De nikab van Picqué

Minister-president Charles Picqué (PS) wil dat de wet die boerka en nikab verbiedt, er nú doorkomt. Het was lang geleden dat Picqué nog uitspraken deed over harmonieus samenleven (en religieuze kledingvoorschriften in de openbare ruimte). Dat de minister-president zulks doet, is een goede zaak. Het is Picqué op zijn best.

De aanleiding is de uitspraak van een politierechter in Etterbeek, die een administratieve boete van tweehonderd euro voor het dragen van een nikab ongedaan maakte. De Schaarbeekse vrouw die op de bon geslingerd werd, had eerder al een boete van 35 euro betaald. Ze is een recidiviste. Maar ze vindt tweehonderd euro overdreven, en ze wil zich niet schikken naar het politie­reglement. De politierechter geeft haar gelijk.

De krant La Capitale had in december al een gesprek met de 29-jarige vrouw, die alvast niet de indruk wekt een doetje te zijn. Ze zegt onomwonden dat ze de nikab uit religieuze overtuiging draagt. Vrijwillig. Ze zegt ook niet te begrijpen dat ze de boetes iedere keer op dezelfde plaats kreeg. In Etterbeek. Nooit elders. Vlak bij het gemeentehuis. Telkens als ze haar kinderen naar het schooltje van de Grote Moskee, de École Fondamentale Islamique Al Ghazzali bracht. De Etterbeekse burgemeester Vincent De Wolf (MR) moet het ontgelden: "Verbaliseert de politie me op die plek omdat de school van mijn kinderen zich recht tegenover het bureau van de burgemeester bevindt?"

Hoe onbegrijpelijk de uitspraak van de rechter voor gewone stervelingen zoals u en ik moge zijn, De Wolf en Picqué hoeden zich ervoor om er kritiek op te geven. De gemeente Etterbeek overweegt wel om naar het hof van cassatie te stappen. De argumenten die De Wolf en Picqué voor het verbod aanhalen, zijn duidelijk. Veiligheid, gelijkheid van man en vrouw en harmonieus samenleven.

Eerst de veiligheid. Religieuze kledingvoorschriften mogen nooit zwaarder wegen dan veiligheid, toch een van de primaire taken van de overheid. Maar laten we ook de maatschappelijke impact van boerka en nikab niet onderschatten. Een kosmopolitische stad behoeft een gemeenschappelijke sokkel. Een kosmopolitische stad verdraagt geen verborgen gezichten.

Laat het parlement die wet onmiddellijk goedkeuren. Uit respect voor de steden waar samenlevingsproblemen vaak net iets vroeger komen en vaak ook net iets scherper zijn. Er moeten genoeg bondgenoten te vinden zijn om de goedkeuring niet op de lange baan te schuiven.