing, nog tot en met 3 januari 2009, van dinsdag tot en met zaterdag van 12 tot 19 uur, bij Argos, Werfstraat 13, 1000 Brussel. Meer info op 02-229.00.03 of info@argosarts.org