Matonge

Vele decennia lang stond Matonge garant voor een vleugje exotisme: kapsalons waar Congolese dames in kleurrijke pagnes de klanten een Afrikaans kapsel aanmaten, restaurants met heerlijke moambe, sakasaka en maniok en ook wel een occasionele bar met een niet al te beste reputatie. Maar dat namen we erbij, net als de sporadische verhalen over de illegale invoer van dieren. Het waren andere tijden, tijden waarin de Congolees gezegend leek met de eeuwige glimlach.

En we de illusie koesterden dat de Congolese gemeenschap en Matonge samenvielen.

De gewelddadige betogingen in de buurt van de Naamsepoort tegen de herverkiezing van Joseph Kabila als president van Congo hebben dat geromantiseerde beeld nu wel definitief doen vervagen. Brandende auto's en molotovcocktails rond de Naamsepoort roepen geen sympathie op. Gisteren niet, vandaag niet en morgen evenmin.

De Brusselse Congolezen (althans, een deel van hen) zijn gefrustreerd omdat hun kandidaat Etienne Tshisekedi de verkiezingen niet gewonnen heeft. En ze zijn verbolgen omdat de Franstalige politici en media Kabila niet laten vallen. Béa Diallo (PS), schepen en waarnemend burgemeester van Elsene en zelf van Guinese origine, heeft het mogen ondervinden. Naar gelang van de bron heeft de ex-bokser een paar rake meppen gekregen of net kunnen ontlopen. De Brusselse Congolezen zijn boos ze lijken maar één waarheid te aanvaarden: wie niet met mij is, is tegen mij. Of heeft er zich onder de betogers toch een harde kern relschoppers gemengd?

De gemeente Elsene heeft in ieder geval het samenscholingsverbod verlengd tot en met komende zaterdag. Ondertussen is de aandacht verschoven van de rellen naar het politieoptreden. Een jonge Ghanese theaterstagiair die niets met de rellen te maken had is door de politie zwaar mishandeld, zo vertellen betrouwbare getuigen. Dat heeft tot een toevloed van klachten bij het Comité P wegens buitensporig geweld geleid. Of ook die 50 klachten terecht zijn, moet het Comité P beoordelen. En hoewel ook voor de politie geldt dat ze onschuldig is tot haar schuld bewezen is, heeft ze nu door het geweld tegen de jonge theaterstagiair alvast de schijn tegen. De politie wordt verondersteld ook in moeilijke omstandigheden haar koelbloedigheid te bewaren, buitensporig geweld mag nooit getolereerd worden. En de Congolezen? Ook voor hen gelden regels, zij moeten net zoals iedereen die zijn mening wil uiten de spelregels volgen. Matonge is al lang geen eiland in de stad meer.