Laatste standpunt BDW: Einde van een tijdperk

Toen de eerste Brussel Deze Week in december 1998 het licht zag, had de redactie, samen met tvbrussel, het rijk voor zich. In de Nederlandstalige kranten was er weinig aandacht voor de hoofdstad.

De faits divers overheersten. Sowieso ging het nieuws toen traag. Er bestonden nog geen nieuwswebsites. Brussel Deze Week kon graven en spitten en bracht veel nieuws aan de oppervlakte, maakte ophefmakende reportages. Wat bij Franstalige lezers ‘relevant’ nieuws was, bleek niet voldoende voor de Nederlandstalige Brusselaars. Heel wat jonge Vlamingen hadden de hoofdstad ontdekt als de nieuwe place to be. Ze zaten op hun honger. Brussel Deze Week sprong in dat gat en kon zo, op haar bescheiden manier, mee de agenda bepalen in de hoofdstad. De Franstalige dominantie was gebroken.

We zijn zeventien jaar verder en het medialandschap ziet er totaal anders uit. De Nederlandstalige nationale media hebben Brussel herontdekt. Daar zijn staatskundige redenen voor. Brussel zit communautair tussen wal en schip. De Belgen moeten kiezen tussen gemeenschappen of gewesten. Met een nationalistische partij aan de macht in Vlaanderen, is het huidige evenwicht tussen beiden niet meer houdbaar. Dat bleek in de discussies over de zesde staatshervorming. Voor de hoofdstad maakt dat een geweldig verschil. Er is gekozen. Maar nog niet voluit. Daarom zal Brussel ook de komende jaren en decennia nog het voorwerp zijn van een intens politiek debat.

Maar Brussel werd ook om een andere reden steeds relevanter. Wat hier gebeurt heeft onverbiddelijk zijn weerslag in de rest van het land. Tot voor een paar jaar, we vergeten snel, was die weerslag in de perceptie ook en steeds meer positief: Brussel als economische motor van het land, met een fantastisch patrimonium en een bruisende meertalige cultuur. Brussel als venster op de wereld. Vandaag overheersen de donkere berichten als het over Brussel gaat.

Zo plots als die kwamen, zullen die hopelijk ook weer verdwijnen. Dat is nu eenmaal de loop van de geschiedenis. Er zal dan, mogen we hopen, met een meer neutrale en genuanceerde blik naar Brussel gekeken worden. Maar er zijn ook lessen getrokken. Het overdreven optimisme van begin de jaren 2000 was misplaatst.

Brussel Deze Week schrijft haar laatste nummer. Maar de journalistiek blijft. We zullen onder de vlag Bruzz varen, op papier, met dezelfde kritische ingesteldheid, met misschien nog wat meer recul, verder van de waan van de dag die overheerst op de sociale media. Dat zijn we aan jullie, lezers, verplicht.