‘De burger wil juist meer groen’

De bevolkingsgroei en bijbehorende wooncrisis bedreigen veel groen in het Gewest, van volkstuintjes in Watermaal-Bosvoorde tot groen in Haren en Vorst. Groen in Brussel is broodnodig, ook in ons eigen belang, betoogt stadsecoloog Régis Ursini.

“Toen de plannen voor de heraanleg van het Sint-Gillisvoorplein bekendraakten, zamelde de buurt meer dan 3.000 protesthandtekeningen in,” vertelt de Italo-Zwitserse stadsecoloog. “Overal in de stad zie ik pleinen opduiken die vooral zo functioneel mogelijk moeten zijn, en makkelijk te onderhouden.”Het levende heeft geen plaats meer in de stad, concludeert Ursini. “En dat terwijl de burger juist méér groen wil, omdat hij/zij er door zijn levensstijl juist minder van ziet.”

Het kind heeft zelfs een naam: biofilie. “Als we in de publieke ruimte overal groen voorzien waar dat kan, dan hebben mensen minder stress. Studies tonen aan dat mensen rustiger en creatiever, en minder snel ziek worden door een struik of plant in de buurt.”
“Mensen hebben nood aan natuur om hen heen. Een beetje groen in een ruige buurt, zelfs al is het maar een pocketparkje, doet geweld en criminaliteit dalen. Die parkjes zorgen voor sociale controle.”
Meer natuur zou de Brusselaar ook een betere gezondheid opleveren. “Steden zijn ‘hitte-eilanden’, waar het warmer is dan op het omringende platteland en zwakkere mensen sneller overlijden. Bomen kunnen als airconditioning werken, zelfs al zijn het er maar een paar. Door de klimaatverandering zal het in de Vijfhoek 6 tot 9 graden warmer worden dan net buiten de stad. Het verschil tussen een straat met bomen en een zonder wordt 2 à 4 graden.”

Hoe meer groen in de straten, op gevels en daken, hoe minder luchtvervuiling, én hoe minder geluidsoverlast. “Fijn stof dringt tot in de longen door en ontregelt het hele systeem. Voortdurend lawaai veroorzaakt allerlei stressklachten, en die kunnen ook leiden tot hartkwalen. Meer struikgewas en ander groen dempt het geluid.”

Maar investeren in groen heeft ook uit stedenbouwkundig oogpunt zin. “Voor groen in de stad is voldoende water een vereiste. 90 procent van de grond van Brusselse gemeenten als Sint-Gillis en Vorst is vandaag verhard. Dat leidt tot overstromingen, die de burger handenvol geld kosten.”
De overheid kiest ervoor om schaarse lapjes groen systematisch op te offeren voor woningen, hoewel er nog veel kantoorgebouwen leegstaan. “Maar dat is economisch niet haalbaar. Brussel zou beter een voorbeeld nemen aan Parijs, dat systematisch bomen aanplant. Telkens als het gewest weer wil bouwen in een groene zone, zou het een gedegen impactstudie moeten uitvoeren. Leefmilieu Brussel heeft veel ambitie, maar weinig middelen.”