Bijgedachte

Porno, piemels en de nieuwe preutsheid

Bram Van Renterghem
© BRUZZ
19/09/2023

| Protest van ouders tegen Evras, de nieuwe gids seksuele opvoeding in het Franstalig onderwijs.

Manifestanten die tegen de Evras-gids voor seksuele opvoeding betogen, gaan uit van verkeerde veronderstellingen. En dan gaat het niet alleen over fake news.

Raak niet aan de onschuld van onze kinderen. Dat stond te lezen op diverse plakkaten, die afgelopen zondag omhoog werden gehouden door voornamelijk streng gesluierde vrouwen. Daarmee willen ze de onbezoedelde zieltjes vrijwaren van zoiets verderfelijks als gesprekken over seksualiteit en gender.

"Het anti-Evrasbetoog doet denken aan het overschilderen van de gigantische penis op een muur in Sint-Gillis. Alsof het dan plots niet meer bestaat"

Bram Van Renterghem, BRUZZ-redacteur

Het moet zijn dat hun kinderen uit een ander soort hout gesneden zijn dan die van mij, want dat zijn thuis net de favoriete onderwerpen. Zo is mijn oudste sinds ze naar het eerste leerjaar gaat – nochtans een nette katholieke school – getransformeerd in een ware vloekmachine. Weliswaar nog onwetend over de precieze lading ervan, passeren heel wat seksuele termen de revue, die een onweerstaanbare aantrekkingskracht op haar hebben. Verder komen er bijna wekelijks vragen over jongens, meisjes, piemels en borsten, dit alles lustig en luid gepapegaaid door haar broertje van drie. Ook geslacht en identiteit worden veelvuldig bevraagd. Welke sporten zijn voor jongens? Wat voor meisjes? Heel belangrijk allemaal, tot je zegt dat alles eigenlijk openligt. Homoseksualiteit is dan weer veel minder een ding. Dat haar nichtje twee mama’s heeft, is maar een of twee keer bevraagd en sindsdien gewoon een feit. Dat haar oom een man heeft, is dat ook.

Om maar te zeggen: heel wat van de thema’s waartegen de betogers manifesteren, worden door de kinderen zelf aangebracht en worden maar problematisch als je daar zelf zo tegenaan kijkt.

Protest van ouders tegen Evras, het nieuwe pakket sexuele opvoeding in het Franstalig onderwijs

| Raak niet aan de onschuld van onze kinderen. Dat stond te lezen op diverse plakkaten, die afgelopen zondag omhoog werden gehouden.

Niet aan seks denken

Natuurlijk verandert er het een en ander naarmate de leeftijd vordert, de betekenis van de krachttermen langzaamaan duidelijk wordt en de hand het eigen lichaam verkent, zo ongeveer tussen de leeftijd van twaalf en dertien. Toch wil Radya Oulebsir, organisator van de betoging, pas vanaf vijftien jaar in seksuele opvoeding voorzien. Een tweede foute veronderstelling, want wie denkt dat jongeren tot dan niet aan seks denken, heeft het (he-le-maal) verkeerd voor. Wachten met seksuele voorlichting is hen dan ook overleveren aan het net, waar het wemelt van de harde porno, die zonder nuance of relativering het puberale brein insijpelt. Een vreemde keuze.

Bovendien wil ze – net als de andere anti-Evrasbetogers – volledig zelf instaan voor die seksuele opvoeding. “Scholen horen kinderen kennis bij te brengen: rekenen en schrijven. Als het gaat over normen, waarden of seksualiteit, dan is dat mijn domein als moeder.” Ook die veronderstelling is problematisch. In de eerste plaats omdat onderwijs net wel over waarden en normen gaat, die van kinderen burgers maken. Maar ook omdat ouders vaak de laatsten zijn met wie kinderen het over masturberen, gemengde gevoelens of de eerste keer willen hebben.

Protest van ouders tegen Evras, het nieuwe pakket sexuele opvoeding in het Franstalig onderwijs

| "Bedenkingen kun je formuleren, maar dat is nog iets anders dan de jeugd seksueel onwetend te houden."

Dat mensen als Oulebsir daarover controle willen houden, is simpelweg omdat hun opvattingen niet stroken met de tolerantie die in de Evras-gids bepleit wordt jegens LGBTQI+. Dat zei ze zondag zelf met zoveel woorden. “We willen onze traditionele familiewaarden verdedigen tegenover de verderfelijke waarden van de LGBT-lobby en de genderbeweging.” In een adem werd ook verwezen naar pedofielen, perverten, abortuslobbyisten en een complot van de Wereldgezondheidsorganisatie, die van jongens meisjes wil maken, of omgekeerd.

Onwetend

Betekent dit dat elke vraag van deze bonte beweging illegitiem is? Misschien niet. Zo hebben verschillende gematigde stemmen bedenkingen bij de grote maatschappelijke aandacht voor genderdysforie – het zich vrouw voelen in een mannenlichaam, of omgekeerd – terwijl het maar enkele procenten van de bevolking bezighoudt. Die bedenkingen kun je formuleren, maar dat is nog iets anders dan de jeugd seksueel onwetend te houden.

Het hele betoog van de anti-­Evrasbeweging doet daarom een beetje denken aan de gigantische penis, op een muur in Sint-Gillis, die iemand toch zo hoogstnodig moest overschilderen. Alsof het dan plots allemaal niet meer bestaat. Terwijl de helft van de wereldbevolking er wel zo een heeft.

1750 Straatbeeld Fresco Penis

| De penis, voor de witte verflaag.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel, Opinie, LGBTQI+, anti-Evras-beweging, seksualiteit, Radya Oulebsir

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni