En avant

"Wanneer komen ze bij de Vlaamse Gemeenschapscommissie met hun beloofde verklaring over de toekomst van de Nederlandstalige Brusselaars, Vlaamse Brusselaars, Brusselse Vlamingen?" Danny Vileyn las “Pas en notre nom" van acht vooraanstaande Franstalige denkers.

Zij sluiten hiermee veel minder aan bij de Vlaamse kunstenaars (die in de KVS een vuist balden tegen het Vlaams-nationalisme) dan de krant Le Soir graag zou geloven. De acht zeggen in de eerste plaats de Franstalige politici de wacht aan. Het politiek immobilisme ergert hen mateloos, net als het tweeledige denken Franstalig-Vlaams, en de heimwee van sommigen naar het België van weleer (L'union fait la force?). Na een opiniestuk in De Standaard en Le Soir mocht Van Parijs het ook in De zevende dag komen uitleggen. Jammer genoeg liep het debat over in een discussie over identiteit. Een gemiste kans van de VRT om er met een vooraanstaand hoofdstedelijk denker een groot Brussel-debat van te maken.

De voorstellen van Van Parijs voor Brussel zijn ingrijpend: hij wil naast het Frans en het Nederlands ook het Engels een officiële status geven; hij wil ook gewestelijk stemrecht voor Europese onderdanen. Twee voorstellen die alleen maar toegejuicht kunnen worden. Want het democratisch deficit in de hoofdstad van Europa is groot, al te groot.

Het belang van de tekst mag niet onderschat worden. De Franstalige publieke opinie is veel minder monolithisch dan gedacht en gevreesd. Er zijn alvast intellectuelen die hun nek uitsteken en de discussie aanzwengelen. Al was er vooral in de Nederlandstalige media aandacht voor Van Parijs & co. Opmerkelijk? Misschien wel, misschien niet. De aandacht was er ook omdat Van Parijs faciliteiten stommiteiten vindt en ervoor pleit dat wie in Vlaanderen woont, Nederlands leert, en in Wallonië Frans. Een Vlaming is een inwoner van Vlaanderen, een Waal is een inwoner van Wallonië en een Brusselaar is een inwoner van Brussel. Maar met Brussel is er wel wat aan de hand. Van Parijs pleit voor een gewestelijke koepel voor onderwijs en cultuur. In samenwerking met de twee gemeenschappen. En voor meertalig onderwijs.

Moeten tweetalige scholen en tweetalige culturele initiatieven kunnen, boven op de Vlaamse en de Franstalige? Allicht. Maar als Nederlandstalige Brusselaar, Vlaamse Brusselaar of Brusselse Vlaming gebruikmaken van eentalig Nederlandse instellingen: ook daar is absoluut niets mis mee. De lasagne-identiteit is ondertussen gemeengoed. Kosmopoliet én Vlaming én Brusselaar zijn is absoluut niet onverenigbaar.

Van Parijs & co zijn uit hun pijp gekomen. Wanneer komen ze bij de Vlaamse Gemeenschapscommissie met hun beloofde verklaring over de toekomst van de Nederlandstalige Brusselaars, Vlaamse Brusselaars, Brusselse Vlamingen? Het is inmiddels van oktober vorig jaar geleden dat we nog iets gehoord hebben.