Edito: transparantie

Een klein jaar geleden pakte dit magazine uit met een dossier over transparantie in de Brusselse politiek. Dat was vóór de grote schandalen rond Samusocial en de riant betaalde directeursfuncties bij de Gewestelijke Investeringsmaatschappij, vandaag Finance Brussels.

Sindsdien is er veel gebeurd. In de stad Brussel moest een burgemeester met de broek op de knieën ontslag nemen. In zijn val werd een OCMW-voorzitster meegesleurd. De SP.A stapte prompt uit de Brusselse coalitie. Er kwam zelfs een heuse onderzoekscommissie aan te pas. Een OCMW-voorzitter uit Ukkel moest ontslag nemen omdat hij de cumulregels bij de GIMB die hij zelf mee had opgesteld niet respecteerde. Tegelijk daverde de Brusselse regering even op haar grondvesten.

Hoe staat het vandaag? De Brusselse regering publiceert nu netjes de beslissingen online en het Brussels parlement nam zopas enkele wetten aan die, door sanctieregels, tot meer transparantie moeten leiden. De wetten werden kamerbreed goedgekeurd. Een moment waarbij de Brusselse politici zich mooi op de borst mochten kloppen.

Dat moment was er tegelijk ook een van pure window dressing. Want in dezelfde weken dat de parlementsleden, van wie velen burgemeester of schepen zijn, de nieuwe wetgeving op punt stelden, was een consortium van Belgische media bezig om de transparantie in de gemeentelijke besturen te onderzoeken.

De resultaten zijn bedroevend, zoals mag blijken uit ons eerste dossier in een reeks Brussels Papers. Evere bijvoorbeeld, de gemeente van minister-president Rudi Vervoort (PS), weigert inzage te geven in de cumuls van de lokale mandatarissen. Overtreden die de wet? Misschien niet, maar het is vandaag onmogelijk vast te stellen dat ze dat niet doen. Andere gemeenten doen het dan weer beter.

Er is hoe dan ook nog veel werk aan de winkel. De Brusselse regering mag dan haar beslissingen online publiceren, naar de precieze inhoud is het vaak raden. Over decumul, toch een probaat middel tegen het gegraai, is er dan weer geen politiek akkoord.
Wat Christophe Van Gheluwe van Cumuleo een klein jaar geleden in onze kolommen zei, geldt vandaag nog steeds: "Pas wanneer politici zich gesurveilleerd voelen, zullen ze zich ethisch en verantwoordelijk gedragen."